mohammadzzz

رایانه‌های شخصی قدرتمند همیشه از لحاظ گرافیکی جلوتر از کنسول‌ها هستند ولی قیمت بالاتری دارند، اما هم‌اکنون نسل جدیدی از سخت‌افزارهای ارزان‌قیمت‌تر ظهور کرده‌اند که می‌توانند رقیبی قدرتمند برای کنسول‌ها باشند. در ادامه به یکی از محصولات جدید AMD نگاهی می‌اندازیم. رایانه‌‌های کوچکی مثل مدل Brix از شرکت گیگابایت می‌توانند با کنسول‌های بسیار پیچیده‌تری مانند پلی‌استیشن 4 و ایکس‌باکس وان رقابت کنند. حتی می‌توان گفت چیپ‌های گرافیکی جاسازی شده در هدست واقعیت‌ مجازی آکیولس ریفت که به آن توانایی اجرا بدون نیاز به اتصال به یک رایانه‌ی جدا را می‌دهند، آینده‌ی گرافیک‌های ارزان‌قیمت هستند. شرکت پرآوازه‌ی اِی‌ام‌دی که از بزرگان دنیای سخت‌افزار و به خصوص سخت‌افزارهای مربوط به امور گرافیکی به شمار می‌رود، محصولی ساخته که شاید آغازگر اتفاقات بزرگی در جنگ بین کنسول‌ها و رایانه‌ها باشد. آخرین بنچمارک‌ها از واحد پردازش تسریع‌شده (APU) جدید ای‌ام‌دی که Carrizo نام دارد، نشان می‌دهد با محصولی روبرو هستیم که توانایی ایجاد تغییرات بزرگی در دنیای سخت‌افزارهای گرافیکی را دارد. اساس کاری واحدهای پردازش تسریع‌شده این است که باعث هماهنگی هرچه بیشتر پردازنده‌های چهارهسته‌ای با کارت‌های گرافیک Radeon ای‌ام‌دی می‌شوند. این فناوری مشابه چیپ‌های اچ‌دی و آیریس اینتل است که در اولترابوک‌ها و رایانه‌های All-in-One استفاده می‌شود، با این تفاوت که بسیار قدرتمندتر از مدل‌های اینتل است. ترکیب گرافیک‌ اچ‌دی اینتل با یک پردازنده‌ی Core i7-4700MQ که حتی از معماری به‌روز هَسول نیز بهره می‌برد، باعث می‌شود نتوانید بسیاری از بازی‌های روز را اجرا کنید. این شرایط با نسل جدید گرافیک‌های جاسازی شده‌ی اینتل یعنی آیریس پرو کمی بهبود یافته اما اجرای بازی‌ها با آخرین تنظیمات گرافیکی، فعلاً موضوعی نیست که اینتل با چیپ‌های گرافیکی خود روی آن تمرکز کرده باشد، گرچه پردازنده‌های این شرکت هنوز هم حرف اول را در میان دیگر محصولات مشابه می‌زنند. اما ای‌ام‌دی سیاست دیگری را در پیش گرفته است. زمانی که اینتل با چیپ‌های اچ‌دی خود از اجرای بازی‌ها ناتوان بود، ای‌ام‌دی قصد رسیدن به رزولوشن 720p به کمک سخت‌افزارهای گرافیکی خود را داشت. سال گذشته چیپ‌های Kaveri ای‌ام‌دی عملکردی فراتر از حد انتظار از خود نشان دادند: اجرای روان و بدون مشکل بازی‌هایی مثل Tomb Raider و Bioshock Infinite با رزولوشن 1080p، نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه و با تنظیمات متوسط. این نتایج بدون کمک گرفتن از یک کارت گرافیک مجزا به دست آمده و موفقیت ای‌ام‌دی در ساخت واحدهای پردازش تسریع‌شده‌ را نشان می‌دهد. بنچمارک‌ها نشان می‌دهند کاریزو، نسل بعدی چیپ‌های گرافیکی ای‌ام‌دی دو برابر بهتر از از نسل قبل از خود عمل می‌کند و این عملکرد بهتر در مقایسه‌ با چیپ‌های آیریس پروی اینتل، به سه برابر می‌رسد. البته این اطلاعات هنوز تأیید نشده‌اند و احتمال می‌رود که کمی اغراق شده باشند. با توجه به اطلاعاتی که سایت‌های تخصصی بررسی سخت‌افزار منتشر کرده‌اند، کاریزو به قدرتی معادل یک کارت گرافیک رادون ۲۶۵رسیده است، کارت گرافیکی که عملکردی مشابه سخت‌افزارهای گرافیکی پلی‌استیشن 4 دارد. مدل رادون ۲۶۵ می‌تواند بازی Sleeping Dogs را در رزولوشن 1080p با نرخ ۵۹ فریم بر ثانیه اجرا کند و نرخ فریم Battlefield 4 را نیز در همین رزولوشن، به میانگین ۶۶ می‌رساند. واحدهای پردازش تسریع‌شده‌ی نسل قبلی ای‌ام‌دی عملکرد بسیار مناسبی داشتند و اگر میزان پیشرفت فناوری به کار رفته در نسل جدید آن‌ها را هم در نظر بگیریم، باز هم به یک مشکل برمی‌خوریم: چیپ‌های کاریزو فقط در گوشی‌های هوشمند به کار گرفته می‌شوند و توان مصرفی آن‌ها تنها ۳۵ وات است. این در حالی است که پلی‌استیشن 4 قدرتی در حدود ۱۴۰ وات هنگام اجرای بازی‌های سنگین طلب می‌کند و حتی این توان مصرفی در مقایسه با یک رایانه‌ی حرفه‌ای مخصوص بازی با یک کارت گرافیک رادون ۲۶۵، بسیار کمتر است. اولترابوک‌ها و رایانه‌های شخصی کوچک، مقصد مناسبی برای جدیدترین چیپ گرافیکی ای‌ام‌دی هستند اما سؤالی که مطرح می‌شود این است که مگر ای‌ام‌دی چیپ گرافیکی پلی‌استیشن 4 را نساخته است؟ پاسخ مثبت است، اما سخت‌افزاری که در این کنسول به کار گرفته شده قطعه‌ای بسیار مخصوص است که فناوری‌های خاص خود را دارد. این چیپ گرافیکی از معماری‌ای استفاده می‌کند که روی کاغد شبیه به کارت‌های گرافیک رایانه‌های شخصی است اما عملاً هیچ نسخه‌ای از آن فروخته و یا در اختیار افراد عادی قرار داده نمی‌شود که اگر هم در بازار عرضه می‌شد، قیمت بالایی داشت. بنابراین می‌توان گفت بنچمارک‌های کاریزو یا از اساس اشتباه هستند و یا در شرایط نامناسبی ثبت شده‌اند. اما شکی نیست که کاریزو نسبت به کاوری پیشرفت چشمگیری داشته و استفاده از آن‌ها در لپتاپ‌های نازک و سبک و رایانه‌های کوچک مثل بریکس می‌تواند منجر به دستیابی به گرافیک‌هایی مشابه بازی‌های کنسول شود، با این وجود که آن‌ها مستقیماً جایگزینی برای چیپ‌های گرافیکی پلی‌استیشن 4 یا ایکس‌باکس وان نیستند. با سرعتی که فناوری‌های رایانه‌های شخصی پیشرفت می‌کنند، می‌توانید مطمئن باشید گرافیک‌های کنسولی را در آینده‌ای نه چندان دور روی رایانه‌های ارزان‌قیمت خواهید دید. قسمت ناامیدکننده‌ی ماجرا آنجاست که اگر کاریزو واقعاً قدرتمند بود، ای‌ام‌دی آن را تا جایی که می‌توانست در بوق و کرنا می‌کرد. بنچمارک‌های این چیپ جدید تأیید نشده هستند و به محض عرضه‌ی رسمی، آمارهای معتبرتری از عملکرد این چیپ نسل جدید منتشر خواهد شد. به نظر می‌رسد برای تجربه‌ی بازی‌هایی با گرافیک کنسولی روی رایانه‌های ارزان‌قیمت، باید کمی بیشتر منتظر بمانیم. منبع: http://www.forbes.com/sites/jasonevangelho/2015/01/19/can-amds-upcoming-carrizo-apu-rival-playstation-4-graphics/

پس از انتصاب مدیرعامل جدید AMD در پاییز گذشته، ۳ تن از مقام‌های اجرایی رده بالای این کمپانی از سمت خود استعفا داده و از کمپانی خارج شدند. احتمالا مدیرعامل جدید در مقابل این اقدام، تصمیم گرفته از افراد جدیدی برای هدایتAMD استفاده کند. در هر حال حتی با وجود تیم جدید در راس این شرکت، باز هم احتمال اینکه AMD موفق شود طی چند سال بازگشت قدرتمندی به بازار چیپ‌های پردازشی داشته باشد بعید است. چرا AMD باید به فکر فروش خود باشد؟ در حالی که AMD در حال دست و پا زدن برای حفظ بقا در بازار چیپ‌های پردازشی PC است، اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که تمام صنعت چیپ‌های پردازشی رایانه‌های شخصی از سوی سازندگان تراشه‌های موبایل نظیر کوالکام تهدید می‌شود. این در حالی است که AMD بخاطر کمبود درآمد حتی قادر به پاسخگویی به این تهدید نیست و همچون کسی که شنا بلد نیست برای غرق نشدن دست و پا زده و چاره‌ای جز حرکت با جریان آب نمی‌بیند. البته این کمپانی با انعقاد قرارداد تامین قطعه برای Playstation 4 و Xbox One به پیروزی مهمی دست یافت، اما حتی با وجود این، همچنان با شتاب بالایی در حال از دست دادن درآمد و سوددهی خود است. AMD پیش از همه‌گیر شدن گوشی‌های هوشمند و پردازش موبایل، همواره بعنوان رقیب قدر اینتل شناخته می‌شد. تصاحب سازنده‌ی مطرح چیپ‌های گرافیکی ATI توسط این شرکت موجب شد حضور AMD در این عرصه نیز به شکل چشمگیری دنبال شود. با ورود سازندگان پردازنده‌های موبایل و قدرت گرفتن روزافزون آن‌ها، معماری مورد استفاده توسط اینتل و AMD شکوه خود را تا حدودی از دست داد و اگر چه جایگاه این دو رقیب دیرینه به لرزه افتاده بود اما اینتل با پروژه‌های متعدد خود تلاش کرد همچنان حضور و نام خود را در ذهن مشتریان نگاه دارد. AMD اما، چندان در این امر توفیق نداشت و هم‌اکنون جایگاه چندانی در بازار ابزارهای هوشمندنوین در اختیار ندارد. AMD با انتخاب Global Foundries برای تولید چیپ‌های خود، همیشه چند نسل از نظر فناوری فرآیند تولید عقب‌تر از رقبا خواهد بود در عرض چند سال، تصاحب شدن توسط یک غول عرصه‌ی فناوری می‌تواند به گزینه‌ای اجتناب ناپذیر برای AMD بدل شود؛ اما حرکت معقول و صحیح هم برای خود AMD و هم برای شرکتی که تصمیم به خرید آن داشته باشد این خواهد بود که تصاحب مذکور پیش از خارج شدن محصولات AMD از دور رقابت رخ دهد. در صورت سرسختی و حفظ همین رویه، ارزش این سازنده‌ی بزرگ چیپ‌های پردازشی می‌تواند روز به روز با کاهش مادی و معنوی روبرو شود. شریک بزرگ تولیدی AMD یعنی Global Foundries که پیش‌تر بخشی از این کمپانی بود نیز اخیرا در حال پسرفت بوده و مجبور شد برای حفظ رقابت با سایر تولیدکنندگان و کارخانه‌ها، لیسانس فرآیند 14 نانومتری FinFET سامسونگ را دریافت کند. AMD با انتخاب Global Foundries برای تولید چیپ‌های خود، همیشه چند نسل از نظر فناوری فرآیند تولید عقب‌تر از رقبا خواهد بود. این مساله تنها موجب افزایش و عمیق شدن بیش از پیش فاصله‌ی میان چیپ‌های این شرکت از نظر عملکرد و سطح مصرف انرژی با رقیب دیرینه‌ی آن یعنی اینتل خواهد شد. خواسته‌ی ورود چیپ‌های x86 به دنیای موبایل هنوز هم با جدیت پیگیری می‌شود که البته معایب و ضعف‌های آن نیز همچنان هویداست. البته اینتل با فرآیند تولیدی خود که حداقل یک نسل از AMD جلوتر است می‌تواند این معایب را تا حدودی پنهان کند. وقتی AMD از نظر بکارگیری نسل جدید فرآیند تولید، پشت سر سازندگان چیپ‌های مبتنی بر معماری ARM قرار گرفته، مسلما با این وضع هیچ شانسی در بازار چیپ‌های موبایل نخواهد داشت. AMD همچنین در اذهان عمومی نیز با مشکل روبرو شده که فرآیند حل این مساله تنها زمانی آغاز خواهد شد که محصولات این کمپانی از قدرت رقابت بیشتری برخوردار شوند. به این منظور، AMD نیاز دارد که خود را به بروزترین فرآیندهای تولید واحد پردازشی مجهز کند، مهندسان خبره در این حوزه استخدام کند و از همه مهم‌تر، پشتیبانی مالی مورد نیاز برای اجرای عملیات تحقیق و توسعه‌ی مورد نیاز را در اختیار داشته باشد. افزون بر این، سرمایه‌گذاری قدرتمند بر امر بازاریابی و تقویت نام تجاری (برند) نیز می‌تواند اثرات خوبی بر آینده‌ی این کمپانی داشته باشد. چرا سامسونگ باید AMD را تصاحب کند؟ یکی از معدود شرکت‌هایی که قادر است AMD را از تمام مشکلاتش نجات دهد، سامسونگ است. اولویت‌های سامسونگ در این حوزه‌ی بازار به خوبی با اولویت‌ها و اهداف AMD هم‌راستا بوده و آن را به گزینه‌ای بسیار مناسب برای غول فناوری کره‌ی جنوبی بدل می‌کند. برای آغاز، سامسونگ هم‌اکنون در هر فصل، میلیاردها دلار سود بدست می‌آورد. این شرکت قادر است به قدری پول در دامان AMD بریزد که نه تنها قدرت رقابت در عرصه‌ی چیپ‌های PC برای این کمپانی در مقابل اینتل حفظ شود، بلکه حتی نگرانی‌های مربوط به بخش موبایل نیز برطرف شود. AMD هم‌اکنون در حال کار بر روی هسته‌ی سفارشی مبتنی بر ARM خود است و شایعاتی نیز وجود دارد که مدعی اقدام مشابهی از سوی سامسونگ هستند. قادر است به قدری پول در دامان AMD بریزد که نه تنها قدرت رقابت در عرصه‌ی چیپ‌های PC برای این کمپانی در مقابل اینتل حفظ شود، بلکه حتی نگرانی‌های مربوط به بخش موبایل نیز برطرف شود تجربه‌ی بسیار بیشتری در طراحی CPU دارد و بر همین اساس، این شرکت پتانسیل این را خواهد داشت که به سامسونگ برای طراحی و ساخت چیپ‌هایی بسیار بهتر از آنچه به تنهایی قادر به ساخت آن خواهند بود کمک کند. همچنین سامسونگ در حال حاضر تنها تصمیم به استفاده از گرافیک‌های Mali دارد که توسط آرم ارائه می‌شوند، اما این شرکت می‌تواند استفاده از فناوریGPUهای AMD را نیز آغاز کند که در این صنعت از بهترین‌های موجود است. AMD قادر است به سامسونگ در راه رسیدن بهCPU و GPUهای اختصاصی به منظور ایجاد تمایز با سایر رقبا و سازندگان حوزه‌ی موبایل کمک شایانی کند. در بازاری که اغلب تولیدکنندگان آن به چیپ‌های مشابهی از کوالکام برای بالارده و مدیاتک برای پایین‌رده روی آورده‌اند، داشتن چیپ اختصاصی با عملکرد بهتر می‌تواند نقطه قوت بزرگی باشد. سامسونگ حتی می‌تواند استراتژی اپل در طراحی CPUهای اختصاصی خود را در پیش گیرد تا کنترل کاملی بر سخت‌افزاری که در قلب دستگاه‌هایش جای خواهد گرفت بدست آورد. البته در صورتی که این فرض را گسترش دهیم، احتمالا سامسونگ پای خود را یک گام فراتر خواهد گذاشت و طراحی هر دو واحد CPU و GPU را انجام خواهد داد. چنین اقدامی از این نظر با استراتژی اپل متفاوت خواهد بود که این شرکت تنها به طراحی CPUهای خود بسنده کرده و لیسانس GPUهای مورد نیاز خود را از کمپانی Imagination Technologies دریافت می‌کند. در حال حاضر بازار موبایل به نقطه‌ای رسیده که نیاز به رقابت بیشتر در ان به خوبی مشهود است. دلیل این مساله چیزی نیست جز اینکه تمام تولیدکنندگان تنها به انتخاب‌های اندکی محدود بوده و دستگاه‌های آن‌ها از نظر سخت‌افزاری بسیار به یکدیگر شبیه شده است. سامسونگ می‌تواند از این موقعیت نهایت بهره را برده و خود را بعنوان رقیب اصلی کوالکام در بازار معرفی کند. سامسونگ اگرچه طی مدت اخیر با فراز و نشیب‌ها و تهدیداتی از سوی سایر تولیدکنندگان روبرو بوده، اما همچنان رقم دستگاه‌های فروخته شده توسط این شرکت بسیار عظیم است. بنابراین این شرکت قادر خواهد بود با استفاده از چیپ‌های تولیدی خود در دستگاه‌هایش و نیز با فروش این چیپ‌ها به سایر تولیدکنندگان، در واقع بر بازار پردازنده‌های موبایل از نظر سهم بازار سلطه پیدا کند. از دیگر مزیت‌های رقابتی سامسونگ در این زمینه، در اختیار داشتن مجموعه تسهیلات تولیدی و کارخانجات ساخت چیپ‌های پردازشی است که به آخرین فناوری‌های فرآیند تولید چیپ مجهز بوده و با افزایش سطح تولید، امکان کاهش هزینه‌ی تمام شده را فراهم خواهند کرد. این امر موجب صرفه‌جویی در بهای ساخت دستگاه‌های خود سامسونگ و ارائه‌ی قیمت رقابتی‌تر برای آن‌ها خواهد شد. همچنین سامسونگ به جایگاهی دست خواهد یافت که از نظر قیمت فروش چیپ به سایر تولیدکنندگان، کوالکام و دیگر رقبا را به چالش بکشد. در صورت تحقق این استراتژی، حتی افزایش فروش دستگاه‌های سایر تولیدکنندگان و رقبای سامسونگ در بازار گوشی‌های هوشمند و دستگاه‌های موبایل نیز برای سامسونگ سودآور خواهد بود؛ همانگونه که اکنون نیز در سطح کوچک‌تر با همین امر روبرو هستیم. سامسونگ هم‌اکنون نیز تولید چیپ‌های اپل را بر عهده دارد؛ اما پی گرفتن این استراتژی، مسلما این سلطه را گسترش خواهد داد. سامسونگ به جایگاهی دست خواهد یافت که از نظر قیمت فروش چیپ به سایر تولیدکنندگان، کوالکام و دیگر رقبا را به چالش بکشد سامسونگ مدت‌هاست در حال سبک-سنگین کردن ایده‌ی ورود به بازار چیپ‌های پردازشی سرورها با معماری ARM است. دلیل اصلی این ایده، سودآوری بالای این بخش تصور می‌شود. با این وجود، حتی برای شرکتی به عظمت سامسونگ نیز چنین اقدامی می‌تواند بسیار دشوار باشد. سامسونگ در این حیطه، با بهره‌گیری از چیپ‌هایی که نه‌تنها مدرن هستند، بلکه از معماری کاملا جدیدی در بازار سرورها برخوردارند، شانه به شانه‌ی اینتل (بازیگر مسلط این بازار) در حرکت است. سامسونگ از طریق AMD، به سال‌های سال تجربه در زمینه‌ی چیپ‌های پردازشی سرور دست خواهد یافت که این تجربه به هر دو ساختار x86 و ARM مرتبط است. استفاده از هر دوی این معماری‌ها، به سامسونگ امکان خواهد داد به بهترین شکل با نیازهای مختلف مشتریان سازمانی و تجاری خود تطبیق حاصل کند؛ مزیتی که اینتل هم‌اکنون از آن بی‌بهره است. هر دو کمپانی AMD و سامسونگ هم‌اکنون در حال پشتیبانی مالی از اعضای بنیاد معماری سیستم‌های ناهمگن (Heterogeneous Systems Architecture) هستند که سند دیگری بر ادعای سازگاری اهداف این دو شرکت به شمار می‌رود. معماری سیستم‌های ناهمگن (HSA) می‌تواند سازگاری مورد نیاز میان دو معماری منتخب این دو شرکت را فراهم کند. انتقال لیسانس x86 کمپانی AMD به سامسونگ می‌تواند از نظر قانونی با چالش‌هایی روبرو باشد اما این مساله نیز چیزی نیست که با ارسال مقداری پول بیشتر به مقر اینتل حل نشود. در مقابل، AMD با قرار گرفتن زیر پرچم سامسونگ، به پشتیبانی مالی مورد نیاز خود به منظور پیگیری جاه‌طلبانه‌ترین اهداف خود، ایجاد کمپین‌های بازاریابی قدرتمند، ساخت پردازنده‌ها بر اساس آخرین فناوری فرآیند تولید چیپ، و قابلیت تاثیر بر بخش عظیمی از بازار موبایل دست خواهد یافت؛ بازاری که نه تنها محصولات سامسونگ را شامل خواهد شد، بلکه حتی در دل دستگاه‌های رقبا نیز نفوذ خواهد کرد. سامسونگ نیز با تصاحب AMD، به تجربیات سازنده‌ای دست خواهد یافت که توانمندی بسیار بالاتری در طراحی چیپ‌های اختصاصی خود دارد. دستیابی به معماری x86 و نیز معماری پیشرفته‌ی واحد پردازش گرافیکی (GPU) اختصاصی AMD، ورود به بازار پر سود چیپ‌های پردازشی سرور به لطف برندهای معتبر AMD در این قسمت و نیز تجربه‌ی بالای آن از دیگر منافعی هستند که با این خرید در اختیار سامسونگ قرار خواهد گرفت. بنابراین این تصاحب می‌تواند برای هر دو کمپانی سرشار از منفعت باشد؛ اما همچنان باید منتظر ماند و دید که آیا خود آن‌ها نیز جریان را به همین شکل می‌بینند یا خیر. سامسونگ ممکن است اعتقاد داشته باشد که بدون نیاز به AMD نیز به خوبی قادر است به اهداف خود در عرصه‌ی چیپ‌های پردازشی دست یابد (که خصوصا در بازار سرورها بسیار بعید به نظر می‌رسد) و AMD نیز ممکن است تصمیم داشته باشد تا سر حد امکان استقلال خود را حفظ کند (که ممکن است در آینده موجب ضعف شدید آن شود). دیدگاه شما در این خصوص چیست؟ تصور می‌کنید این پیوند، می‌تواند فرخنده باشد یا استقلال این دو کمپانی همچنان صحیح‌ترین راه حرکت خواهد بود؟ دیدگاه خود را از طریق بخش نظرات با ما و سایر خوانندگان زومیت به اشتراک بگذارید. www.zoomit.ir