طبق بررسی هایی ک ی مدت تو فروم ها خوندم و تو یوتیوب دیدم ب ی سری نتیجه رسیدم ک شاید برا بعضی ها مفید باشه
اگ این ماجرای اکسیداسیون رو فاکتور بگیریم ک اینتل ماس مالیش کرد! مشکل اصلی این پردازندهها، ولتاژ بالاس، مخصوصاً اون دو هسته P Core که قبل از آپدیت میکروکد، ولتاژشون تا 1.7 ولت هم میرفت! این ولتاژ بالا ب مرور به پردازنده و مخصوصاً ب ساختار Ring Bus، آسیب میزد.
راه حل چیه؟ سادهاش اینه که نزاریم این دو هسته بیش از حد خودشون ولتاژ دریافت کنن. مثلاً برای 14900K، فرکانس بوست همه p core ها رو روی 5.5 گیگاهرتز قفل کنیم. با این کار، حتی اگه اندرولت نکنیم، ولتاژ و فشار روی پردازنده خیلی کمتر میشه.
چرا اینتل این کارو نمیکنه؟ چون میخوان توی بنچمارکا، پردازندههاشون قویتر نشون بدن در واقع، اینتل بیشتر به فکر فروش محصولشه تا عمر طولانی پردازنده. و اینکه احتمالا دادگاهیش نکنن بخاطر تبلیغات غلط، در کل این محدودیت ولتاژ 1.55 فقط یه مسکنه، نه درمان!
حالا سوال اینجاست که چه ولتاژی برای پردازنده ایمنه؟ ظاهراً خود اینتل هم جواب دقیق نمیدونه وگرنه با این وضعیت به بازار عرضه نمیکرد(یا شاید میدونس و براش مهم نبود، نمیدونم کدوم بدتره!). حالا بعضی اورکلاکر ها میگن نهایتا 1.4 ولت خوبه، بعضی دیگه 1.35 ولت رو پیشنهاد میکنن. اما یادتون باشه، ولتاژ ایمن برای هر پردازنده ممکنه متفاوت باشه و به عوامل مختلفی مثل سیلیکون لاتاری و کولینگ بستگی داره.
یه نکته دیگه: اگه میخواید فشار بیشتری رو از روی Ring Bus بردارید، بنظرم E Coreها رو غیر فعال کنید. این هستههای بیخاصیت توی گیم خیلی کاربرد ندارن و بیشتر برای بنچمارکهای مولتی کور و ی سری تسک های رندرینگ خاص خوبن . حتی ممکنه با خاموش کردنشون، توی بعضی گیم ها و ورکلود ها پرفورمنس بهتری بگیرید.
خلاصه کلام: نسل 13 - 14 باید دستی تنظیم بشن تنظیمات دیفالت همچنان مشکل داره