درگذشتگان دنیای فناوری در سال ۲۰۱۱

[miladna 146]

سال ۲۰۱۱ پر از گجت ها، اخبار و حوادث کوچک و بزرگ بود. در این سال دنیای فناوری تعدادی از بزرگان خودش را هم از دست داد. همه شما

مرگ استیو جابز را به خاطر دارید. اما امسال افراد بزرگ دیگری هم از دنیا رفته اند که احتمالا در مورد آنها اطلاعات زیادی ندارید. اما وقتی چند خط در مورد آنها می خوانید، تازه متوجه می شوید که هر کدام از این افراد چه تاثیر بزرگی بر زندگی فعلی ما گذاشته اند.

در آخرین روز از سال ۲۰۱۱ میلادی به ۱۱ نفر از درگذشتگان دنیای فناوری در این سال می پردازیم. ادامه مطلب را از دست ندهید.

دنیس ریچی

او یکی از دانشمندان کامپیوتر به حساب می آید که تقریبا روی همه ما تاثیر گذاشته. اگر بخشی از کامپیوتر شما بر مبنای سیستم عامل یونیکس کار نکند (سیستم عاملی که او در ساخت اش کمک کرده است) حتما از نرم افزاری استفاده می کنید که از زبان برنامه نویسی C استفاده کرده است. زبانی که توسط دنیس ریچی ابداع شد.

راب پایک یکی از مهندسین برجسته گوگل می گوید: واقعا سخت است که تصورش را بکنیم تا چه حد از جامعه مدرن فناوری اطلاعات فعلی مان بر روی کارهای دنیس ریچی ساخته شده است.

او برای ۴۰ سال در آزمایشگاه Bell مشغول تحقیق و کار بود و هیچ گاه به دنبال سر و صدا برای کارها و ابداع هایش نبود.

کن اُلسن

نخستین کامپیوتری که یونیکس را اجرا می کرد PDP-7 نام داشت و شرکتی که این کامپیوتر را ساخت Digital Equipment Corp بود که توسط آقای اُلسن بنا نهاده شده بود. او در واقع یک طرفدار یونیکس به حساب نمی آمد. اما یکی از پیشگامان کامپیوتر در دهه ۵۰ بود.

سی سال بعد مجله Fortune او را یکی از موفق ترین کارآفرینان تاریخ آمریکا نامید.

در دهه هشتاد شرکت او که با نام مخفف DEC شناخته می شد، یکی از مهمترین شرکت های فناوری به حساب می آمد. و اُلسن آن را به جایی رساند که به شرکت شماره ۲ آمریکا در فناوری تبدیل شد. این شرکت در نهایت توسط شرکت Compaq بلعیده شد که خود این شرکت نیز در نهایت با اچ پی ادغام شد. DEC در واقع قربانی انقلاب دوران کامپیوترهای شخصی شد.

پاول باران

عقیده ای وجود دارد که ARPAnet که پدر اینترنت امروزی به حساب می آید در واقع برای جلوگیری از قطع شدن ارتباطات در زمان حملات اتمی طراحی شده بود. اما در واقع نخستین محقق ARPAnet به دنبال راهی می گشت که دو کامپیوتر بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

ما این را می دانیم که پاول باران مخترع packet switching به حساب می آید. روشی که در آن اطلاعات به قطعات کوچکتر تقسیم می شود و در طول شبکه جابجا می شود. روشی که هم اکنون اینترنت بر مبنای آن کار می کند. البته همزمان با ایشان دو محقق دیگر هم روش مشابهی را ابداع کردند و نام مشابهی را برای آن برگزیدند.

آقای باران مجموعه مختلفی از اختراعات و ابداعات دیگر از فناوری های پرینتر و مودم گرفته تا ارتباطات ماهواره ای و حتی فلزیاب هم در کارنامه کاری اش دارد.

[miladna 146]

جاکوب گلدمن

می توان ادعا کرد که کامپیوترهای شخصی بدون این شخص به واقعیت نمی پیوستند. او در سال ۱۹۶۹ این ایده را مطرح کرد که باید یک مرکز تحقیقات مستقل برای شرکت زیراکس تاسیس شود. شرکت زیراکس مبلغ عجیب ۹۱۸ میلیون دلار را برای سیستم های اطلاعاتی علمی هزینه کرد و گلدمن می دانست کامپیوترها آینده را تشکیل می دهند.

او می خواست یک موسسه تحقیقات مجزا به راه بیاندازد تا آنجا به فناوری های آینده پرداخته شود و این دقیقا چیزی بود که انجام شد. نتیجه طرح آقای گلدمن چه چیزی بود؟ اختراع رابط کاربری گرافیکی، اترنت، پرینتر لیزری و برنامه نویسی شی گرا.

مرکز تحقیقات زیراکس چقدر اهمیت داشت؟ والتر ایزاکسون نویسنده بیوگرافی استیو جابز می گوید: وقتی مدیرعامل اپل بیل گیتس را متهم به دزدیدن رابط کاربری گرافیکی از اپل کرد، گیتس پاسخ داد: بیشتر شبیه به این است که ما یک همسایه پولدار به نام زیراکس داشتیم که به خانه اش دستبرد زدیم تا تلویزیون اش را بدزدیم. اما متوجه شدیم که شما قبلا آن را دزدیده اید.

جان مک کارتی

نام او به همراه عبارت «هوش مصنوعی» است. اما برنامه نویس ها بیشتر او را به نام Lisp می شناسند. یکی از قدیمی ترین زبان های برنامه نویسی که هنوز هم استفاده می شود.

او بر روی چندین نسل از گیک های کامپیوتر تاثیرگذار بوده است و کار اش را در MIT آغاز کرد و سپس مرکز هوش مصنوعی استنفورد را تاسیس کرد.

او به هوش مصنوعی تا جایی اعتقاد داشت که می گفت می تواند به میزان سطح توانایی انسان برسد. و گفته بود آرزو دارد ماشین ها بتوانند آزمون تورینگ را پشت سر بگذارند.

جان آر اُپل

در سال ۱۹۸۰ وقتی جان اُپل ریس هیات مدیره آی بی ام بود آنها تصمیم داشتند کامپیوتر شخصی شان را وارد بازار کنند و برای آن نیاز به یک سیستم عامل بود.

جان با یکی از اعضای هیات مدیره به نام «مری گیتس» در این مورد مشورت کرد و خیلی اتفاقی مری گیتس یک نفر را می شناخت که در کار برنامه نویسی بود: پسرش بیل گیتس!

بقیه ماجرا هم که در تاریخ هست و خودتان می دانید.

آشانا هیلی

اینتل و ای ام دی حالا دو شرکت رقیب در ساخت پردازنده به حساب می آیند. اما این رقابت از کجا آغاز شد؟ آشانا هیلی فردی بود که رهبری تیم ای ام دی را در سال ۱۹۷۴ در ساخت اولین پردازشگر رقیب با اینتل به عهده داشت و در واقع آغاز گر این رقابت به حساب می آید.

او می گفت: ما جنگ ریزپردازنده ها را بین اینتل و ای ام دی آغاز کردیم!

جین بارتیک

افراد زیادی ENIAC که نخستین کامپیوتر الکترونیکی دنیا به حساب می آید را می شناسند. اما تعداد کمی می دانند که بیشتر برنامه نویسی انیاک توسط یک تیم برنامه نویس شامل ۶ زن انجام شد. آخر عضو زنده از این تیم جین بارتیک بود که امسال از دنیا رفت.

یک ریاضیدان بزرگ که به همراه پنج زن دیگر جزو نخستین برنامه نویس های جهان به حساب می آمدند. نام او هم اکنون در موزه تاریخ کامپیوتر قرار گرفته است.

نوبوتوشی کیهارا

لقب او جادوگر سونی بود. البته او را آقای واکمن هم می نامیدند اما شاید در نهایت به نام آقای بتامکس از او یاد کنیم.

بتامکس یکی از صدها اختراعاتی بود که نوبوتوشی کیهارا برای سونی به همراه داشت. او مخترع اصلی سونی به حساب می آمد.

در جنگ میان بتامکس و VHS او هیچ گاه کوتاه نیامد و به همین خاطر این جنگ هیچ وقت تمام نشد. وقتی در مورد احساس اش در مورد این جنگ از او سوال کردند پاسخ داد: خون من به جوش می آید!

روبرت گالوین

او برای ۳۰ سال مدیر موتورولا بود و نخستین تلفن قابل حمل را وارد بازار کرد. او کسی بود که شرکت کوچکی را که از پدرش به ارث برده بود تبدیل به یکی از شرکت های راهبر در بازار تلفن های همراه در جهان کرد.

چارلز والتون

او پتنت فناوری که در چیپ های RFID به کار می رود را در دهه ۷۰ به ثبت رساند. در آن زمان این فناوری برای رقابت در مقابل بارکد بسیار گران بود. اما امروز به لطف پیشرفت تکنولوژی در همه جا فراگیر شده است.

این روزها برچسب های RFID همه جا یافت می شود از روی پاسپورت شما گرفته تا روی اجناس فروشگاهی و صندوق های نگهداری حیوانات.

اما از بخت بد والتون پول زیادی از فناوری اش در نیاورد. این فناوری تا زمانی که تاریخ حق ثبت اش منقضی نشد آنقدر ها فراگیر نشد!