درود دوستان :
همه ما تا به حال از ابزاری به نام opacity در برنامه های مختلف ویرایش تصویر , ویدئو و ... و یا در طراحی های وب استفاده کرده ایم . همونطور که میدونیم opacity یک لایه سبب شفاف شدن اون میشه و امکان مشاهده لایه زیرین رو فراهم میکنه .
اساس کار opacity پردازش بر روی تک تک پیکسل هایی که بین دولایه دقیقا روی هم قرار گرفته اند هستش , ترکیب رنگ هردو پیکسل با نسبتی که کاربر وارد کرده و ساخت رنگ جدید برای اون پیکسل .
به عنوان مثال :
Pixel_A R: 180, G: 140, B: 190
Pixel_B R: 160, G: 220, B: 100
opacity = 0.5
R = 180 * (1-opacity) + 160 * opacity
G = 140 * (1-opacity) + 220 * opacity
B = 190 * (1-opacity) + 100 * opacity
Pixel_C R: 170, G: 180, B: 145
محاسبات به ظاهر ساده هستند اما اگه دقت کنیم برای یک تصویر 1920 * 1080 ما 2073600 پیکسل داریم که برای هر پیکسل باید عملیات بالا انجام بشه که میشه :
6220800 عمل جمع ، 6220800 عمل تفریق و 12441600 عمل ضرب با ممیز شناور .
خوب الان دیگه اگه گیر یه سیستم پوکیده افتادیم و توی فتوشاپ یه تصویر خدا پیکسلی آوردیم و Opacity دادیم موقع ذخیره کردن اصلا از رفتن و چایی خوردن و برگشتن سر هر رندر نباید تعجب کنیم .
نکته مهم در طراحی ui برنامه ها هستش که باید تا اونجایی که میشه از پارامتر Opacity و انیمیشن های "محو شدن " کمتر استفاده کرد تا راندمان به بالاترین حد خود برسه .
همونطور که مشاهده میکنید در ویندوز 8 دیگه خبری از پنجره ها و نوار های شفاف نیست , تا طراحی اینترفیس ویندوز 8 که با نام مترو مشهور هست شعار خودش رو یعنی "Simple , Quick , Modern" رو تحقق ببخشه , ضمن اینکه این ویندوز باید با همون اینترفیس روی تبلت و گوشی ها که سخت افزار های نسبتا ضعیف تری دارند به خوبی و روان اجرا بشه .
اگه دیده باشید اورکلاکر ها هم اگه از ویندوز 7 استفاده کنند تم ویندوز خودشون رو به کلاسیک تغییر میدهند تا پردازش زیادی صرف رندر خود ویندوز نشه .
برقرار و سبز باشید ;)