رفتن به مطلب

چالش های 27 سالگی و رسیدن به مرز 30 سالگی و تغییر ناگهانی نگرش ها و باور ها نسبت به زندگی(انزوای کامپیوتری)


 اشتراک گذاری

Recommended Posts

سلام دوستان میدونم اینجا جاش نیست ولی چون خودم آدم کامپیوتری و اهل تکنولوژی و گیم هستم گفتم اینجا کسایی هستن شاید  مثل خودم باشن  و منو درک کنن و احساس غیر عادی بودن نکنم

بنده دو ماه دیگه 27 ساله میشم و جدیدا حدود 6 7 ماهی میشه که به مرز 30 سالگی نزدیک میشم و گویا سرم خورده به سنگ و از این فضای محدود و بسته ای که چندین سال برای خودم درست کرده بودم و به قولی  سرم رو مثل کبک کرده بودم توی برف میخام خلاصی پیدا کنم. از خودم بگم که از 13 سالگی تا الان شب و روزم با سیستم و کامپیوتر و گیم و فضای مجازی سپری شده . با این که تا پارسال لذت میبردم از این وضعیت و و همچنان شوت بودم اما جدیدا که به دوروبرم و هم سن و سالهای خودم نگاه می کنم می بینم که چقدر تو برخی مسائل و بعضی چیبز ها واقعا پرت و عقب مانده هستم. مثلا من تا الان کوچکترین رابطه با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشتم و کلا دوست دختر نداشتم و از طرفی هم روابط اجتماعی کلا ضعیفی دارم و خجالتی هستم و کمتر بیرون میرم و خیلی وقتا حرف زدن هم بلد نیستم و تو چیز های مهم زندگی مهارت کافی ندارم مثل رانندگی کردن و این ها رو محصول انزوای 14 ساله خودم با سیستم که گوشه اتاق هست میدونم. بسیار ولخرج هستم و پس اندازی ندارم در حالی که خیلیا تو این سن ماشین و خونه بعضا دارن . البته اینو بگم من شغل دولتی دارم و با پدر مادرم زندگی می کنم . نظرتون چیه ؟ ایا خیلیا مثل من هستن یا من آدم نرمالی نیستم؟ ایا این سبک زندگی درسته؟ بنده احساس می کنم با این سبک زندگی ازدواج کرده ام و دیگر تغییر نخواهم یافت.

  • لایک 2
  • چرا؟! 1
  • قلبم گرفت 7
لینک به دیدگاه
Share on other sites

دوست خوبم، تاپیک شما باز شد. فقط اینکه ممکنه دوستان دیگه مباحث خیلی شخصی یا مسائل دیگری رو مطرح کنند در این تاپیک که ممکنه در پایان باعث بستنش بشه. از الان گفته باشم که اگر در پایان تاپیک بسته شد ناراحتی پیش نیاد.

مورد بعدی اینکه آیا امکانش هست نام کاربری بهتری برای خودتون انتخاب کنید؟

اینکه سوال کردین آیا نرمال نیستین، به نظرم برای شروع به نرمال زندگی کردن از تغییر نام کاربریتون آغاز کنید.

موفق باشین.

  • لایک 5
  • ممنونم 2
  • حالم خوب شد 4
لینک به دیدگاه
Share on other sites

  • کاربر ویژه

راهت اشتباه بوده و الانم داری اشتباه میری

شما بهتره با یک متخصص مشاوره کنید نه یک فرم سخت افزاری

بلکه دنبال چیز دیگه ای باشین

  • لایک 1
  • ممنونم 3
لینک به دیدگاه
Share on other sites

  • کاربر ویژه

من وقتی که 30 سالم شد یه نتیجه طلایی گرفتم از زندگی

 

اون 10 سال بین 20 تا 30 سال

اندازه 30 سال ارزش داره

فقط فقط اهل معرفت می‌فهمن چی میگم من.

  • لایک 3
  • ممنونم 2
لینک به دیدگاه
Share on other sites

تو نی نی سایت این تاپیک رو بزنید ، اکثرا کاربرهاش خانوم هستن ولی خوب راهنمایی میکنن

  • لایک 2
  • حالم خوب شد 5
  • چرا؟! 2
لینک به دیدگاه
Share on other sites

سلام.شما آدم آنرمالی نیسی شما صرفا درونگرا هسین.

از حرفاتم احساس میکنم مخصوصا ک گفتی حرف زدن بلد نیسی(جسارتا)مشکلتون از نبود اعتماد ب نفس کافی هست.سعی کن روی اعتماد ب نفست کار کنی!

هیچ وقتم نگرشت این نباشه ک وای از اطرافیان هم سن و سالم عقب موندم!

صرفا سعی کن از زندگیت لذت ببری ب شیوه ی خودت ن ب شیوه ای ک مردم دوس دارن!

  • لایک 7
  • ممنونم 5
لینک به دیدگاه
Share on other sites

به نظرم من هر چه سریعتر تغییر مسیر بده. درست متوجه شدی اصلا شیوه ی درستی نیست. مخصوصا اگر تا به الان نتونستی از کامپیوتر و مشتقاتش درآمدی داشته باشی.

این مورد خیلی مهمه چون اگر موفق بودی و فقط مصرف کننده کامپیوتر نبودی هیچ وقت این تاپیکو نمیزدی.

من زمان دانشگاه شاید بگم از کلاسام میزدم میرفتم DOTA بازی میکردم همون موقع شاید روزی 14 ساعت پای کامپیوتر بودم.دقیقا میتونم بگم یک سال بعد که در لیون ثبت نام کردم رفتم دانشگاه.

یه روزی به خودم اومدم و به خودم گفتم سعید اگر هیچ چی از توی این کامپیوتر در نیاوردی پشیمون میشی یا کلا ولش کن.

خلاصه به حرف دیگر دوستان هم گوش بده به نظرم. برای شما تغییر یک اکسیر شفا بخشه از من بشنو. از نام کاربری گرفته تا تصویر کاربریت تا کم کردن زمان  پشت pc نشستن ،شروع کن.

تور های گردشگری . به این مورد ها فکر کن. دوست پیدا میکنی.

  • لایک 3
  • ممنونم 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

  • کاربر ویژه
1 ساعت قبل، yasin1402 گفته است:

سلام.شما آدم آنرمالی نیسی شما صرفا درونگرا هسین.

از حرفاتم احساس میکنم مخصوصا ک گفتی حرف زدن بلد نیسی(جسارتا)مشکلتون از نبود اعتماد ب نفس کافی هست.سعی کن روی اعتماد ب نفست کار کنی!

هیچ وقتم نگرشت این نباشه ک وای از اطرافیان هم سن و سالم عقب موندم!

صرفا سعی کن از زندگیت لذت ببری ب شیوه ی خودت ن ب شیوه ای ک مردم دوس دارن!

عالی عالی، خصوصا جمله آخر که هرکس بالاخره یجا بهش میرسه.

لینک به دیدگاه
Share on other sites

دوست من اول از همه سلام ! هیچ کدوم از بچه های تاپیک متخصص یا روان شناس و مشاور و ..... شاید نباشن و نظراتشون شخصیه و منم میخوام نظر شخصی خودمو بهت بگم (چون این بحران ها رو همه تقریبا باهش مواجه میشن و منم مثل خودت یه تایمی شدم) نکته اول راجه به خودت پیشنهاد میکنم شخصیت خودتو اول بشناسی تایپ شخصیتت چیه ؟ خیلی ها انرژی شون از معاشرت با آدم های دیگه میگیرن خیلیا معاشرت های زیاد براشون سخته بنظرم در مرحله اول برای خودشناسی تست mbti رو انجام بده ببین چه شخصیتی داری ؟ توی نت کلی سایت هست خدمات این تست ها رو میدن . دومین مورد مقایسه کردن خودمون با دیگران اشتباه محضه چون شرایط متفاوت و مسیرهای متفاوت هر کسی داره ولی خب ذات ما آدما اینه همیشه مرغ همسایه رو غاز میبینم! در حالیکه بهت قول میدم خیلیا با توجه به شغل شما آرزو دارن جای تو بودن از بس شرایط اقتصادی خرابه! پس مسیر زندگی هرکسی فرق میکنه و مقایسه کلا از اساس اشتباهه / برای روابط اجتماعی که گفتین اول باید ببینی چی میخوای ؟ بحث خودشناسی رو پیشنهاد میکنم جدا دنبال کن منابع معتبر زیاده از کتاب گرفته تا صفحات اجتماعی و ... زیاد هست بگردی میبینی منابع خوبش رو / رابطه نداشتن با جنس مخالف واقعا برای هرکسی بستگی داره به طرز تفکرش و نیازش و اینکه دنبال چی هست!  چه بحث عاطفی چه بحث جنسی / بعنوان پیشنهاد کلی بنده قبل از هر اقدامی به توصیه های آبدوغ خیاری اطرافیان که این طور مواقع میگن یا برو ازدواج کن از تنهایی در بیای و یا فلان کار رو بکن و نکن ! اول روی خودشناسی خودت تمرکز کن (میتونی حتی از روانشناس هم کمک بگیری تو این مساله) بعد تصمیم بگیر که ادامه زندگی رو میخوای چی کار کنی چه لایف استایلی رو دوست داری ادامه بدی ....... و اینو هم بدون شما از کسی جلوتر یا عقب تر نیستی فقط با توجه به شرایط خودت توی مسیر خودتی و خودت رو دست کم نگیر.

  • لایک 11
لینک به دیدگاه
Share on other sites

درود به تو دوست هم سن من  

من خودم چالش های زیادی داشتم و دارم تو زندگی شخصی شاید بدتر از همه باشه شایدم بهتر

فقط یه چیزی رو میگم البته این درست نیست خودتو مقایسه بکنی مخصوصا با شرایط موجود 

تو یک مردی و همین که تونستی از خودت یک قدم فاصله بگیری و خودت و مشکلاتتو ببینی توانایی بهتر زندگی کردن و همچنین ایجاد تغییر رو داری ، بنظر من تو آماده پوست اندازی هستی حتی میتونی از همه همسنات بهتر شی. ماهی رو هم هروقت از آب بگیری تازه هست. موفق باشی

سال جدید هم با تاخیر برای تو مبارک💗

ویرایش شده توسط Ali Salati
لینک به دیدگاه
Share on other sites

در ۱۴۰۳/۲/۲۱ در 02:16، دلی سید گفته است:

سلام دوستان میدونم اینجا جاش نیست ولی چون خودم آدم کامپیوتری و اهل تکنولوژی و گیم هستم گفتم اینجا کسایی هستن شاید  مثل خودم باشن  و منو درک کنن و احساس غیر عادی بودن نکنم

بنده دو ماه دیگه 27 ساله میشم و جدیدا حدود 6 7 ماهی میشه که به مرز 30 سالگی نزدیک میشم و گویا سرم خورده به سنگ و از این فضای محدود و بسته ای که چندین سال برای خودم درست کرده بودم و به قولی  سرم رو مثل کبک کرده بودم توی برف میخام خلاصی پیدا کنم. از خودم بگم که از 13 سالگی تا الان شب و روزم با سیستم و کامپیوتر و گیم و فضای مجازی سپری شده . با این که تا پارسال لذت میبردم از این وضعیت و و همچنان شوت بودم اما جدیدا که به دوروبرم و هم سن و سالهای خودم نگاه می کنم می بینم که چقدر تو برخی مسائل و بعضی چیبز ها واقعا پرت و عقب مانده هستم. مثلا من تا الان کوچکترین رابطه با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشتم و کلا دوست دختر نداشتم و از طرفی هم روابط اجتماعی کلا ضعیفی دارم و خجالتی هستم و کمتر بیرون میرم و خیلی وقتا حرف زدن هم بلد نیستم و تو چیز های مهم زندگی مهارت کافی ندارم مثل رانندگی کردن و این ها رو محصول انزوای 14 ساله خودم با سیستم که گوشه اتاق هست میدونم. بسیار ولخرج هستم و پس اندازی ندارم در حالی که خیلیا تو این سن ماشین و خونه بعضا دارن . البته اینو بگم من شغل دولتی دارم و با پدر مادرم زندگی می کنم . نظرتون چیه ؟ ایا خیلیا مثل من هستن یا من آدم نرمالی نیستم؟ ایا این سبک زندگی درسته؟ بنده احساس می کنم با این سبک زندگی ازدواج کرده ام و دیگر تغییر نخواهم یافت.

درود
دوستان گفتنی هارو گفتند صرفا جهت راهنمایی یه چند خطی بنویسم براتون
هر آدمی توی زندگی ایراداتی رو داره و مسیر رو گاهی اشتباه میره اینکه شما سوال کردید با این شرایطم باید خودم رو تغییر بدم از پایه غلطه !
مگه منه نوعی یا مثلا هم سن و اطرافیانی که اسم بردید از شما چون رفتار متفاوتی داریم یا شرایط زندگی و روحیاتمون فرق داره بالاتر و بهتریم ؟!!! چرا اینقدر خودتون رو حقیر و میدونید ؟! چرا بر میدارید ظاهر زندگی بقیه رو با باطن زندگی خودتون مقایسه میکنید ؟!
آدم باید استاندارد ها و ماهیت زندگیش رو خودش مشخص کنه چرا ؟ چون روحیات ورفتار و علایق و توانایی های هر فرد متفاوت و منحصر به فرده ، شما میتونید با یه گیم بهتون لذت دست بده رفیقتون با شبگردی کردن با ماشین اینا چه ربطی بهم دارن ؟!

تقریبا همه ما این حس عقب ماندن از دیگران رو تجربه کردیم یا داریم مشکل اصلی همه ی ماها به خصوص ایرانیا و فرهنگای غلطمون اینه که از بچگی برای هر چیز ریز و درشت با حرفو رفتار بقیه رو میزدند تو سرمون اینه که همیشه تراز کیفی زندگی خودمون چه از نظر سطح جایگاه اجتماعی ، مالی و موفقیت و ... رو با مقایسه کردن با دیگران میسنجیدند و میسنجیم ! و این برای تقریبا همه ی ما شده ملاک یعنی چی ؟ یعنی مثلا برای اینکه شخص
ببینه شرایط فعلیش توی زمینه های مختلف چجوره  خودش رو با رفیقش یا اطرافیانش مقایسه میکنه و این عادت مخرب گند میزنه به تمام روحیات و روند زندگی فعلیمون !
به قول دکتر هلاکویی زندگی میدان مسابقه نیست مانیومدیم نفر اول بشیم ما نیومدیم از رفیقمون و بقیه توی هر چیزی جلوتر باشیم
ما زندگی میکنیم تا در یک مسیر اول از همه توی اون مسیر لذت ببریم و هر روز خودمون رو بیشتر رشد بدیم در زمینه های مهارت های مختلف اجتماعی و زندگیو ... فرد بهتری نسبت به دیروز خودمون باشیم نه فرد بهتری نسبت به اطرافیانمون !!!
رانندگی هنوز بلد نیستی به درک مگه چه کار شاخی هست هر ننه قمری الان گواهی نامه داره ! از همین فردا برو آموزشگاه ثبت نام کن و یاد بگیر نه به این دلیل که هم سنات رانندگی بلدن ! نه نه نه بلکه به این دلیل که تو تا امروز رانندگی بلد نبودی و چون می خوای هر روز نسبت به دیروز خودت بهتر باشی می خوای بری این مهارت رو یاد بگیری
مقایسه با دیگران رو بریز سطل آشغال تو هستی و یک کره خاکی هر روز توانمد تر و بهتر از دیروز خودت باش
روابط اجتماعیت ضعیفه و خجالتی هستی اینم به درک احتمالا زیاد جزو افراد درونگرا هستی (می تونی این ویژگی مهم رو چک کنی) خودتو با آدمای برونگرا که آبم باید با بقیه بخورن  مقایسه نکن و سعی نکن مثل اونا باشی چون نمیتونی و حتی باعث آسیب دیدنت هم می تونه بشه ، خجالتی بودن نقطه ضعفه برای هر آدمی اینو باید هر شخصی بذاره کنار به راحتی می تونید با کتاب و فیلمای مشاوره که هزارتاش تو سطح نت هست روی خودتون هر روز کار کنید
و روابط اجتماعی قوی تری نسبت به الان خودتون داشته باشید
بعد از بهبود روابط اجتماعی می تونید نسبت داشتن رابطه با جنس مخالف و یلا حتی ازدواجم اقدام کنید
برای اینکه توی مسیر رشد خودتون بهتر بتونید قدم بردارید حتما همین الان بدون فوت وقت دوتا ویدیو زیر از دکتر هلاکویی رو ببینید :

1.فکر می کنم از زندگی عقب افتاده ام

2.نسبت به دیگران از زندگی عقب هستید؟


آدم هر از گاهی باتری انرژی و عظمش برای کاری خالی و کم میشه پس برا اینکه همیشه درست فکر کنید قدم بردارید پیشنهاد میدم چکیده ای از گفته های آموزنده از مشاوران به نام رو شده توی گوشیتون داشته باشید و هر روز یا در مواقع نیاز بهشون رجوع کنید :
یکی از افرادی که خییییلی به خود من توی تشخیص خیلی از مسیر ها کمک کردن :
1. دکتر هلاکویی :
بخش های :
مثلث زحمت ، رحمت
حرمت نفس
 نظام اعتقادات و باور ها
و ...
باسرچ ساده و به رایگان می تونید به تمامی سخنرانی و صحبت هاشون دسترسی داشته باشید
همچنین می تونید از مشاوره های پولی بیرون هم استفاده کنید ولی به شخصه  توصیه نمیکنم 90 درصدشون فقط مدرک گرفتند و به درستی فرد رو درک نمیکنند و اشراف به خیلی مسائل پایه ای هم حتی ندارند یا شدیدا دچار افکار افراطی مذهبی عقیدتی و قومیتی هستند که بیشتر به آدم لطمه میزنه برای امتحان می تونید با چندتاشون مشاوره بگیرید !!!
و در آخر هیچ وقت خودتو با دیگران مقایسه نکن تو یکتا و منحصر به فردی و مثل هیچ کس دیگه ای نیستی هر روز سعی کن ورژن بهتری از خودت بسازی نه اینکه سعی کنی بیشتر همرنگ اطرافیانت بشی یا تفاوت های بی اهمیت خودتون رو شکنجه بدی

و یادت باشه در همین لحظه صدها نفر همسن خودت آرزوشونه زندگی فعلی شما رو داشته باشند

ببخشید طولانی شد ایشالا جرقه مفیدی براتون بوده باشه
موفق و سلامت باشید .

  • لایک 5
  • ممنونم 3
  • حالم خوب شد 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

من کاملا درکت میکنم و میدونم پیشنهاد و نوشته های هیچ کدوممون روت تاثیر نداره یا خیلی کم داره چون خودمم شرایط تورو داشتم و دارم! 

باید خودت دست به کار بشی همین الان یا نهایت همین فردا شروع کن نگو از شنبه یا هفته بعد

برا شروع میتونی یه ورزش انتخاب کنی که واقعا ورزش انگیزه و روحیه میده 

یه برنامه مرتب و منظم بچین بشه روتین زندگیت 

من ۲ روزه سربازیم بعد از ۱۹ ماه کارگری و بیگاری تموم شده دارم برناممو میچینم 

البته که چون عشق گیمم قطعا تو برنامم میزارمش تو وقتی درامد داری بتونی به زندگی و تفریحات غیر مجازیت برسی چه اشکالی داره گیمم بزنی؟؟

  • لایک 1
  • ممنونم 3
لینک به دیدگاه
Share on other sites

7 ساعت قبل، yasin1402 گفته است:

سلام.شما آدم آنرمالی نیسی شما صرفا درونگرا هسین.

از حرفاتم احساس میکنم مخصوصا ک گفتی حرف زدن بلد نیسی(جسارتا)مشکلتون از نبود اعتماد ب نفس کافی هست.سعی کن روی اعتماد ب نفست کار کنی!

هیچ وقتم نگرشت این نباشه ک وای از اطرافیان هم سن و سالم عقب موندم!

صرفا سعی کن از زندگیت لذت ببری ب شیوه ی خودت ن ب شیوه ای ک مردم دوس دارن!

با درود مجدد خدمت همه دوستان و خصوصا مدیران محترم فروم که بعد از مذاکرات فراوان بالاخره راضی شدن که تاپیک منو انتشار بدن . و همچنین از دوستانی که با نظرات با ارزششون تا حدودی ذهن منو روشن کردند. علی الخصوص دوستان عزیز @yasin1402  @saeed0c @m2relax @Ali Salati@abidi.
حقیقت اینکه دلیل اینکه این فروم رو برای چنین موضوعی انتخاب کردم این بوده که احساس کردم همفکران و همسبک های خودم تو این فروم بیشتر پیدا میشن تا فروم های دیگر و بهتر میتونن منو درک کنن و مشاوره بدن چون برخی روانشناس ها از مبانی فناوری بعضا ناآگاه هستن و منظور منو چندان متوجه نمیشن.
حقیقت مشکل اصلی من اینه که اهداف زیادی از دوران 22 سالگی تا الان داشتم ولی هیچ کدوم عملی نشده یعنی اینکه اصلا شروع نکردم اون اهداف رو. مشکل من اینه که بسیار بی انگیزه هستم و دستم تو کار نمیره و خیلی سست عنصر و تنبل و بی نظم هستم ( کمترین نمونه بارزش شلوغی فایل های دستکتاپ و هارد و عدم مرتب سازی اون ها در طی چندین سال ) . مثلا شده یه بازی رو دانلود کردم تو همون حالت فایل فشرده مونده از چند سال پیش و به خودم زحمت ندادم که حداقل اونو از حالت فشرده خارج کنم چه برسه بخوام که بازی کنم.

مثلا یکی از اهدافی که دارم اینه که گرافیک و طراحی لوگو و پوستر و ادیت فیلم و عکاسی و ویدیوگرافی رو یاد بگیرم ولی کوچکاترین اقدامی برای یادگیری این ها نکردم . مثلا دوره طراحی لوگو که پارسال خریدم تا 30 درصدش رو رفتم الان هم ول کردم و انگیره ندازم که ادامش بدم. بسیار سردرگم هستم و وقتم رو خیلی تلف می کنم. شرایطم قبلا باز طوری بود که حداقل کاری که میکردم این بود که بازی های روز رو نصب میکردم و بازی میکردم . بعدش طوری شد که از بازی خسته شدم و تبدیل شد به وب گردی. الان هم که هر سه چهار روز یکبار کامپیوتر رو به زور روشن میکنم. خلاصه این که از کار هایی که قبلا لذت میبردم الان دیگه نمی برم و قدم برنداشتن برای انجام اهدافی هم که گفتم به کنار.  نمیدونم واقعا مشکل من افسردگی هست یا چیز دیگه یا انباشت کارها. 

لینک به دیدگاه
Share on other sites

این افکار تلقین شده و تحت تاثیر محیط هستش. بر روالی که زندگی میکنین ادامه بدین.

  • لایک 4
  • حالم خوب شد 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

7 ساعت قبل، saeed0c گفته است:

به نظرم من هر چه سریعتر تغییر مسیر بده. درست متوجه شدی اصلا شیوه ی درستی نیست. مخصوصا اگر تا به الان نتونستی از کامپیوتر و مشتقاتش درآمدی داشته باشی.

این مورد خیلی مهمه چون اگر موفق بودی و فقط مصرف کننده کامپیوتر نبودی هیچ وقت این تاپیکو نمیزدی.

من زمان دانشگاه شاید بگم از کلاسام میزدم میرفتم DOTA بازی میکردم همون موقع شاید روزی 14 ساعت پای کامپیوتر بودم.دقیقا میتونم بگم یک سال بعد که در لیون ثبت نام کردم رفتم دانشگاه.

یه روزی به خودم اومدم و به خودم گفتم سعید اگر هیچ چی از توی این کامپیوتر در نیاوردی پشیمون میشی یا کلا ولش کن.

خلاصه به حرف دیگر دوستان هم گوش بده به نظرم. برای شما تغییر یک اکسیر شفا بخشه از من بشنو. از نام کاربری گرفته تا تصویر کاربریت تا کم کردن زمان  پشت pc نشستن ،شروع کن.

تور های گردشگری . به این مورد ها فکر کن. دوست پیدا میکنی.

سلام بله دقیقا به مورد خیلی مهمی اشاره کردید و اینه که من تا الان فقط مصرف کننده و تلف کننده وقت بودم و نتونستم از دنیای کامپیوتر به کسب درآمد برسم . البته اهدافم رو تو پست قبلی گفتم ولی مشکلی که دارم اینه که انگیزه برای شروع ندارم وبسیار سست عنصر هستم

لینک به دیدگاه
Share on other sites

سلام. من هم 25 سالمه و مثل شما در خیلی از جنبه های زندگیم احساس عقب ماندگی دارم. به نظرم شما آدم نرمالی هستی و خیلی ها شرایط حتی بدتر از شما رو دارن تجربه میکنن. پیشنهادم اینه که کمبودهایی که احساس میکنید رو یه جا یادداشت کنید و با یه روانشناس یا روانکاو به اشتراک بذارین. مقصر بخشی از این مشکلات هم جامعست. شرایط اقتصادی و اجتماعی وخمیه و بیشتر مردم نمیدونن دارن چیکار میکنند. اوضاع روح و روانشون هم بده و نمیشه روابط عادی شکل داد چه برسه به روابط عاطفی. بهتره آدم روی خودش تمرکز کنه.

  • ممنونم 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

در ۱۴۰۳/۲/۲۱ در 02:16، دلی سید گفته است:

سلام دوستان میدونم اینجا جاش نیست ولی چون خودم آدم کامپیوتری و اهل تکنولوژی و گیم هستم گفتم اینجا کسایی هستن شاید  مثل خودم باشن  و منو درک کنن و احساس غیر عادی بودن نکنم

بنده دو ماه دیگه 27 ساله میشم و جدیدا حدود 6 7 ماهی میشه که به مرز 30 سالگی نزدیک میشم و گویا سرم خورده به سنگ و از این فضای محدود و بسته ای که چندین سال برای خودم درست کرده بودم و به قولی  سرم رو مثل کبک کرده بودم توی برف میخام خلاصی پیدا کنم. از خودم بگم که از 13 سالگی تا الان شب و روزم با سیستم و کامپیوتر و گیم و فضای مجازی سپری شده . با این که تا پارسال لذت میبردم از این وضعیت و و همچنان شوت بودم اما جدیدا که به دوروبرم و هم سن و سالهای خودم نگاه می کنم می بینم که چقدر تو برخی مسائل و بعضی چیبز ها واقعا پرت و عقب مانده هستم. مثلا من تا الان کوچکترین رابطه با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشتم و کلا دوست دختر نداشتم و از طرفی هم روابط اجتماعی کلا ضعیفی دارم و خجالتی هستم و کمتر بیرون میرم و خیلی وقتا حرف زدن هم بلد نیستم و تو چیز های مهم زندگی مهارت کافی ندارم مثل رانندگی کردن و این ها رو محصول انزوای 14 ساله خودم با سیستم که گوشه اتاق هست میدونم. بسیار ولخرج هستم و پس اندازی ندارم در حالی که خیلیا تو این سن ماشین و خونه بعضا دارن . البته اینو بگم من شغل دولتی دارم و با پدر مادرم زندگی می کنم . نظرتون چیه ؟ ایا خیلیا مثل من هستن یا من آدم نرمالی نیستم؟ ایا این سبک زندگی درسته؟ بنده احساس می کنم با این سبک زندگی ازدواج کرده ام و دیگر تغییر نخواهم یافت.

نرمال ..

giphy-ezgif.com-resize.gif.9ec64b49a3b9dd736874365799ff2301.gif

ویرایش شده توسط Sabertooth
  • ممنونم 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

13 ساعت قبل، دلی سید گفته است:

با درود مجدد خدمت همه دوستان و خصوصا مدیران محترم فروم که بعد از مذاکرات فراوان بالاخره راضی شدن که تاپیک منو انتشار بدن . و همچنین از دوستانی که با نظرات با ارزششون تا حدودی ذهن منو روشن کردند. علی الخصوص دوستان عزیز @yasin1402  @saeed0c @m2relax @Ali Salati@abidi.
حقیقت اینکه دلیل اینکه این فروم رو برای چنین موضوعی انتخاب کردم این بوده که احساس کردم همفکران و همسبک های خودم تو این فروم بیشتر پیدا میشن تا فروم های دیگر و بهتر میتونن منو درک کنن و مشاوره بدن چون برخی روانشناس ها از مبانی فناوری بعضا ناآگاه هستن و منظور منو چندان متوجه نمیشن.
حقیقت مشکل اصلی من اینه که اهداف زیادی از دوران 22 سالگی تا الان داشتم ولی هیچ کدوم عملی نشده یعنی اینکه اصلا شروع نکردم اون اهداف رو. مشکل من اینه که بسیار بی انگیزه هستم و دستم تو کار نمیره و خیلی سست عنصر و تنبل و بی نظم هستم ( کمترین نمونه بارزش شلوغی فایل های دستکتاپ و هارد و عدم مرتب سازی اون ها در طی چندین سال ) . مثلا شده یه بازی رو دانلود کردم تو همون حالت فایل فشرده مونده از چند سال پیش و به خودم زحمت ندادم که حداقل اونو از حالت فشرده خارج کنم چه برسه بخوام که بازی کنم.

مثلا یکی از اهدافی که دارم اینه که گرافیک و طراحی لوگو و پوستر و ادیت فیلم و عکاسی و ویدیوگرافی رو یاد بگیرم ولی کوچکاترین اقدامی برای یادگیری این ها نکردم . مثلا دوره طراحی لوگو که پارسال خریدم تا 30 درصدش رو رفتم الان هم ول کردم و انگیره ندازم که ادامش بدم. بسیار سردرگم هستم و وقتم رو خیلی تلف می کنم. شرایطم قبلا باز طوری بود که حداقل کاری که میکردم این بود که بازی های روز رو نصب میکردم و بازی میکردم . بعدش طوری شد که از بازی خسته شدم و تبدیل شد به وب گردی. الان هم که هر سه چهار روز یکبار کامپیوتر رو به زور روشن میکنم. خلاصه این که از کار هایی که قبلا لذت میبردم الان دیگه نمی برم و قدم برنداشتن برای انجام اهدافی هم که گفتم به کنار.  نمیدونم واقعا مشکل من افسردگی هست یا چیز دیگه یا انباشت کارها. 

با سلام، بچه ها مطالب اصلی رو گفتن و من با اکثرشون موافقم. میخوام راجع به قسمت دوم حرفت که یه کارو شروع میکنی و بعد ولش میکنی و... چون کمی در حوزه کار گرافیک و عکاسی مهارت دارم. یه چیزایی بنویسم. برادر گل، این میتونه به دو علت پیش بیاد، یکیش کمال گرایی(روش تحقیق کن حتما) که واقعا مضره برای روند کاری و یکیشم تداوم نداشتن روی یه کاری. مشکل بیشتر ماها اینه که میخوایم یه کاری رو شروع کنیم اما از روند اون کار انتظار خیلی بالایی داریم که باید اینطوری کامل باشه و... اینطوری که میشه وسط کار میخوره تو ذوقمون و روند یادگیری رو متوقف میکنیم. مشکل عدم ممارست داشتن هم اینه که یه کاری رو شروع میکنیم و با نظم کم باهاش پیش میریم و ذهن به اون کار عادت نمیکنه.

برای خلاصی از این موضوع باید یاد چند تا کار انجام بدی. اول اینه که نباید چند تا کار رو باهم انجام بدی. مثلا تو حوزه گرافیک شما فقط و فقط شروع کن یه نرم افزاری رو که دوستش داری رو درست و حسابی یاد بگیر و بس. همزمان با چند تا کار پیش نرو. مثلا فتوشاپ رو کامل یاد بگیر یا 3d max یا ایلاستریتور یا کورل دراو. میتونی راجع به انتخاب درست هم یه تاپیک تخصصی بزنی و من و دوستان کمکت کنیم که بهترین رو نسبت به علاقه و شرایطت انتخاب کنی. پس تمرکزت رو بزار رو یه هدف خاص و معین.

مساله دوم اینه که باید تا حد معینی با ساختار ذهن و یادگیری آشنا بشی و راجع به این هم یه کلیپ مفید 10 دقیقه ای مختصر بینی کافیه. زمان میبره که ذهن به یک روند یادگیری عادت کنه. معمولا شروع به یادگیری هر مطلبی میکنیم اوایل ذهن سعی میکنه پس بزنه و یجورایی از زیرش در بره. برای این منظور، از زمانهای کوتاه تر برای یادگیری شروع کن. مثلا 15 دقیقه آموزش ببین، 10 دقیقه استراحت کن و... دوست عزیزم این یادت باشه که شما هر روز تنها 1 ساعت آموزش مفید ببینی، در طول یکسال میشه 365 ساعت آموزش مفید. اما 5 ساعت با بیحوصلگی آموزش ببین و وسط کار رهاش کنی این میشه تلف کردن زمان و عمر. پس اول آموزش دیدن انتظار خیلی بالا نداشته باش و از مقدار نرمال شروع کن. بعد یک ماه میبینی که راه افتادی.

حالا ما که از نزدیک شما رو نمیشناسیم اما منم حس میکنم که شما شصیت درونگارایی داری که خب نرماله و این مشکلی نیست. آدما مثل هم نیستن، یکی برون گراست و با روابط اجتماعی بالا و یکیم بر عکس درونگراست و با ویژگیهای عالی خودش.

اینم بگم که سعی کن برنامه ریزی کنی برای زندگیت. افکارت رو بیار روی کاغذ. اول هدفت رو معین که آقا من دوسدارم طراح فلان حوزه باشم، فروشنده باشم، یا هرچی... بنویسش روی کاغذ. بعد برای رسیدن به اون هدف منطقی مطالعه کن و از افراد مطلع کمک بگیر و بعد از اون برنامه منظم روزانه حتما تعیین کن. ساعت خواب(خواب کافی خیلی مهمه تو روحیه و همچنین ورزش) و بیداریت دقیق باشه، زمان آموزشهات رو معین کن، زمان تفریح و... اینا مسائل کوچکی به نظر میان اما به شدت میتونن روند زندگیت رو عوض کنن.

ببخشید طولانی شد. مطمئنم که بخوای میتونه موفق و از همه مهمتر شاد باشی.

  • لایک 5
  • ممنونم 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

19 ساعت قبل، دلی سید گفته است:

با درود مجدد خدمت همه دوستان و خصوصا مدیران محترم فروم که بعد از مذاکرات فراوان بالاخره راضی شدن که تاپیک منو انتشار بدن . و همچنین از دوستانی که با نظرات با ارزششون تا حدودی ذهن منو روشن کردند. علی الخصوص دوستان عزیز @yasin1402  @saeed0c @m2relax @Ali Salati@abidi.
حقیقت اینکه دلیل اینکه این فروم رو برای چنین موضوعی انتخاب کردم این بوده که احساس کردم همفکران و همسبک های خودم تو این فروم بیشتر پیدا میشن تا فروم های دیگر و بهتر میتونن منو درک کنن و مشاوره بدن چون برخی روانشناس ها از مبانی فناوری بعضا ناآگاه هستن و منظور منو چندان متوجه نمیشن.
حقیقت مشکل اصلی من اینه که اهداف زیادی از دوران 22 سالگی تا الان داشتم ولی هیچ کدوم عملی نشده یعنی اینکه اصلا شروع نکردم اون اهداف رو. مشکل من اینه که بسیار بی انگیزه هستم و دستم تو کار نمیره و خیلی سست عنصر و تنبل و بی نظم هستم ( کمترین نمونه بارزش شلوغی فایل های دستکتاپ و هارد و عدم مرتب سازی اون ها در طی چندین سال ) . مثلا شده یه بازی رو دانلود کردم تو همون حالت فایل فشرده مونده از چند سال پیش و به خودم زحمت ندادم که حداقل اونو از حالت فشرده خارج کنم چه برسه بخوام که بازی کنم.

مثلا یکی از اهدافی که دارم اینه که گرافیک و طراحی لوگو و پوستر و ادیت فیلم و عکاسی و ویدیوگرافی رو یاد بگیرم ولی کوچکاترین اقدامی برای یادگیری این ها نکردم . مثلا دوره طراحی لوگو که پارسال خریدم تا 30 درصدش رو رفتم الان هم ول کردم و انگیره ندازم که ادامش بدم. بسیار سردرگم هستم و وقتم رو خیلی تلف می کنم. شرایطم قبلا باز طوری بود که حداقل کاری که میکردم این بود که بازی های روز رو نصب میکردم و بازی میکردم . بعدش طوری شد که از بازی خسته شدم و تبدیل شد به وب گردی. الان هم که هر سه چهار روز یکبار کامپیوتر رو به زور روشن میکنم. خلاصه این که از کار هایی که قبلا لذت میبردم الان دیگه نمی برم و قدم برنداشتن برای انجام اهدافی هم که گفتم به کنار.  نمیدونم واقعا مشکل من افسردگی هست یا چیز دیگه یا انباشت کارها. 

برای اینکه از این تنبلی و بی حالی دربیای چنتا محرک خوب هست ک بت پیشنهاد میکنم انجامشون بدی.

اولی ورزش کردنه ب هر ورزشی ک علاقه داری برو و روزی ی ساعت ورزش کن تو محیط باشگاه(مثال بدنسازی/فوتسال..)

استفاده از قهوه در شروع روز

سفر کردن هر چند کوتاه توی طبیعت و آرامش گرفتن ازطبیعت

و اینکه امیدوارم همش خونه نمیشینی!

منظورم اینه حتما شاغل شو برو دنبال کار مخصوصا کاری ک مورد علاقت باشه.

جایی ک علاقه باشه پیشرفت هست!

ذهنتم ی کم ترتیب و نظم بده این همه برنامه داری اما بدون اولویت!تا یک کاری رو ب سرانجام نرسوندی سراغ کار بعدی نرو وگرنه این نصفه ول کردنا دلزدگی بوجود میاره.

حرف آخر هم اینکه قرار نیس همیشه جوون بمونی پس غفلت نکن تا پا ب سن گذاشتی مثل اکثر پیرمردها نگی چرا بیشتر نخندیدم.بیشتر نگشتم.بیشتر نپوشیدم.بیشتر از داشته هام لذت نبردم.بیشتر مسافرت نرفتم...

 

 

ویرایش شده توسط yasin1402
  • لایک 1
  • ممنونم 1
  • حالم خوب شد 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

  • کاربر ویژه
ارسال شده در (ویرایش شده)
در ۱۴۰۳/۲/۲۱ در 02:16، دلی سید گفته است:

سلام دوستان میدونم اینجا جاش نیست ولی چون خودم آدم کامپیوتری و اهل تکنولوژی و گیم هستم گفتم اینجا کسایی هستن شاید  مثل خودم باشن  و منو درک کنن و احساس غیر عادی بودن نکنم

بنده دو ماه دیگه 27 ساله میشم و جدیدا حدود 6 7 ماهی میشه که به مرز 30 سالگی نزدیک میشم و گویا سرم خورده به سنگ و از این فضای محدود و بسته ای که چندین سال برای خودم درست کرده بودم و به قولی  سرم رو مثل کبک کرده بودم توی برف میخام خلاصی پیدا کنم. از خودم بگم که از 13 سالگی تا الان شب و روزم با سیستم و کامپیوتر و گیم و فضای مجازی سپری شده . با این که تا پارسال لذت میبردم از این وضعیت و و همچنان شوت بودم اما جدیدا که به دوروبرم و هم سن و سالهای خودم نگاه می کنم می بینم که چقدر تو برخی مسائل و بعضی چیبز ها واقعا پرت و عقب مانده هستم. مثلا من تا الان کوچکترین رابطه با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشتم و کلا دوست دختر نداشتم و از طرفی هم روابط اجتماعی کلا ضعیفی دارم و خجالتی هستم و کمتر بیرون میرم و خیلی وقتا حرف زدن هم بلد نیستم و تو چیز های مهم زندگی مهارت کافی ندارم مثل رانندگی کردن و این ها رو محصول انزوای 14 ساله خودم با سیستم که گوشه اتاق هست میدونم. بسیار ولخرج هستم و پس اندازی ندارم در حالی که خیلیا تو این سن ماشین و خونه بعضا دارن . البته اینو بگم من شغل دولتی دارم و با پدر مادرم زندگی می کنم . نظرتون چیه ؟ ایا خیلیا مثل من هستن یا من آدم نرمالی نیستم؟ ایا این سبک زندگی درسته؟ بنده احساس می کنم با این سبک زندگی ازدواج کرده ام و دیگر تغییر نخواهم یافت.

با سلام
دوست گرامی هر ادمی یکجوری زندگی میکنه
انسان ها ربات نیستن که دستو العمل مشخصی داشته باشن
به یه سنی برسن برن سر کار بعدش زن بگیرن بعد ماشین و خونه و ..
البته غریزه انسانی یجورایی اینها درش نهادینه شده
زندگی تون رو کنید زیاد سخت نگیرید
اوضاع و احوال خیلی خیلی ها جالب نیست بیشتر انسان ها فقط ادامه میدن
اکثرا بخصوص در جامعه ایرانی دارن زنده مانی میکنند  تا زنده گانی،  با امید های پوچ برای ادامه دادن ... که آخرش هیچی نیست
همه قرار نیست پولدار بشن. همه قرار نیست زن و زندگی و شغل خوب داشته باشن
 

ویرایش شده توسط mInI_ClockEr
  • لایک 8
  • ممنونم 3
لینک به دیدگاه
Share on other sites

24 دقیقه قبل، mInI_ClockEr گفته است:

با سلام
دوست گرامی هر ادمی یکجوری زندگی میکنه
انسان ها ربات نیستن که دستو العمل مشخصی داشته باشن
به یه سنی برسن برن سر کار بعدش زن بگیرن بعد ماشین و خونه و ..
البته غریزه انسانی یجورایی اینها درش نهادینه شده
زندگی تون رو کنید زیاد سخت نگیرید
اوضاع و احوال خیلی خیلی ها جالب نیست بیشتر انسان ها فقط ادامه میدن
اکثرا بخصوص در جامعه ایرانی دارن زنده مانی میکنند  تا زنده گانی،  با امید های پوچ برای ادامه دادن ... که آخرش هیچی نیست
همه قرار نیست پولدار بشن. همه قرار نیست زن و زندگی و شغل خوب داشته باشن
 

احسنت

لینک به دیدگاه
Share on other sites

58 دقیقه قبل، ARMIN گفته است:

نام کاربری چی شد؟ o.O

27 سالگی  هم اسم کاربری حساب میشه؟😏

لینک به دیدگاه
Share on other sites

در ۱۴۰۳/۲/۲۱ در 02:16، دلی سید گفته است:

سلام دوستان میدونم اینجا جاش نیست ولی چون خودم آدم کامپیوتری و اهل تکنولوژی و گیم هستم گفتم اینجا کسایی هستن شاید  مثل خودم باشن  و منو درک کنن و احساس غیر عادی بودن نکنم

بنده دو ماه دیگه 27 ساله میشم و جدیدا حدود 6 7 ماهی میشه که به مرز 30 سالگی نزدیک میشم و گویا سرم خورده به سنگ و از این فضای محدود و بسته ای که چندین سال برای خودم درست کرده بودم و به قولی  سرم رو مثل کبک کرده بودم توی برف میخام خلاصی پیدا کنم. از خودم بگم که از 13 سالگی تا الان شب و روزم با سیستم و کامپیوتر و گیم و فضای مجازی سپری شده . با این که تا پارسال لذت میبردم از این وضعیت و و همچنان شوت بودم اما جدیدا که به دوروبرم و هم سن و سالهای خودم نگاه می کنم می بینم که چقدر تو برخی مسائل و بعضی چیبز ها واقعا پرت و عقب مانده هستم. مثلا من تا الان کوچکترین رابطه با هیچ جنس مخالفی رابطه نداشتم و کلا دوست دختر نداشتم و از طرفی هم روابط اجتماعی کلا ضعیفی دارم و خجالتی هستم و کمتر بیرون میرم و خیلی وقتا حرف زدن هم بلد نیستم و تو چیز های مهم زندگی مهارت کافی ندارم مثل رانندگی کردن و این ها رو محصول انزوای 14 ساله خودم با سیستم که گوشه اتاق هست میدونم. بسیار ولخرج هستم و پس اندازی ندارم در حالی که خیلیا تو این سن ماشین و خونه بعضا دارن . البته اینو بگم من شغل دولتی دارم و با پدر مادرم زندگی می کنم . نظرتون چیه ؟ ایا خیلیا مثل من هستن یا من آدم نرمالی نیستم؟ ایا این سبک زندگی درسته؟ بنده احساس می کنم با این سبک زندگی ازدواج کرده ام و دیگر تغییر نخواهم یافت.

درود

ورزش کن چون ورزش بعد از مدتی باعث تقویت روح و جسمت میشه(البت نه ورزش سنگین)

کتاب انگیزشی بخون ولی سعی نکن را دیگران رو بری، فقط نکات منفی خودت رو بشناس و سعی کن برای خودت تغیرات مثبت ایجاد کنی

در نهایت راهی برای تقویت روابط اجتماعی خودت پیدا کن

برای شروع کتاب اثر مرکب رو بخون، برای ورزش هم دو اهسته پیشنهاد میشه و برای روابط اجتمائی میتونی جای که رفتو امد زیاد داره کار نیمه وقت بگیری(حتی اگر شاگردی باشه)

 

یه نکته:گاهی انجام یه سری کارها برای ایجاد تغیرات بخصوص خوندن کتابهای انگیزشی باعث جو گیری انگیزشی هم میشه ولی بعد از مدتی جوش میخابه و باعث سرخوردگی میشه، و باید بتونی اینو خوب مدیریت کنی

این اسمتو هم عوض کن و یه اسم نرمال بزار تا ارمین پوست از سرت نکنده😂

ویرایش شده توسط مهرزاد قائم مقامی
  • لایک 1
لینک به دیدگاه
Share on other sites

مهمان
This topic is now closed to further replies.
 اشتراک گذاری

×
×
  • اضافه کردن...