یکی از اصطلاحاتی که زیاد میشنویم و من خیلی علاقه داشتم بدونم از کجا اومده، ”
پدر سوخته ” است، دوست داشتم بدونم از کجا اومده و یعنی چی؟
” وقتی که در زمان یزدگرد عربها به ایران حمله کردند و ایران رو فتح کردند،
مردم ایران رو که دارای دین زرتشت بودند و آتش پرست و کافر نامیدند و اونها رو
مجبور کردند که به دین اسلام روی بیاورند. در این میان گروهی خودشان به دین
اسلام گرویدند و گروهی هم از ترس مسلمان شدند، چون می دیدند که افرادی که
مسلمان نشوند را میکشند. اعراب افرادی را که مسلمان نمی شدند، مردها و سرپرست
خانواده را در آتش میسوزاندند تا دیگران یاغی گری نکنند، و زنان آنها را به
کنیزی و بچه ها را برای نوکری و کلفتی می بردند. این بچه ها بزرگ شدند و در
خانه اعراب کار میکردند و خود اعراب هم بچه هائی هم سن اونها داشته اند، وقتی
ازصاحب خانه میپرسیدند که این بچه تو است (کلفت و نوکرها)، میگفته: ” نه، این
پدر سوخته است ” یعنی بچه ما نیست، نوکر و کلفتی است که پدرش در جریان فتح
ایران سوزانده شده است و به این نوکر و کلفت ها میگفته اند: “پدر سوخته ”.