راز ستون‌های خلقت کشف شد + تصویر

[AtAgAmEr 2689]

به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ فضایی هابل در سال 1995 تصویری از چند ستون به ارتفاع 4 سال نوری را ثبت کرد که به ستون های خلقت (pillars of creation) مشهور شدند این ستون ها در میان سحابی عقاب (m16) و در فاصله 7 هزار سال نوری از زمین قرار دارند.

این در حالی است که این ستون ها به واسطه یک "انفجار ابر نواختری" که در حدود 6 هزار سال پیش رخ داده است، منفجر و نابود شده اند اما نور حاصل از این انفجار که شکل جدید این سحابی را تشکیل داده طی هزاران سال آینده به زمین نمی رسد.

تاکنون کارشناسان درباره چگونگی شکل‌گیری این ستونها اطمینان کامل نداشتند.

تصاویر جدیدی که از تلسکوپ فضایی اسپیتزر به دست آمده نشان می دهد که این برجهای غباری در نزدیکی یک سحابی بزرگی قرار دارند که در نتیجه انفجار یک ستاره از غبار داغ تشکیل شده است.

ستونهای خلقت در نزدیکی یک سحابی بزرگی قرار دارد که در نتیجه انفجار یک ستاره از غبار داغ تشکیل شده است

نیکولا فلاگی از موسسه فیزیک نجومی اسپاتیال در فرانسه اظهار داشت: تصویری از این ستونها را بیش از یک دهه پیش دیدم و این تصویر الهام بخش من برای ستاره شناس شدن بود. اکنون ما مسئله جدیدی درباره این منطقه کشف کردیم و تصور می کنیم که این منطقه را به خوبی می شناسیم.

این تصویر در سال 1995 توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شد

ستاره شناسان مدتها است که پیش بینی کرده اند که یک موج انفجار ابرنواختری به معنای پایانی برای این ستونها بوده است.

در این منطقه حدود 20 ستاره یا بیشتر وجود دارد که آماده انفجار هستند و انفجار آنها تنها منوط به زمان است.

تلسکوپ فضایی اسپیتزر نورهای مادون قرمز با طول موج بلند که چشمان ما نمی تواند آنها را ببیند تشخیص می دهد.

این امر به رصدگران اجازه می دهد که غبار و داخل غبار را ببینند که این امر بستگی به طول موج مادون قرمزی دارد که مشاهده می شود.

در نگاه جدید اسپیتزر به سحابی عقاب، این سه ستون به نظر کوچک و شفاف می رسند و درون این سه ستون شکل گیری یک ستاره به چشم می خورد.

چشم انداز پانارومایی با وضوح تصویر بالای هابل از ستونهای خلقت

در بالای این ستونها یک ابر بزرگ از غبار داغ قرار دارد که رنگ آن قرمز است و ستاره شناسان فکر می کنند که این ابر تحت تأثیر موج انفجار ابرنواختری قرار گرفته است.

براساس اظهارات دکتر آلبرتو نریجا کریسپو به عنوان مشاور مرکز علمی اسپیتزر، چیز دیگری در کنار نور ستاره این غبار را گرم می کند و ما اکنون با تلسکوپ اسپیتزر اطلاعاتی را که نیاز داشتیم در اختیار داریم.