پدر شوهر عمه من حدود 50 ساله کندو دارن
اول از همه غذای 90% زنبور ها که به صورت پرورشی هستن شکر هست که درصد وجود ساکاروز به همین برمیگرده و میشه با یک سری کارها ساکارز عسل رو تا زیر 2% برد که البته جز اسرار زنبود دار ها هست
و هر سال به یکی دو تا از کندوهاشون عسل و شکر نمیدن ولی طعم و رنگ عسلش طوریه که هیچ کس باور نمیکنه 100% طبیعی هستن
من خیلی به طبیعت بخصوص کوه نوردی علاقه زیادی دارم به همین دلیل هم با اینجور چیز ها زیاد سرو کار داشتم
کیفیت عسل به فاکتور های خیلی زیادی داره ازجمله: نوع زنبور ، فصل ، خوراک زنبور، نوع پوشش گیایی ، آب و هوا و ........
واین ویژگی تشخیص عسل خوب و بد فقط برای اون عسل هایی هست که شکر میریزن توش یا وارداتی چینی هستن!!!
یک سری ویژگی مشترک که من تو عسل کوهی حس کردم اینا بود:
خیلی شیرین هستن و عطرش بینهایت زیاده و آدم رو زود میزنه و کسی مثل من که زیاد از شیرینی خوشش نمیاد نمیتونه زیادش رو بخوره
رنگش تقریبا زرد رنگ به شکل چای دم نکشیده هست
خیلی آبکی هست
و باز هم تاکید میکنم بستگی به شرایط داره
مثلا بعضی موقه ها رنگش تیره تر مثل همین عسل های تو بازاری هست ولی یک طعم خیلی خاصی داره
البته اینجور عسل ها بیشتر خواص دارویی دارویی دارن و خوراک صبحانه نیستن