رفتن به مطلب

farhadii

کاربر سایت
  • پست

    960
  • تاریخ عضویت

  • آخرین بازدید

  • روز های برد

    10
  • بازخورد

    100%

farhadii آخرین باز در روز مارچ 31 برنده شده

farhadii یکی از رکورد داران بیشترین تعداد پسند مطالب است !

8 دنبال کننده

اطلاعات پروفایل

  • محل سکونت :
    طــــهران

آخرین بازدید کنندگان نمایه

26156 بازدید کننده نمایه

دستاورد های farhadii

806

اعتبار در سایت

بروزرسانی وضعیت تکی

نمایش تمام بروزرسانی وضعیت توسط farhadii

  1. «اعتماد» انواع گوناگون دارد. نخستین نوع آن اعتماد ساده لوحانه است. این اعتمادی است که ما همه با آن به دنیا می‌آییم. بدون چنین اعتمادی به پدر و مادرمان و دیگران، هرگز نمی‌توانیم زنده بمانیم و این دقیقا همان اعتماد کودکانه است... نوع دیگر اعتماد احمقانه است که شخص علی‌رغم اینکه می‌داند چه خطری با این اعتماد، تهدیدش می‌کند باز این خطر را نادیده می‌گیرد و اعتماد می‌کند. مثال این نوع اعتماد احمقانه، اعتماد مطلقا بی چون و چرا اعضای یک فرقه به راهبرانشان است. در این میان اعتمادی که باید پرورانده شود، اعتماد با تامل است که همیشه به آگاهی از خطر پیوند خورده است، که همیشه ردی از بی اعتمادی در آن هست. اعتماد با تامل همیشه محدود و مشروط است. این اعتماد زمانی مقدور و ممکن است که شخصی که اعتماد می‌کند نیک نگرانه از ته دل بپذیرد که در این اعتماد خطری هم هست، و البته با این فرض که این خطر جامه عمل نخواهد پوشید

     لارس اسوندسن

    1. mnaderi45

      mnaderi45

      درود 

      بسیار زیبا بود😘

    2. farhadii

      farhadii

      سلام دوست خوبم

      امیدورم سلامت و خوب باشید

      بله🙂   گفتاری از لارس اسوندسن می باشد

       

    3. farhadii

      farhadii

      وقتی پدر یا مادر،  همسر، رییس یا معلم ،   به ما می‌گویند باید چگونه باشیم، در واقع نسخه خودشان را از خود ایده‌آل‌مان، به ما می دهند، تصویری از ایده آلشان از ما !! تصویری که آنان  فکر می‌کنند ما باید به آن تبدیل شویم!!  وقتی که ما این خود بایدی آنها  را قبول می‌کنیم، این خودبایدی  که ترسیم شده توسط آنان است ، تبدیل به صندوقی می‌شود که ما در آن به دام می‌افتیم؛    آنچه ماکس وبر جامعه شناس، آن را «قفس آهنی» ما نامیده ...     و ما در آن مانند یک دلقک،  درون  آن خود  بایدی  !!!   به این سو و آن و سو می‌دویم و خود را به دیوارهای نامرئی می‌زنیم.

       دنیل گلمن

×
×
  • اضافه کردن...