از لیون کامپیوتر قســـــــــــــــــــــــــــــــــــطی خرید کنید
فروش اقساطی برای سراسر ایران
اخبار سخت افزار ، نرم افزار ، بازی و دنیای آیتی در مجله لیون کامپیوتر 
🤩
جستجو در تالارهای گفتگو
در حال نمایش نتایج برای برچسب های 'haswell'.
9 نتیجه پیدا شد
-
فروش باندل i5 سری haswell
AmirAmrolah پاسخی ارسال کرد برای یک تاپیک در خریدو فروش سیستم کامل و چند قطعه کامپیوتر با هم
فروش قطعات کارکرده { ولی تمیز و کاملا سالم } با قیمت مناسب : CPU : Core i5 4460 Mainboard : H81M-C Asrock Ram : 2x 8gb -16gb ddr3 1600mhz Hard : 2tb HDD DVD writer تمام قطعات به صورت باندل هستن با قیمت : 1/199/000 تومان. مناسب برای تمامی گیم های امروزی -
زمانی که اینتل از نسل پردازنده های Haswell رونمایی کرد، آنها گفتند که این پردازنده ها با خود تکنولوژی " واحد کنترل کامل و یکپارچه ولتاژ " (fully integrated voltage regulation unit) یا به اختصار FIVR را همراه خواهند داشت. این تکنولوژی عالی بود اما در این حال از مشکلاتی رنج می برد. کاربران از سراسر دنیا این مشکلات را به اینتل گزارش می دادند که همین کار باعث شد اینتل از استفاده دوباره این تکنولوژی در پردازنده های سری Skylake و Kaby Lake (که قرار است در سال 2016 معرفی شود) سرباز بزند. طبق شایعات پخش شده، اینتل قرار است تکنولوژی مذکور را در چیپ پردازنده های نسل Ice Lake (پردازنده های سال 2017) بکار ببرد، البته نسخه اصلاح شده آنرا. پردازنده های دو سری Skylake و Kaby Lake برای کنترل ولتاژ خود باید از مینبرد کمک بگیرند. کار و هدف اصلی واحد کنترل ولتاژ برق، رساندن برق به پردازنده و نگهداری و ثبات ولتاژ در زمان درخواست پردازنده به برق می باشد. این واحد همچنین در حالت های مختلف پردازنده مثل درآمدن از حالت Idle یا بیکاری به حالت لود کامل، برق مورد نیاز پردازنده را تامین میکند. مدت زمان تغییر حالت پردازنده، به بالا بردن ولتاژ توسط واحدهای کنرل ولتاژ وابسته است و هرچه این زمان کمتر باشد، کار پردازنده هم مؤثرتر واقع می شود. قبل از پردازنده های سری Haswell، این واحدها بر روی خودِ مینبرد تعویه شده بودند. پس این کیفیت مینبرد بود که مشخص میکرد فعاتلیت پردازنده تا چه حد مفید است. شرکت اینتل دید خود را نسبت به این موضوع تغییر داد و تکنولوژی FIVR را راه اندازی کرد و آنرا در پردازنده های خود بکار برد. کار اصلی FIVR، کنترل ولتاژ هسته، پردازنده گرافیکی داخل پردازنده VCCSA, VCCIO و PLL میباشد. درحالی که اینتل کنترل کاملی بر ولتاژ پردازنده های خود داشت، نمی دانست که این تکنولوژی باعث گرم شدن بدون دلیل پردازنده در زمان فول لود یا بوست می شود. بدین ترتیب نام پردازنده های سری هازول با این گرمای بی دلیل خدشه دار شد. البته این مشکل برای پردازنده های Devil Canyon اینتل با گسترش تکنولوژی NGPTIM حل شد. آخرین اطلاعات از وب سایت Hardwareluxx حاکی از ان است که اینتل تکنولوژی FIVR را در پردازنده های سری Skylake و Kaby Lake بکار نمی برد، اما ممکن است این تکنولوژی در سری Ice Lake بازگردد. این اولین بار است که نام Ice Lake را می شنویم، چونکه قرار بود پردازنده های سال 2017 با نام سری Cannonlake شناخته شوند. پس ممکن است Ice lake همانند Haswell-E ، نوعی بهینه سازی برای نسل قبل خود باشند و Cannonlake یک معماری جدید خواهد بود. یا اینکه Ice Lake نامی جدید برای Cannonlake محسوب میشود. با این وجود، محروم بودن پردازنده های Skylake و Kaby Lake از تکنولوژی FIVR، به معنای دچار نشدن مشکل گرمای بدون دلیل مثل Haswell می باشد. البته بازهم این بدین معنا نیست که واحد های کنترل ولتاژ دوباره به مینبرد باز میگردد. ما تا زمانی که ندانیم Ice Lake چیست، نمی توانیم این شایعات را قبول کنیم; البته رد هم نمی کنیم. اما ما بدنبال اطلاعات بیشتری درباره این موضوع هستیم. منبع: wcctech مترجم: مجتبی حیدرزاده -
زمان چه زود گذشت! باورش سخته که 15 سال پیش من (نویسنده) پردازنده Pentium 4 رو برای اولین بار آزمایش کردم، اما واقعیتش اینه که من هیچ خاطره ای از Pentium 4 یادم نیست، شاید بخاطر گذشت این همه سال از یادم رفته یا شایدم بخاطر اینکه سری Pentium 4 سری مسخره ای بود! اما با این حال من خاطرات زیادی از پردازند های سری Core 2 Duo بیاد دارم. شش سال پس از عرضه پردازنده های سری Pentium 4 ، ما اولین پردازنده های سری Core 2 Duo را بررسی کردیم، اول پردازنده های دو هسته ای E6000 و بعد هم پردازنده های چهار هسته همین سری. در کل سری Core 2 ، به جرئت می توانم بگویم پردازنده Core 2 Quad Q6600 از همه پرطرفدار تر بود. در کل پردازنده های سری Core 2 Duo و Core 2 Quad همگی پتانسیل بالایی در اورکلاک داشتند، بطوری که همین الان هم اورکلاکر هایی از پردازنده های سوکت LGA775 برای اورکلاک استفاده می کنند. در این مقاله می خواهیم پردازنده های سری Core 2 را با پردازنده های جوان تر مثل سری Sandy Bridge ، Nehalem و Haswell مقایسه کنیم. در جدول زیر، نام پردازنده های بکار گرفته در این مقایسه آمده است: در این مقایسه، سری Ivy Bridge از قلم جا افتاده، چونکه از نظر ما کارایی این سری تفاوت چمشگیری با پردازنده های سری Haswell ندارند. همچنین از آوردن پردازنده های سری Broadwell هم خودداری کردیم، چونکه دیگر در بازار موجود نیستند. در این مقایسه ما کارایی پردازنده ها را در نرم افزار های سنگینی مثل Photoshop CC, x264 HD encoding, و Excel و در بازی های امروزی می سنجیم. در اخر هم میزان مصرف هر یک از این پردازنده ها معلوم خواهد شد. مشخصات سیستم های استفاده شده در زیر آمده است: شروع مقایسه 1- پهنای باند مموری: پردازنده های سری Core 2 پهنای باند مموری زیادی نداشتند (در زمان خودشان) و پردازنده های رقیب AMD Athlon64 وضعیت به مراتب بهتری داشتند (9GB/s) . همانطور که در نمودار زیر می بینید، دو پردازنده Core 2 Duo E8600 و Core 2 Quad Q9650 با پهنای باند مموری 7GB/s با فاصله زیادی از همه عقب ترند. در همین حال، اولین پردازنده های سری Core i7 و Core i5 با پهنای باند 19.2GB/s و 17.1GB/s در بالای نمودار قرار دارند و نکته جالب اینجاست که حتی Core i5 و Core i7 سری Sandy Bridge همان پهنای باند 18Gb/s را نگه داشته اند. اما پردازنده های سری Haswell دارای پهنای باند بالای 20GB/s هستند. این نشان می دهد که حتی پهنای باند ارزان ترین پردازنده این سری (مثلا پردازنده Celeron G1820 با قیمت 42$) چهار برابر پرچمدار سری Core 2، یعنی Core 2 Quad Q9650 با قیمت 530$ می باشد. 2- بنچمارک گیری از پردازنده ها و امتیاز آنها: بنچمارک Cinebench از نوع بنچمارک ترکیبی است و بخوبی می تواند توان پردازنده را با چالش بکشد. در اینجا نتایج بسیار جالب می شود. پرچمدار سری Haswell یعنی Core i7 4790K 3 برابر امتیاز بیشتر از پردازنده Core 2 Quad Q9650 در آزمایش Multi Thread کسب کرده. در آزمایش Single Thread نیز پردازنده 4790K دو برابر Q9650 امتیاز گرفته (نکته مهم: پردازنده های سری Core 2 از تکنولوژی Hyper Threading برخوردار نیستند) جالب تر از همه اینجاست که حتی پردازنده پایین رده Haswell Celeron G1820 از پردازنده Core 2 Quad Q6600 در هر دو آزمایش Single و Multi Thread امتیاز بیشتری بدست آورده. همچنین پردازنده Core i5 760 کندتر از Core i3 4350 عمل کرده. پردازنده Core i7 870 نیز از core i5 4690K کندتر بوده و با Core i5 2500K تقریبا هم امتیاز می باشد. امتیاز پردازنده های پیر در بنچمارک PCMark 7 از آن چیزی که فکر می کردیم بیشتر شد! اما در نظر داشته باشید در این بنچمارک، کارت گرافیک GTX 980 و درایو حالت جامد MX200 شامل حال همه ی پردازنده ها شده است. اختلاف زیادی بین امتیاز پردازنده ها دیده نمی شود، بخصوص در مقایسه بین پردازنده های سری Core 2 با پردازنده های سری Haswell . اما با این حال، Celeron G1820 از پردازنده های Core 2 Quad سریعتر عمل کرده است. در بنچمارک 3D Particle Movement دو پردازنده Celeron G1820 و Core 2 Duo E6600 کارایی یکسانی دارند. این قضیه برای دو پردازنده Pentium G3220 و Core 2 Duo E8600 نیز صدق می کند. پردازنده Core i3 4350 کمی سریعتر از Core 2 Quad Q9650 ظاهر شد. در همین حال کارایی دو پردازنده Core i7 4790K و Core i7 2700K نزدیک هم است اما اختلاف کارایی بین Core i7 870 و Core i5 4690K بیشتر از سایرین می باشد. 3- کارایی پردازنده ها در نرم افزارهای سنگین: وقتی که نوبت به نرم افزار Excel می رسد، اختلاف زمان بین پردازنده های قدیمی و جدید، شدید می شود. مثلا پردازنده Celeron G1820 حدود 14% سریعتر از پردازنده Core 2 Quad Q9650 ظار شده. همچنین پردازنده Q9650 حدود 3.5 برابر کندتر و پردازنده E6600 نیز 7 برابر کندتر نسبت به پردازنده Core i7 4790K هستند. پردازنده های سری Sandy Bridge نیز بسیار سریع ظاهر شدند. نتایج عملکرد پردازنده ها در نرم افزار 7Zip نیز بسیار تعجب آور است. پردازنده های قدیمی تا حدودی سریعتر ظاهر شدند، برای مثال عملکرد پردازنده G1820 بین دو پردازنده E8600 و E6000 است. در همین حال پردازنده G3220 نیز سریعتر از E8600 ولی کندتر از Q6600 می باشد. اما پردازنده Core i3 4350 موفق به پشت سر گذاشتن سری Core 2 شد. دو پردازنده Core i5 760 و Core i5 2500K نیز سریع عمل کرده اند. عملکرد Core i7 870 با Core i5 4690K یکسان است و پردازنده Core i7 2700K نیز کمی کندتر از Core i7 4790K می باشد. مطمئنا کاربران برنامه Photoshop پیشرفته و سنگین، جدیدترین سخت افزارها را برای کار با این برنامه استفاده می کنند، اما ما باز هم می خواهیم ببینیم عملکرد پردازنده های قدیمی در Photoshop چگونه است. سریع ترین پردازنده سری Core 2 ، یعنی Core 2 Quad Q9650 ، برای کامل کردن Workload حدود 74.1 ثانیه زمان می گیرد، این باعث می شود پردازنده Celeron G1820 نیز 40% سریعتر از Q9650 عمل کند. عملکرد پردازنده Core i3 4350 کمی بیشتر از Core i7 870 است. جالب است که عملکرد سه پردازنده Core i5 4690K و Core i7 2700K و Core i7 4790K بسیار شبیه به هم می باشد. نرم افزار Adobe Illustrator CC بدلیل اینکه تنها از یک رشته پردازشی استفاده می کند، موجب شده بیشتر پردازنده های سری Haswell قوی عمل کنند. 4- کارایی پردازنده ها در عملیات رمز گذاری رمز گذاری یک ویدئو با کیفیت HD و با استفاده از کدک H.264 می تواند با پردازنده های قدیمی Core 2 Quad با فریم خوبی قابل انجام باشد. برای مثال پردازنده Q9650 توانست عملیات رمز گذاری را با فریم 115.4 به انجام برساند. این مقدار کمی سریع تر از G3220 است. همچنین عملکرد پردازنده G1820 با Q6600 برابر است. پردازنده Core i3 4350 با اختلاف کمی از Core 7 870 عقب افتاد ولی توانست پردازنده Core i5 760 را به راحتی جا گذارد. و باز هم پردازنده های سری Sandy Bridge یعنی Core i5 2500K و Core i7 2700K عملکرد خوبی را نشان دادند. رمز گذاری ویدئوی با کیفیت 4K بوسیله نرم افزار Hybird و کدک H.265 موجب شد پردازنده Celero G1820 به راختی بتواند پردازنده های سری Core 2 را پشت سر بگذارد. اینبار هم Core i7 870 سریعتر از Core i3 4350 ظاهر شد، همچنین عملکرد دو پردازنده Core i3 4350 و Core i5 760 نیز یکسان می باشد. پردازده Core i5 2500K هم کمی کندتر از Core i5 4690K عمل کرد. نتایج بنچمارک x264 HD ما را شگفت زده کرد. در کمال تعجب، پردازنده Celeron G1820 توانست در دومین Pass ، پردازنده های Core i5 760 و سری Core 2 رو شکست دهد، ولی در اولین Pass ، عکس این قضیه اتفاق افتاد. در نرم افزار Video Master Works باز هم این Celeron G1820 بود که توانست پردازنده های قدیمی Core 2 و حتی Core i5 760 را پشت سر بگذارد. پردازنده Core i7 870 نیز موفق شد Core i3 4350 را شکست دهد ولی نتوانست به Core i5 2500K برسد. 5- کارایی پردازنده ها در بازی های سنگین: بالاخره به قسمت جذاب این مقایسه رسیدیم! بیشتر کاربران معتقدند ارزش یک پردازنده به کارایی آن در گیمینگ می باشد. خوب، ما هم می خواهیم ارزش این جوان ها و پیرمرد ها را بسنجیم و ببینیم چند مرده حلاَج اند! برای شروع، عملکرد پردازنده ها را در بازی BioShock Infinite سنجیدیم. در این آزمایش، بازی را در کیفیت 1080p و با کارت گرافیک GTX 980 اجرا کردیم. پردازنده های پایین رده سری Haswell یعنی Pentium G3220 و Celeron G1820 موفق به کسب 110 و 100 فریم بر ثانیه شدند. اما پردازنده های سری Core 2 نتوانستند بیشتر از 82 فریم را پردازش کنند. بازی Metro Redux بازی است که شدیداََ به پردازنده، مخصوصا تعداد رشته های پردازشی آن، حساس است، بطوری که همه ی رشته های پردازشی پردازنده را درگیر خود می کند. در این آزمایش می توان فهمید پردازنده Core i7 4790K حدود 6 فریم بیشتر از Core i5 4690K پردازش کرد. پردازنده های سری Sandy Bridge نیز از این بازی سر بلند بیرون آمدند. اما پردازنده های Core i3 4350 و Pentium G3220 و Celeron 1820 عملکرد بدی نشان دادند، ولی باز هم اوضاع به مراتب بهتری نسبت به سری Core 2 دارند. بازی Hitman Absolution نیز یکی دیگر از بازی های پردازنده خور است، ولی نه به اندازه Metro Redux . در این آزمایش بیشتر پردازنده ها موفق شدند تا 60 فریم را پردازش کنند. همچنین کاهش شدید کارایی پردازنده ها از Pentium G3220 شروع شد. با این حال این پردازنده باز هم توانست پیرمرد ها را شکست دهد. بازی Tomb Raider نسبت به سه بازی قبل سبکتر است و اصلا به پردازنده و قدرتش حساس نیست. همه ی پردازنده های سری Core 2 توانستند بازی را در فریم 95 تا 98 فریم اجرا کنند. بازی Crysis 3 یک نمونه خوب از مصرف کننده منابع پردازنده و پردازنده گرافیکی است. این بازی بیشتر به پردازنده گرافیکی واسته است، ولی با این حال استفاده از پردازنده نسبتا سریع نیاز است. در این بازیم ی توان دید که حتی پردازنده های پایین رده Celeron G1820 و Pentium G3220 بسیار خوب عمل کرده اند، ولی باز هم پردازنده های سری Core 2 با اختلاف نسبتا زیادی از بقیه عقب افتاده اند. 6- مصرف انرژی پردازنده ها با کمک نرم افزار Prime95 می توان هسته ها و رشته های پردازشی پردازنده را تحت فشار بالایی قرار داد تا مقدار نهایی مصرف انرژی آنها مشخص شود. مطمئنا در این آزمایش، پردازنده های پایین رده مثل Celeron G1820 و Pentium G3220 از همه کمتر انرژی مصرف می کنند. پردازنده های سری Core 2 Quad بیشترین مصرف را در اختیار دارند. پردازنده های سری Core 2 نیز با 170 وات، مصرفی مانند Core i7 4790K دارند، اما این کجا و آن کجا. نتایج در برنامه Hybird x265 تقریبا مثل نتایج قبلی است. با استفاده از نرم افزار 7Zip، بازهم نتایج به مراتب یکسانی داشتیم. 7- جمع بندی: وقتی ما اطلاعات ریز را با هم جمع و شروع به نوشتن این مقاله کردیم، منظور ما این نبود که کاربران اقدام به ارتقاع سخت افزاری کنند. ما می خواستیم یک به عقب برگردیم و ببینیم که چگونه پردازنده های اینتل تا به امروز، اینگونه در کارایی و مصرف پیشرفت کردند. در سال 2006 ، قیمت یک پردازنده Core 2 Duo E6600 برابر 316 دلار بود، اما حالا با این مقدار پول می توان پردازنده بسیار قدرتمند Core i7 4790K را به 339 دلار خرید. این پردازنده ضریب باز است و می توان آنرا به راحتی اورکلاک کرد، این پردازنده هسته ها و رشته های پردازشی و فرکانس و چیزهای بیشتر و قویتری نسبت به E6600 دارد. این پردازنده در برنامه Excel 2013 و Hybird x265 حدود 11 برابر و در برنامه های 7Zip و Photowshop CC و Handbrake نیز 6 برابر سریع تر از E6600 است. وقتی نوبت به عملکرد در بازی ها می رسد، پردازنده Core i7 4790K توانست در بازی BioShock Infinite و Crysis 3 حدود 2 برابر، در بازی Metro Redux حدود 7 برابر، در بازی Hitman Absolution نیز 3 برابر و در بازی Tomb Raider هم بیشتر فریم پرداش کند. قوی ترین پردازنده سری Core 2، یعنی Core 2 Quad Q9650 نیز از نطر عملکرد یک دنیا با Core i7 4790K فاصله دارد. حتی دو پردازنده Celeron G1820 و Pentium G3220 عملکرد بهتری نسبت به Q9650 داشتند. در این چند سال، عملکرد پردازنده ها بسیار بالا رفته و این پیشرفت ادامه خواهد داشت. شاید ده سال آینده، اشخاص دیگری درباره ی عملکرد Core i7 4790K مقاله بنویسند و بگویند: " این پردازنده حتی بدرد بازی Call of Duty 22 هم نمی خورد! " بنظر شما، ساعت تیک-تاکی اینتل تا چه وقتی به حرکت خود ادامه می دهد؟ منبع: techspot مترجم: مجتبی حیدرزاده
-
مقاله: چه فرق هایی بین چیپست Z97 و Z170 وجود دارد؟
مجتبی حیدرزاده پاسخی ارسال کرد برای یک تاپیک در مقالات و اخبار سخت افزار و نرم افزار تهیه شده توسط لیون کامپیوتر
حدود سه هفته از معرفی و عرضه ی پردازنده های سری Skylake-S گذشته. دو پردازنده Core i7 6700K و Core i5 6600K اولین اعضای این سری هستند. همزمان با معرفی این پردازنده ها، مادربردهای چیپست Z170 نیز معرفی شدند. از طرفی، بسیاری از کاربران PC به تازگی اقدام به خرید سیستم های گیمینگ و اورکلاکینگ چیپست Z97 یا در کل سیستم هایی با پردازنده های سری Haswell کرده اند. حالا تکلیف این کاربران چیست؟ آیا پول خود را دور ریخته اند؟ آیا ارزش دارد تا سیستم فعلی خود را بفروشند و به چیپست Z170 مهاجرت کنند؟ یا در کل "چه فرق هایی بین چیپست Z170 با Z97 وجود دارد؟" خوب، ما در این مقاله به سوال این گونه کاربرها، با دادن اطلاعات مفیدی در مورد چیپست Z170 و مقایسه آن با چیپست Z97، پاسخ خواهیم داد. توجه داشته باشید که این مقاله، جهت رفع ابهامات و نگرانی های کاربران معمولی و یا گیمرها است. مطمئناََ اورکلاکر های گرامی، همیشه قطعات بروزتر را مناسبتر می دانند. بنابراین در این مقاله ممکن است برخلاف میل آنها، مطلب نوشته شده باشد. از این بابت از ایشان پیشاپیش معذرت خواهی می کنم. برای شروع، یک نگاه کلی به قابلیت ها و امکانات دو چیپست مذکور می اندازیم: 1- پردازنده های قابل پشتیبانی اولین فرق اساسی بین چیپست Z170 و Z97 ، پردازنده های قابل پشتیبانی آنهاست. چیپست Z170 تنها از پردازنده های سری Skylake-S یا همان سوکت LGA1151، که تا الان تنها دو پردازنده Core i7 6700K و Core i5 6600K از این سری معرفی شده اند، پشتیبانی می کند، ولی در آینده پردازنده های بیشتری از این سری معرفی خواهد شد. چیپست Z97 نیز از پردازنده های دو سری Haswell و Broadwell یا همان سوکت LGA1150 پشتیبانی می کند. پردازنده های سری Haswell نسبت به دو سری Broadwell و Skylake ، قدیمی تر هستند ولی باز از نظر کارایی در امور مختلف، چه سنگین و چه سبک، بسیار مناسب می باشند. پردازنده های سری Broadwell که عمر کوتاهی نیز داشتند (بدلیل معرفی سریع Skylake)، مورد استقبال کاربران (بخصوص کاربران ایرانی، بدلیل عدم وجود این پردازنده ها در بازار داخلی) قرار نگرفت و به سرعت فراموش شد، البته به تازگی در تست ها و بنچمارک ها، از پردازنده های این سری، بخصوص پردازنده های سری Core i7 ، استفاده می شوند. در مورد پردازنده های جدید Skylake ، آنها نسبت به دو سری مذکور، مصرف برق پایین تر و قدرت اورکلاک بالاتری نیز دارند و این ویژگی ها، آنها را به یکی از بهینه ترین پردازنده های موجود، و پردازنده های مورد علاقه اورکلاکرهای حرفه ای (بخصوص پردازنده های ضریب باز این سری که با پسوند K شناخته می شوند) مبدل شده اند. یکی از بزرگترین ایرادات حال حاظر سری Skylake ، عدم تنوع این سری است. بصورتی که تا الان تنها دو پردازنده از این سری معرفی و عرضه شده، و این در حالی است که شرکت Intel در سری های قبل، پردازنده گوناگونی از خانواده های Core i3 ، Core i5 ، Core i7 و Pentium و Celeron ، و همچنین چیپست های مختلفی، بصورت همزمان معرفی می کرد. این باعث می شد دست کاربر از بابت خرید پردازنده مورد نیاز و متناسب با بودجه خود، کاملا باز باشد. 2- رم قابل استفاده چیپست Z170 از رم های با رابط DDR4 و DDR3 پشتیبانی کامل را می کند، این در حالی است که چیپست Z97 تنها با رم های DDR3 سازگاری دارد. رم های DDR4 حدود یک سال است وارد بازار شده اند، ولی هنوز قیمت به مراتب بالاتری نسبت به رم های محبوب DDR3 دارند. رم های DDR4 نسبت DDR3 از فرکانس و ظرفیت بالاتری برخوردارند و در عین حال، مصرف برق کمتری نیز دارند. چیپست Z170 نهایتا می تواند تا 64 گیگابیت رم را پشتیبانی کند (در حالت دو کانله) ، ولی چیپست Z97 نصف این مقدار، یعنی 32 گیگابایت را پشتیبانی می کند. البته در حال حاظر رم های با ظرفیت 16 گیگابایت هنوز وارد بازار نشده اند یا اگر شده اند، استفاده عمومی ندارند. پیش بینی شده در انتهای سال میلادی 2015، این گونه رم ها وارد بازار جهانی شوند. 3- نسخه DMI و تعداد خط های PCI-E موجود در چپیست علاوه بر دو مورد گفته شده، رابط بین پردازنده و چیپست نیز به DMI 3.0 ارتقاع یافته. رابط DMI 3.0 نسبت به نسخه قبل خود، پرسرعتر و دارای پهنای باند بالاتری شده است. با استفاده از رابط DMI 3.0، حالا چیپست Z170 قابلیت پشتیبانی از 20 خط PCI-E 3.0 را خواهد داشت، این در حالی است که چیپست Z97 تنها می تواند از 8 خط PCI-E 2.0 پشتیبانی کند. این خط ها بیشتر در درگاه هایی مثل USB 3.1 و Thunderbolt یا گیرنده وای فای آنبرد استفاده خواهد شد. درضمن با وجود این خط ها در چیپست Z170 ، امکان تعبیه حداکثر 3 اسلات M.2 PCI-E 3.0 میسر خواهد شد. ممکن است اسلات M.2 در حال حاظر برای کامپیوترهای دسکتاپ اصلا محبوب نباشد، اما با پرسرعت تر شدن وسایل ذخیره سازی (مانند معرفی مموری های پرسرعت 3DXpoint شرکت اینتل و میکرون) این اسلات مطمئناََ طی چند سال آینده پر مصرف تر و پرطرفدارتر خواهد شد. 4- موارد مشابه دو چیپست هر دو چیپست از اورکلاک پردازنده و رم بصورت کامل پشتیبانی می کنند. همچنین در آنها حداکثر می توان تا 14 درگاه USB استفاده کرد (چیپست Z170 می تواند تا 10 درگاه USB 3.0 و چیپست Z97 تا 6 درگاه USB 3.0 پشتیبانی کند). متأسفانه درگاه USB 3.1 هنوز یک درگاه ثابت و همراه با چیپست Z170 بحساب نیامده، بدین ترتیب برای استفاده از این درگاه پرسرعت باید آنرا جداگانه (بصورت کارت توسعه) تهیه کرد. هر دو چیپست از تکنولوژی های Rapid Storage (برای افزایش کارایی و حفاظت دستگاه های ذخیره سازی) و Smart Response (تبدیل SSD به یک محل ذخیره Cache برای HDD) پشتیبانی می کنند، ولی هردوی انها از Smart Business (ارائه شش نرم افزار جهت افزایش حفاظت کاهش وقوع ارور) محروم می باشند. جمع بندی درکل، تغییرات زیادی در چیپست Z170 روی داده. این چیپست به پشتیبانی از پردازنده های سری Skylake-S و رم های با رابط DDR4 ، درگاه های USB 3.0 و خط های PCI-E بیشتری مجهز شده اند. مجهز شدن به رم های DDR4 و خط های بیشتر PCI-E قابلیت بیشماری را به این چیپست اضافه می کند. با این حال، طی بنچمارک های منتشر شده، کارایی دو پردازنده سری Skylake-S نسبت به پردازنده های سری Haswell بسیار شبیه به هم است و مقدار کمی افزایش کارایی رخ داده. به هر حال پیشنهاد ما این است که اگر سیستم فعلی شما، چیپست Z97 و از این سیستم جهت بازی، اورکلاک معمولی یا سایر کارهای مشابه را انجام می دهید، اصلا لازم نیست که پول نازنین خود را صرف خرید چیپست Z170 و قطعات مرنبط به آن کنید. مگر شما یک اورکلاک حرفه ای باشید یا از سیستمی نسبتا قدیمی (یا خیلی قدیمی!) استفاده می کنید و قصد ارتقاع سیستم دارید که در این صورت مسئله فرق خواهد کرد. همچنین اگر از بابت گرانی رم های DDR4 گلایه دارید، می توانید مادربرد Z170ای تهیه کنید که هم از رم های DDR3 و هم DDR4 پشتیبانی کند، تهیه کنید. شاید یکی از بزرگترین عیب چیپست Z170 ، نداشتن پردازنده های متنوع مخصوص آن باشد. تا الان تنها دو پردازنده از سری Skylake-S معرفی و عرضه شده، و اگر پولتان به خرید این پردازنده های گران قیمت نمی رسد، یا قصد خرید یک پردازنده ارزانتر را دارید، شما تنها باید صبر کنید تا چیپست ها و پردازنده های بیشتری از طرف شرکت Intel معرفی گردد. امیدوارم از مقاله لذت برده باشید و خوابتان نگرفته باشد! ^_^ منبع: techspot مترجم: مجتبی حیدرزاده، با اندکی تلخیص و ویرایش -
هر روزی که به رونمایی رسمی از پردازنده های سری Skylake نزدیک می شویم، اخبار اطلاعات بیشتری نیز از درباره این پردازنده ها منتشر می شود. امروز وب سایت چینی زبان pconline اقدام به انتشار آمار و ارقامی مربوط به کارایی پردازنده مورد انتظار Intel Core i7 6700K کرده است، که ممکن است واقعیت داشته باشد، ممکن است نداشته باشد. در این آمار و ارقام که به نوعی مقایسه محسوب می شود، از پردازنده ی چهار هسته ای Core i7 4790K (سری Haswell) ، پردازنده ی شش هسته ای Core i7 5820K (سری Haswell-E) و در نهایت خودِ پردازنده ی چهار هسته ای Core i7 6700K استفاده شده است. مشخصات پردازنده ی 6700K شامل چهار هسته پردازشی، هشت thread ، فرکانس پایه و بوست 4.0Ghz و 4.2GHz ، هشت مگابایت کش لایه سوم و TDP به میزان 95 وات می باشد.معماری سخات آن نیز 14 نانومتری است. برای آزمایش پردازنده 6700K ، از مادربرد چیپست Z170 ، هشت گیگابایت رم DDR4 و کارت گرافیک GTX 980 Ti استفاده شده است. اولین تست، بنچمارک CineBench می باشد. ملاک امتیاز بالاتر است. همانطور که در پایین میبینید، پردازنده 6700K به راختی توانست 4790K را پشت سر بگذارد. توجه داشته باشید که پردازنده 5820K ، شش هسته ای است و 6700K , 4790K هر دو چهار هسته ای هستند. تست دوم نیز، نرم افزار Photoshop CC است. ملاک امتیاز کمتر است که در این تست، 6700K حتی موفق شد پردازنده شش هسته ای 5820K را هم شکست دهد که این نشانه بهینه شدن و افزایش کارایی پردازنده 6700K می باشد. قدرت پردازنده 6700K در بارگزاری های گرافیکی و 3D قوی، معلوم می شود. زمانی که پردازنده 6700K با کارت گرافیک GTX 980 Ti جفت شد، کارایی به مراتب بالاتری نسبت به 4790K بدست آورد. حتی در مواقعی هم موفق شد از پردازنده 5820K هم جلو بزند! پردزنده Core i7 6700K در تاریخ 5 آگوست بصورت جهانی و رسمی معرفی می شود. به احتمال زیاد تا آن موقع اطلاعات بیشتری از این پردازنده لو برود! منبع: techspot مترجم: مجتبی حیدرزاده
-
ASUS امروز اعلام کرد که بروز رسانی جدید برای دو آسیب پذیری Meltdown و Spectre را برای مادربردهای اینتل با چیپست سری 9 از طرف این شرکت دریافت و به زودی در دسترس کاربران قرار خواهد داد.اگر به یاد داشته باشید، اینتل در ماه مارس بود که بروز رسانی های جدید میکروکد برای پردازنده های سری Broadwell و Haswell را منتشر کرد. با این حال شما میبایستی منتظر انتشار رسمی از سوی سازندگان مادبرد خود می بودیدتا آن را در اختیار شما قرار دهند.آخرین بروز رسانی بایوس شامل 24 میکرو کد میشود که برای این دو خانواده از پردازنده های اینتل منتشر خواهد شد. بروزرسانی جدید فعلا در مراحل بتا به سر میبرد.در این بین مادبردهایی که در طی سال های 2014 تا 2015 به فروش رسیده اند ، قطعا مدت زمان ضمانت نامه آنها به پایان رسیده است.بنابراین با توجه به نسخه آزمایشی بودن این بروز رسانی ، این پلتفرم به نوعی آسیب پذیر به نظر میرسد.آخرین نسخه از نرم افزار تست InSpectre تایید میکند که آخرین نسخه بایوس برای مادربرد Z97-A ، که یکی از پرفروش ترین مادربردهای ASUS با چیپست Z97 Express است ، توانسته در برابر دو آسیب پذیری Meltdown و Spectre همراه با آخرین آپدیت ویندوز 10 در ماه آپریل 2018 ، ایمن شود.شما نیز میتوانید بر اساس مدل مادربردخود ، جدیدترین بروز رسانی بایوس را از وب سایت ASUS دریافت کنید.امید است دیگر سازندگان مادربرد نیز به همین اندازه برای کاربران خود همیت قائل شوند. منبع : Techpowerup مترجم : محمد فتحی -
بالاخره کمپانی اینتل پس از یک وقفه نسبتا طولانی ، آپدیت نهایی میکرو کد های امنیتی برای دو خانواده از پردازنده های خود یعنی Broadwell و Haswell را آماده انتشارکرد.بروز رسانی جدید فعلا مختص به این دو پلتفرم است و به منظور رفع دو آسیب پذیری شناخته شده Spectre و Meltdown منتشر خواهد شد.این میتواند خبر خوبی برای کاربران پلتفرم اینتل باشد.با توجه به اسناد منتشر شده ، توسعه این بروز رسانی برای پردازنده های خانواده Sandy Bridge و Ivy Bridge هنوز در مرحله بتا قرار دارد و توسط شرکای سخت افزاری در حال آزمایش است.بنابراین این دو معماری نیز هنوز هم در برابر حملات آسیب پذیر هستند.این نقایص امنیتی ممکن است برای تمامی کاربران یکسان نباشد و تاثیر متفاوتی برای آنها داشته باشد.به طور مثال مخرب ترین اثرات برای کاربرانی اتفاق می افتد، که دارای کسب و کار ویا حاوی اطلاعات مهمی باشند. منبع : Techpowerup مترجم : محمد فتحی
-
حرکت عجیب AMD : مخفی کردن پشتیبانی دستورالعمل FMA4 در ریز معماری ZEN !
hd5870 پاسخی ارسال کرد برای یک تاپیک در مقالات و اخبار سخت افزار و نرم افزار تهیه شده توسط لیون کامپیوتر
گزارشات رسیده حاکی از این است که کمپانی AMD پشتیبانی از دستورالعمل FMA4 توسط ریزمعماری ZEN را دست کم بر روی کاغذ ، حذف کرده است.طبق گزارش منتشر شده از سوی وب سایت Level1Techs ، این وب سایت متوجه شد که پردازنده های مبتنی بر ریزمعماری ZEN از دستورالعمل FMA4 پشتیبانی میکنند، حتی اگر این دستور العمل در معرض سیستم عامل نباشد.FMA یک دستورالعمل همگام ساز ضرب اضافه است و یک ابزار کارآمد جهت محاسبات جبر خطی به شمار میرود.بر خلاف دستورالعمل های SSE3 و SSE4 ، دو دستور العمل FMA3 و FMA4 از نسل یکدیگر نیستند و تنها می توانند تعداد رقم operands در هر دستور العمل را نشان دهند.پشتیبانی از این دو دستور العمل برای اولین بار در سال 2012 توسط AMD با پردازنده های سری FX معرفی شد.این در حالی بود که intel در سال 2013 پشتیبانی از دستورالعمل FMA3 را به ریز معماری Haswell آورد. هنوز دلیل اینکه AMD آیا پشتیبانی از FMA4 توسط معماری ZEN را حذف می کند یا نه ، به صورت ناشناخته باقی مانده است . اما برخی توسعه دهندگان حدس میزنندکه این کارانجام خواهد شد، زیرا وجود FMA4 منجر به ایجاد باگ در پردازنده میشود حتی اگر در این باره 33 درصد هم کارایی پردازنده را افزایش دهد. تصویت FMA3 دستور توسط اینتل باعث محبوبیت آن شد و طی گذشت سالها ، به میزان پایداری آن نیز اضافه شد.برخی آزمایشات انجام شده توسط Level1Techs مشخص کرد که دستورالعمل FMA4 در پردازنده های ZEN ، منجر به ایجاد خطای illegal instruction میشود و پردازنده توانایی تکمیل عملیات را ندارد.جالب اینجاست که FMA4 به عنوان یک بیت CPUID نمایش داده نمیشود و سیستم عامل هیچ واکنشی به اینکه پردازنده از این دستور العمل پشتیبانی میکند یا نمیکند ، از خود نشان نمیدهد.در بررسی صورت گرفته مشخص شد که جهت محاسبات جبر خطی ، عملکرد FMA4 در حالت یک و یا دورقم اعشار ، بهتر از دستورالعمل AVX است. منبع : Techpowerup مترجم : محمد فتحی -
.thumb.jpg.baf8b44127efdec0a03e1d32b13fe9ed.jpg)
خریدار سی پی یو مدل های g3240 g3250 g3450 g3460
Ali_amani پاسخی ارسال کرد برای یک تاپیک در خرید و فروش CPU
با سلام به دوستان گل لیونی. دوستان خریدار سی پی یو های ذکر شده هستم کارکرده و دست دوم باشه ولی کم کارگرد با باکس خریدارم و قیمت فضایی ندید دوستان دقت کنید که مدل های ذکر شده همه از سری pentium هستن و از سری i3 i5 نیستند. با تشکر.
