از تجربه دیدن همین فیلم به این اعتقاد میرسیم که آینده با خود دنیایی می آورد که متفاوت مینماید. اما این هم هست که اگر فضا و مکان فیلم بیش از حد بر خلاف مکان زندگی عادی مان باشد، تماشاگر قلمرو فیلم را خواب و خیال می پندارد. کوبریک برای نمایش ظاهر غیر عادی و نیز کیفیت متقاعد کننده فضای آینده از عدسی های زاویه باز استفاده میکند. مکان فیلم تا اندازه یی وضوح دارد اما هیچ نشانی از آنگونه وضوح ژرفی که در همشهری کین هست، اینجا نمیبینیم.
یکی از بهترینهای تاریخ سینما ک اقتباس کوبریک از رمان «پرتقال کوکی» – نهمین اثر سازنده و کار فشردهای بین دو فیلم قبل و بعد از آن: «2011: یک ادیسه فضایی» و «بری لیندون» - تبدیل به جنجالیترین ساخته کارگردان شد. به رغم اتهاماتی که پائولین کیل متوجه فیلم کرد و آن را اثری شهوانی دانست که صرفا خواستههای جنسی بیننده را ارضا میکند، والاس کویل آن را هجویهای تلخ و وحشیانه از وضعیت انسان و جامعه میداند که چیزی بسیار فراتر از ناهنجاریهای جنسی مورد اتهام منتقدین را مد نظر داشته است.