صادرات نخبه؛ واردات کارگر!

[sajad.379 95]

مهاجرپذیری و حضور اتباع بیگانه برای کشورمان به یک معضل اجتماعی تبدیل شده است به طوریکه با آغاز یک جنگ، قحطی و ...، آنها از کشورهای همسایه به کشور ما هجوم می آورند حال آنکه مهاجرت از ایران اغلب به صورت خروج افراد نخبه است.

به گزارش مهر، موضوع ورود غیرمجاز اتباع بیگانه به داخل کشور و اشتغال در مشاغل گوناگون برای همه ایرانیان آنقدر عادی شده که دیگر هیچکس اعم از مسئولان و مردم عادی به چشم یک بحران و معضل به آن نمی نگرند و مهمانان کشور همسایه را ذی نفع در همه امور اقتصادی، آموزشی، اجتماعی و...می دانند. شاید حضور اتباع افغان در کشور در سالهای اخیر از این جهت بیشتر به چشم می آید که همسایگان عراقی و پاکستانی هم به آنها اضافه شده اند و برخی از مشاغل را به شکل ثابت ازآن خود کرده اند. گویی که این مشاغل از ابتدا برای آنها تعریف شده بود و نیروی انسانی داخلی هیچ زمانی از پس آنها برنمی آید.

جالبتر آنکه مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور اعلام کرده 97 درصد از جمعیت این پناهندگان در داخل شهرها زندگی می کنند و از تمام تسهیلاتی که دولت برای ایرانیان فراهم کرده استفاده می کنند. سه درصد بقیه نیز بنا به درخواست خودشان در اردوگاهها ساکن هستند.

به گفته سید تقی قائمی هم اکنون حدود سه میلیون پناهنده افغانی در ایران حضور دارند که از این تعداد یک میلیون مجاز و دو میلیون باقی مانده غیرمجاز هستند. اما به جز اتباع افغانی در ایران حدود 50 هزار عراقی در کشور حضور دارند که تعداد آنها پس از آغاز جنگ عراق و حضور نیروهای آمریکایی و ناتو در منطقه بیشتر شده است.

از سوی دیگر و بنا به اعلام کمیساریای عالی سازمان ملل متحد، در سه دهه گذشته به طور میانگین حدود پنج میلیون نفر در ایران مورد حمایت قرار گرفته اند که حمایت از آنها در حد بالاترین استانداردهای بین المللی بوده است. این در حالی است که برخی آمارهای غیررسمی که تا کنون هیچ یک از دستگاههای دولتی آن را تکذیب نکرده اند، نشان می دهد که نزدیک به دو میلیون فرصت شغلی در ایران طی سال 89 توسط اتباع بیگانه اشغال شده است. این فرصتهای شغلی بیشتر در کارخانه ها و کارگاههای صنعتی فراهم است به طوریکه صاحبان این مشاغل ترجیح می دهند به جای بکارگیری کارگر بومی که باید طبق قانون وزارت کار به وی حقوق پرداخت کنند و از بیمه بهره مند شود، از کارگران خارجی استفاده کنند. حتی بسیاری از این کارگران نقش سرایه داری را نیز بدون هیچگونه چشم داشت و درخواست حقوقی قبول می کنند که هم به نفع خودشان است و هم به نفع صاحبان مشاغل؛ چرا که از یک سو آنها دارای یک سرپناه رایگان شده اند و از سویی کارفرمایان بدون پرداخت هیچ هزینه ای صاحب یک سرایه دار شده اند.

دو سوم المپیادی ها از ایران رفته اند

"سعید سهراب پور"قائم مقام بنیاد ملی نخبگان ، 40 درصد طلاآوران المپیادهای دانش آموزی از کشور خارج می شوند".

سهراب پور می گوید: در صورتی که وضعیت دارندگان مدال طلا تا سال 84 را حساب کنیم ملاحظه می کنیم که تقریبا یک سوم آنها در ایران و دو سوم خارج از کشور هستند و خیلی از آنها در حال حاضر اساتید دانشگاه های کشور هستند و خیلی ها هم استاد دانشگاه صنعتی شریف اند. همچنین دارندگان مدال طلای المپیادهای دانش آموزی معمولاً پس از پایان مقطع کارشناسی تصمیم به خروج از کشور می گیرند.

محمد حسن دوگانی، رئیس کمیته جلوگیری از مهاجرت نخبگان نیز گفته است که حدود 60 هزار نفر از نخبگان از جمله افراد برتر در المپیادهای علمی در خارج کشور زندگی می کنند.

خروج نخبگان در کشور هزینه های سنگینی را بر دوش نظام می گذارد تا حدی که رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره میزان خسارات وارده ناشی از مهاجرت نخبگان به کشور به مهر می گوید: بر اساس گزارشی که در یکی از مجلات خارجی منتشر شده است حداقل هزینه ای که یک کشور برای تربیت نیروی متخصص در تحصیلات تکمیلی متحمل می شود نزدیک به نیم میلیون دلار است؛ اگر بر اساس این میزان هزینه های تحمیل شده به کشور را محاسبه کنیم طی مهاجرت نخبگان سالانه میلیاردها دلار از کشور خارج می شود.