معمولا کارکرد سیستم‌های ورک‌استیشن و سرور خیلی به‌چشم نمی‌آیند،؛ اما نباید فراموش کنیم که تمامی فعالیت‌‌های روزمره کاربران و شرکت‌های کوچک و بزرگ توسط این گروه از کامپیوترهای قدرتمند، مدیریت و اجرا می‌شوند

وب‌سرورها، ایستگاه‌‌های ذخیره‌ساز داده‌ها و محاسبه‌گرهای قدرتمند موجود در مراکز علمی و پژوهشی نمونه‌هایی از سرورهای توانمند هستند که قادرند در کسری از ثانیه، میلیاردها دستورالعمل سنگین و پیچیده را محاسبه و پردازش کنند. دو شرکت اینتل و AMD، سازندگان انحصاری پردازنده‌‌های سرور هستند که تا سه سال پیش و برای جلب شرکت‌های بزرگ تجاری و ارايه‌دهندگان خدمات، با یکدیگر رقابت می‌کردند. اما در یک بازه زمانی، شرکت AMD‌ با ایجاد خط تولید جدید، به سمت طراحی تراشه‌‌های SoC تغییر مسیر داد و این موجب شد تا اینتل فضای بیشتری را برای حضور در بازار پردازنده‌‌های سرور به دست آورد. اگرچه هنوز هم به‌دلیل قیمت کمتر، پردازنده‌‌هایی چون اوپترون 6378 ای‌ام‌دی مشتریان خاص خود را دارند، نمی‌توان کتمان کرد که بیش از 70 درصد از بازار پردازنده‌های سرور و ورک‌استیشن در اختیار شرکت اینتل قرار دارد. اما شرکت اینتل در روزهای اخیر ویرایش چهارم پردازنده‌های زئون با معماری جدید برادول EX را معرفی کرد که بر پایه پلتفرم سلف بزرگ‌ترش، یعنی هاسول EX طراحی شده است. مدل E7 8890 v4 پردازنده بسیار قدرتمندی است که علاوه بر بهینه‌سازی‌های صورت‌گرفته در ساختمان آن، در تعداد هسته‌ و حافظه نهان نیز دستخوش تغییرات بزرگی شده است. این پردازنده مدرن از چهار یونیت مجزا (دو یونیت متشکل از چهار کلاستر) روی ویفر سیلیکون (Cluster on Die) بهره می‌برد که هر کدام شش هسته حقیقی با 5/2 مگابایت حافظه LLC (سرنام Last Level Cache) را در خود جای داده است. این در حالی است که در خانواده هاسول EX، دو یونیت COD‌ در نظر گرفته شده بود. برای هر دو کلاستر، یک بخش «مدیریت» و «کنترلر» در نظر گرفته شده است. این بخش شامل Home Agent، سیستم مدیریت وقفه و کنترلر حافظه‌‌ها هستند که در قسمت فوقانی سیلیکون اصلی پردازنده جانمایی شده‌‌اند. برای هر یک از دو کلاستر، یک تک لینک و یک دو لینک QPI در نظر گرفته شده تا ورودی و خروجی داده‌ها را مدیریت کنند، اما این پردازنده با معماری قدرتمند و کم‌مصرف برادول تولید شده که مولفه‌هایی چون گره‌‌های 14 نانومتری و برخورداری از چهار خط مجزای PCIe 3.0 برای ارتباط کارت گرافیک با پردازنده (خطوط X16، X8 و X4) را نیز در کارنامه خود دارد. همچنین تعبیه سه لینک QPI مجزا، پهنای باند 6/9 گیگاتکسل بر ثانیه را برای انتقال داده‌ها میان مادربورد و پردازنده فراهم خواهد کرد. در مجموع، 60 مگابایت حافظه نهان L3‌ برای زئون 8890 در نظر گرفته شده که در قیاس با 45 مگابایت حافظه نهان پلتفرم هاسول EX، این بخش افزایش قابل توجهی را تجربه کرده است. 24 هسته حقیقی و 48 رشته پردازشی با حداکثر فرکانس 3400 مگاهرتز، از مشخصات تازه‌وارد اینتل است. اما کنترلر حافظه مجتمع پردازنده E7 8890 v4 با پشتیبانی از سه شکاف و هشت کانال حافظه، امکان تعبیه حداکثر 24 اسلات DIMM‌ را روی مادربوردهای سازگار میسر کرده است. کنترلر حافظه پردازنده 8890 از حافظه‌های DDR3 با فرکانس 1600 و DDR4 با فرکانس 1866 مگاهرتز حمایت کرده و نصب تا 3072 گیگابایت حافظه را روی مادربورد، امکان‌پذیر می‌سازد. مطابق مشخصات اعلام‌شده، سازندگان می‌توانند تا هشت سوکت پردازنده را روی مادربوردهای سازگار نصب کنند. این مهم به مصرف‌کنندگان اجازه می‌دهد با نصب هشت پردازنده زئون 8890، ماشین محاسبه‌گری را پیکربندی کنند که از 192 هسته حقیقی، 384 رشته پردازشی مجازی و 24 ترابایت حافظه DDR4 برخوردار باشد. شاید بتوان پردازنده Power8 شرکت IBM را به‌عنوان یک رقیب برای این پردازشگر برشمرد، اما اینتل ادعا کرده که قدرت پردازشی پردازنده جدیدش، 4/1 برابر بیشتر و مصرف انرژی آن 50 درصد کمتر از پاور 8 شرکت آی‌بی‌ام است. پردازنده زئون E7 8890 v4 عضو ارشد خانواده برادول EX‌ است که تنها 165 وات مصرف دارد و با قیمت 7174 دلار به بازار عرضه می‌شود.