سلام
دقیقا همینطو.ر آقا مهدی عزیز
بالاخره درسته فضای مجازیه ولی حس خوبی که وجود داره اینجا بخصوص قدیم که خیلی بیشتر بود و بی دلیلم نیست اینم برمیگرده به کاربرای خوب و باصفایی مثل شما که دراینجا فعالیت داشتن و دارن و البته باعث میشد خیلی هاشون از نزدیکم ملاقات کنیم 🙂
درمورد بخش دوم فرمایشتون بله سرعت به اصطلاح زندگی ! بشر زیاد شده هیاهوی و دوندگی زیاد و در آخر و دراصل هیچ خبری نیست ! ایجاد خواسته های کاذب و اینکه باید هرطور شده بدست بیاری و دوندگی های بیخود (درحالیکه عمر و فرصت زندگی بسرعت داره میره) والبته منظور این نیست که منفعل باشی
و هیچوقت قطعا آرام نمیگری مگر اسیر این جریان پرهیاهوی قوی جهانی که هرلحظه قویتر داره القاء میشه ، نشی (که البته سخته) اونوقت مزه زندگی و آرامشو میتونی بچشی درحالیکه شاید ازنظر خیلی ها چیزی نداری ولی شما چیزی داری که دیگران دراصل دنبال اونن و امکان نداره بهش برسن
درون ما دراصل دیگران دارن زندگی میکنن دیگران چی میخوان دیگران چی میگن دیگران چه فکری میکنن دیگران چه نظری دارن دیگران چی براشون مهمه و... هیچوقت خودمون نیستیم !
قدیما کار راحتتر بود برا بدست آوردن این آرامش و خودمون بودن