معرفي مادربورد جديد ASUS P8Z68-V PRO

[mfirouzi1989 2383]

معرفي يک مادربورد تازه‌وارد با تراشه Z68

مادربوردهاي سري Z68 ايسوس تغييرات عمده‌اي نسبت به نسل قبل داشته‌اند. در اين مادربوردها مي‌توان ابتکارات جديدي را در بخش توان مشاهده کرد. ضمن اينکه برخي امکانات مانند اضافه شدن پورت بلوتوث نيز از ديگر ويژگي‌هاي اين نسل است. در مادربوردهاي سري P8Z68 از دو تراشه کنترل توان استفاده مي‌شود که هر کدام از آنها تاثير زيادي روي کارايي مصرف انرژي دارند. تراشه EPU يا واحد پردازش انرژي ميزان مصرف را کنترل و بهينه مي‌کند، به عنوان مثال زمانيکه به انرژي زيادي نياز نيست مي‌تواند با غيرفعال کردن فازهاي توان ميزان انرژي در اختيار پردازنده را کاهش دهد. تراشه ديگر نيز که آن هم نوعي واحد پردازشي است TPU نام دارد و براي اورکلاکينگ استفاده مي‌شود. در نتيجه هنگام تيونينگ و اورکلاک سيستم، اين واحد ميزان انرژي پردازنده را کنترل مي‌کند تا کارايي سيستم از نظر انرژي مختل نشود.

ايسوس مدعي است طراحي بخش توان را اصلاح کرده و در طراحي جديد که شامل رگولاتورهاي ولتاژ مي‌شود از روش ديجيتالي استفاده کرده است. تا پيش از اين، کنترل ولتاژ به روش آنالوگ انجام مي‌گرفت که محدوديت‌هايي مانند تعداد فازهاي توان را براي مادربورد به همراه داشت. اين شيوه طراحي باعث افزايش دقت در تنظيم ولتاژ خواهد شد، ضمن اينکه پايداري بيشتري براي مادربورد فراهم مي‌کند. يکي ديگر از مزاياي اين روش جديد امکان افزايش فرکانس و ولتاژ هسته گرافيکي است و به‌طور کلي امکان تغييرات و کنترل بيشتري روي بخش گرافيکي وجود دارد. در اين شرايط پايداري سيستم نيز اهميت زيادي دارد که ايسوس با استفاده از واحد‌هاي کنترل و پردازش خود اين پايداري را تامين خواهد کرد. اين طراحي جديد تنها محدود به اورکلاکينگ و پايداري سيستم نيست و امکانات ديگري را هم در اختيار کاربران قرار مي‌دهد. به عنوان مثال تنظيم هوشمند فرکانس VRMها يا رگولاتورهاي ولتاژ و افزايش خنک‌کنندگي بخش کنترل ولتاژ از طريق شناسايي بخش‌هاي گرم و تقسيم جريان روي فازها از جمله اين ويژگي‌ها هستند.

بديهي است که در اين مادربوردها، ويژگي‌هاي اصلي تراشه Z68 مانند Smart Response براي افزايش کارايي و سرعت درايوهاي ذخيره‌سازي از جمله امکانات کليدي اين مادربوردها هستند.

مادربورد P8Z68-V PRO از نظر طراحي تفاوت زيادي با مدل P8P67 PRO که مجهز به تراشه p67 است ندارد. در اين دو مدل امکانات تقريبا مشابهي ديده مي‌شود و از نظر رنگ‌بندي و ساير موارد نيز اختلاف چنداني با هم ندارند. با اين حال اختلافات مهمي روي اين مادربورد با انواع قبلي ديده مي‌شود. اولين اختلاف‌ها به نوع تراشه‌هاي روي اين مدل مربوط مي‌شود. تا پيش از اين از تراشه‌هاي NEC براي کنترل درگاه USB 3.0 استفاده مي‌شد اما در اين مدل تراشه‌هاي ASMedia جاي NEC را گرفته‌اند و دو تراشه از اين نوع روي مادربورد ديده مي‌شود که هرکدام از آنها دو درگاه USB نسل سوم را کنترل خواهند کرد. دو درگاه در پنل پشت قرار مي‌گيرد و دو درگاه نيز از طريق يک براکت در بخش شيارهاي توسعه کيس در دسترس خواهد بود. گفته شده است که ASMedia يکي از زير مجموعه‌هاي ايسوس است.

يکي ديگر از تراشه‌هايي که کمتر روي مادربوردها ديده شده تراشه کنترل شبکه اينتل است. به‌طور معمول اغلب مادربوردها از تراشه‌هاي ساخت Realtek استفاده مي‌کنند ايسوس پيش از اين در برخي مادربوردها از تراشه‌هاي ساخت مارول هم استفاده کرده بود و در يک مورد نيز به مدل‌هاي E2100 روي آورد با اين حال تراشه‌هاي ساخت اينتل کمتر ديده شده‌اند هرچند که اينتل در دو تراشه قبلي نيز روي مادربوردهاي ايسوس قرار داشت و از نظر کارايي نيز در سطح قابل قبولي است.

يکي از امکاناتي که در اين مادربورد توسط ايسوس قرار داده شده فناوري LucidLogix Virtu است که امکان استفاده از دو تراشه گرافيکي و جابه‌جايي بين آنها بر اساس بار گرافيکي را فراهم مي‌کند.

بخش خنک‌ کننده شامل سه سينک مجزا است که دو عدد از آنها روي رگولاتورهاي ولتاژ و ديگري روي تراشه Z68 را پوشانده‌ است. اين سينک‌ها داراي پره‌هاي آلومينيومي و موجي شکل هستند. شيارهاي رم از طراحي مخصوص ايسوس استفاده مي‌کنند که تنها در يک سمت داراي اهرم بازشونده هستند و سمت ديگر به شکل خودکار عمل مي‌کند. اين طراحي باعث سهولت نصب رم‌ها و جداکردن رم‌ها مي‌شود. مخصوصا زماني که از يک کارت گرافيک بزرگ استفاده مي‌کنيد و ابعاد کارت مانع از دسترسي به رم‌ها مي‌شوند. در کنار رم‌ها دو سوييچ را خواهيد ديد که به EPU و TPU‌ اختصاص دارند. در اطراف پنل پشت مادربورد يک تراشه ديگر از Asmedia خواهيد ديد که اين تراشه براي تبديل داده‌هاي ورودي از رابط PCIe و چيپ‌ست است. خروجي اين تراشه از طريق پورت‌هاي تصويري ارايه مي‌شود و با درگاه HDMI و DVI سازگار است. در حاشيه کناري مادربورد هشت درگاه SATA ديده مي‌شود که با رنگ‌هاي سفيد، آبي و آبي روشن طراحي شده‌اند. در اين بخش درگاه‌هايي که به رنگ آبي روشن هستند از نوع نسل دوم ساتا بوده و شامل چهار درگاه مي‌شوند. دو درگاه سفيد رنگ به ساتا نسل سوم اختصاص دارند که توسط تراشه Z68 کنترل مي‌شوند و دو درگاه ديگر نيز که به رنگ آبي هستند از طريق يک تراشه مارول کنترل مي‌شوند. اين درگاه‌ها نيز از فناوري نسل سوم و سرعت 6 گيگابيت بر ثانيه پشتيباني مي‌کنند.

يکي از مزيت‌هاي تراشه‌هاي Z68 امکان پشتيباني از فناوري‌هاي کراس‌فاير و SLI‌ است. در تراشه H67 اين قابليت وجود نداشت و پردازنده تنها يک خروجي تصويري x16 را در اختيار بخش گرافيکي قرار مي‌داد. اما در تراشه‌هاي P67 اين ارتباط مي‌تواند به صورت دو خروجي تصويري x8 تقسيم بندي شود. روي اين مادربورد مي‌توانيد سه شکاف توسعه از نوع X16 و دو شکاف از نوع x1 را مشاهده کنيد. علاوه بر آن دو رابط قديمي PCI‌ نيز روي اين مدل نصب شده است.

پنل پشت

در پنل پشت مادربورد امکانات زيادي را مشاهده خواهيد کرد که صرف نظر از درگاه‌هاي USB نسل دوم و سوم شامل سه نوع خروجي تصويري مي‌شود.

اين خروجي‌ها يک درگاه VGA يک درگاه DVI و يک درگاه ديجيتالي HDMI‌ هستند. البته توجه داشته باشيد که درگاه DVI از نوع تک لينک است و امکان ارسال تصاوير با دقت بالاتر از 1920 × 1200 در فرکانس 60 هرتز را ندارد. 6 جک صوتي به همراه يک درگاه SPDIF نوري و يک پورت شبکه از ديگر امکانات پنل پشت مادربورد هستند.

http://www.asus.com/Motherboards/Intel_Socket_1155/P8Z68V_PRO/

معرفي تراشه‌هاي Z68

تراشه‌هاي اينتل هر روز متنوع‌تر مي‌شوند و تعداد مادربوردهايي که بر اساس آنها ساخته مي‌شود نيز به‌طور تصاعدي بالا مي‌رود. تراشه‌هاي P55 با اينکه سوکت جديد LGA 1156 با فناوري‌هاي جديد پردازشي را معرفي کردند اما هنوز هم در بازار چندان پرفروش نيستند و اين در حالي است که به جرات مي‌توان گفت هنوز نيمي از مادربوردهاي عرضه شده در بازار را تراشه‌هاي قديمي با ســــــوکت LGA 775 تشکيل مي‌دهند. اين شرايط تصوير کاملي از بازار مادربوردها نيست زيرا مادربوردهاي مجهز به تراشه‌هاي نسل ششم با مدل‌هايي مثل P67‌ و H67 نيز اکنون مدعي سهم بازار هستند و آنها هم يک سوکت جديد را به نام LGA 1155 معرفي کرده‌اند. بنابراين مي‌توان در يک جمع بندي مختصر گفت که در حال حاضر سه نوع سوکت با پلتفرم براي مادربوردها وجود دارد که با انتخاب هر کدام از آنها نوع پردازنده نيز مشخص مي‌شود. پلتفرم قديمي LGA 775 که ديگر قابل توصيه نيست با اين حال فعلا تنها گزينه موجود براي سيستم‌هاي ارزان قيمت است. پلتفرم LGA 1156 که با ورود تراشه‌هاي نسل جديد اين سوکت نيز ديگر قابل توصيه نيست و بهتر است مدل‌هاي جديد جايگزين آن شوند هرچند که اين پلتفرم کارايي قابل قبولي دارد و انتخاب آن هم يک اشتباه نيست. در نهايت سوکت LGA 1155 سه مدل تراشه براي آن وجود دارد.

اگر به‌طور خيلي مختصر دو تراشه H67 و P67 را مقايسه کنيم بايد گفت هر دو اين تراشه‌ها کاربردي نسبتا مشابه و حرفه‌اي دارند. پردازنده‌هاي جديد سندي بريج روي هر دو نوع مادربورد قابل استفاده است و کارايي آنها نيز براي کاربردهاي رايج يکسان است اما تفاوات آنها در اين است که تراشه P67 توانايي بهتري در برخي کاربردها مانند اورکلاکينگ نشان مي‌دهد و در سيستم‌هاي حرفه‌اي بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد. از سوي ديگر، تراشه P67 داراي خروجي گرافيکي براي مادربورد است و مي‌توان گرافيک پردازش شده در سي‌پي‌يو را از اين طريق مورد استفاده قرار داد؛ در حاليکه مادربوردهاي P67 ‌داراي خروجي تصويري نيستند. يک مورد ديگر نيز به توانايي محدود H67 در فرکانس رم باز مي‌گردد که معمولا از فرکانس‌هاي بالاي 1333 مگاهرتز پشتيباني نمي‌کند.

اينتل بعد از بحران يک ميليارد دلاري که براي تراشه‌هاي نسل ششم پيش آمد همزمان با تراشه‌هاي اصلاح شده که با پسوند B3 شناخته مي‌شوند، تراشه‌هاي جديد Z68‌ را هم معرفي کرد. اين تراشه‌ها ترکيبي از قدرت و کارايي دو تراشه P67 و H67 هستند يعني به همان اندازه که در کاربردهاي حرفه‌اي قدرت دارند، مي‌توانند در کاربردهاي مالتي‌مديا نيز موفق باشند. خصوصا اينکه فناوري‌هاي قابل توجهي در اين تراشه‌ها به‌کار رفته است که به‌طور کلي در بحث پردازش گرافيکي براي تصاوير دو بعدي اينتل را به رقيبي جدي براي انويديا و AMD ‌تبديل مي‌کند. اينتل در تراشه‌هاي p67 از فناوري تصويري Quick Sync استفاده مي‌کرد که يک موتور پردازشي قوي براي رمزگشايي محتواي تصويري است و اينتل از اين طريق مي‌تواند ويژگي‌هاي منحصر به‌فرد رقباي خود را پشت سر بگذارد و به يکي از مدعيان اين بخش تبديل شود.

يکي ديگر از امکانات تراشه‌هاي Z68 قدرت اورکلاکينگ آنها است با اين تفاوت که هر دو بخش پردازشي و گرافيکي روي پردازنده مي‌توانند اورکلاک شوند. نتيجه اينکه تراشه‌هاي Z68 توانايي بيشتري در تيونينگ و ايجاد تغييرات دارند که علاوه بر اورکلاک هسته پردازشي و گرافيکي مي‌توان تغيير ضريب رم و کاهش محدوديت‌هايي که در زمينه ولتاژ وجود داشت را در ميان اين توانايي‌‌ها نام برد.

اينتل توجه ويژه‌اي به ذخيره‌سازي اطلاعات داشته و براي افزايش کارايي هاردديسک، برخي فناوري‌ها را به اين تراشه افزوده است. يکي از اين امکانات استفاده از درايوهاي SSD است که به عنوان يک پل پرسرعت ميان هارد و سيستم‌عامل مي‌کند و سرعت انتقال اطلاعات را افزايش مي‌دهد ضمن اينکه به عنوان يک بافر، اطلاعاتي که بيشتر مورد استفاده هستند در اين درايو ذخيره مي‌شوند تا دسترسي به آنها ساده‌تر باشد. اينتل مدعي است که در رابطه با هاردديسک هم پيشرفت‌هاي زيادي داشته و حتي اگر از درايو SSD استفاده نشود، مادربوردهاي مجهز به تراشه‌هاي Z68‌ تا 60 درصد کارايي بيشتري نشان مي‌دهند.

انويديا سال گذشته فناوري اپتيموس در لپ‌تاپ‌ها و تجهيزات همراه را معرفي کرد که از طريق آن امکان استفاده از دو تراشه گرافيکي روي سيستم با توجه به نياز دستگاه فراهم شده بود. اينتل نيز امسال اين فناوري را براي سيستم‌هاي دسکتاپ معرفي کرد. از طريق فناوري InTru مي‌توان از هسته گرافيکي پردازنده براي اغلب کاربردهاي رايج استفاده کرد و زمانيکه نياز به توان پردازشي بيشتري باشد سيستم به‌طورخودکار به سراغ کارت گرافيکي مي‌رود و از قدرت آن استفاده مي‌کند. يکي از مهم‌ترين مزاياي اين روش در کاهش مصرف انرژي است و ديگر نگران مصرف بالاي کارت گرافيکي براي اجراي کارهاي روزمره را نخواهيد داشت.

منبع : هفته نامه عصر ارتباط

[Hamed 9237]

I have it, It's nice.

دوست عزیز، لطفا به زبان فارسی صحبت و تایپ کنید . با تشکر :-?