HK888

جسارتا می تونم بپرسم سی پی یو به چه قیمت فروش رفت؟ اگر مایل نیستین عمومی اعلام کنین خصوصی می شه برام ارسال کنین؟

دوستان خرید مادربرد برای بنده در حال حاظر ارجعیت بالا تری داره تا کارت گرافیک. در صورتی خریدار کارت گرافیک هستم که پیشنهاد خیلی خوبی باشه. تشکر.

UP

UP

UP

UP

UP

UP

Up

Up

من یه نکته بهت بگم اونم اینکه این CPU مصرفش نهایت 80-90 واته و قابلیت اورکلاکش در حد صفره. حالا شما با دونستن این نکته خودتون تصمیم بگیرید واتر کولر یا ایر کولر سنگین لازم دارید یا نه. من بودم به شخصه یه کولر معمولی می گرفتم براش و بقیه هزینه رو صرف خرید مادربرد و رم بهتر می کردم. https://www.techpowerup.com/review/amd-ryzen-7-7800x3d/23.html

سلام. دوست عزیز کارت nVidia به هیچ عنوان نمی خوام.

با سلام خریدار یه سری قطعه هستم: مادربرد B550 : ترجیحا سری M که Micro ATX و مدل های وای فای دار مثل Asus Tuf B550M WiFi II. مدل هایی که VRM ضعیفی دارن یا هیتسینک ندارند خریدار نیستم (مثل Prime). ترجیحا گارانتی دار. رم: DDR4 2x16GB و سرعت 3600Mhz. کارت گرافیک: مدل های 6700XT 6800XT 6900XT تمیز بودن و دما داخل استرس تست برام ملاکه. ماینی و غیر ماینی برام مسئله ای نداره. ترجیحا پیشنهاداتون رو به صورت پیام خصوصی ارسال کنین که تاپیک بی جهت آپ نخوره. ممنون.

بنده شرایط شمارو دارم و الان تجربه بهم می گه که کار فریلنسری گرفتن عالیه ولی به شرطی که از شهر های دیگه و حتی بیرون از ایران بتونی بگیری. البته با توجه به شغل ومهارت شرایطش متفاوته و همچنین در آمدش. اگر تمایل داشتین یه مقدار صحبت کنیم داخل پیام خصوصی بنده بتونم از تجربیات شما استفاده کنم. ضمن اینکه همونطوری که توضیح دادم بنده تهران رفتنم درسته که به لحاظ اقتصادی یه جورایی Net Negative حساب می شه و هزینه و دردسر زیادی داره اما...اگه از پس اصفهان به تهران نتونه بر بیاد یه نفر به نظرم از پس ایران به کانادا یا جای دیگه هم بر نخواهد اومد.

سلام دوباره خدمت همه. امیدوارم آخر هفته ی خوبی رو همه گذرونده باشن. من از همه ی دوستانی که نظراتشون رو نوشتن. من یه سری مسائل و دیدگاه خودم رو توضیح بدم: اول اینکه بنده با خانوادم مشکلی ندارم. دلیل استقلال طلبی فعلی بنده هم در واقع تست خودم هست. هدف اصلی بنده مهاجرت به خارج از ایرانه. بنده در حال حاظر سربازیم رو رفتم، رزومه ای که بتونم بهش استناد بکنم با مدرک 4 سال سابقه بیمه هست، از نظر مهارت و تجربه هم بنده رشتم مترجمی زبان بوده (مدرکم رو هم آزاد کردم)، زبان بلدم در سطح خوب (تدریس، ترجمه، ترجمه زنده، صحبت، کلاس آنلاین و...همه اینکارارو انجام دادم) در بازار کامپیوتر اصفهان هم شاگردی می کردم و سیستم می بستم تا سالیان تا اینکه اون دوست بنده مغازش رو ترجیح داد بده اجاره به جای اینکه مغازه دار باشه، و با توجه به فعالیتی که توی همین فروم هم داشتم کار سخت افزار کامپیوتر رو هم آشنا هستم و علاقه داشتم و از لحاظ نرم افزار بنده تا سطح متوسط رو به بالا آشنایی با نرم افزار های ادیت و تدوین ویدئو و صدا دارم (پریمیر و فوتوشاپ و این برنامه های معمول). با توجه به این قضایا و اینکه کسایی رو میشناسم که مهاجرت کردن کانادا و سریع مجبور شدن به برگشتن (اکثرا به دلایل خلق و خو و دلتنگی یا عدم سازگاری) بنده تصمیم گرفتم برای حداقل 1 و حداکثر 2 سال مهاجرت کنم تهران که یه پیش زمینه ای بشه برای تجربه "استقلال کامل". با اینکه من در مدت دانشگاهم شهرکرد خوابگاه بودم و در مدت آموزشی سربازیم هم پادگان کرمان بودم. همچنان این تجربه هارو کم می دونم برای استقلال. به جز این مسئله ی "زدن به آب و تست کردن خودم" این مسئله می تونه به مدت رزومه کاری بنده اضافه کنه و اینکه احتمالا بتونم یه مقدار هم پول جمع کنم. نکته ی دوم متاسفانه فرهنگ کار اصفهان با من نمی خونه. در مورد یکی از تجربه های شخصیم صحبت می کنم: من به مدت یکماه برای یک شرکت قطعه ماشین سنگین آزمایشی کار بازاریابی انجام دادم. ایشون اعتقادشون بر حضور بی چون چرای نیرو در محل کار بود با اینکه کار بنده به وسیله ی تلفن و کامپیوتر و اینترنت انجام می شد و در طول اون یک ماه بنده هیچ همکاری در اون بخش نداشتم و تنها کسی که باهاش صحبت می کردم مدیر خود شرکت بود (کل بخش بازرگانی هم من یک نفر بودم و نفر قبلی هم از این کار جا زده بود. کسی که کارش بازیابی بوده و سالیان سال مشغول این کار بوده و اینا بماند). شرکت ایشون شاپور جدید بود و بنده هر روز صبح برای طی کردن 3-4 کیلومتر باید داخل ترافیک 40-50 تومن هم پول اسنپ پرداخت میکردم تا 8 صبح تا 5 بعد از ظهر اونجا باشم و برای برگشت هم همین صورت بود و بنده در واقع هر روز برای 3-4 کیلومتر مسیر سر راست 50-60 دقه درترافیک باید میموندم چه رفت چه برگشت (ترافیک اصفهان از نظر من در بعضی مسیر ها بسیار از تهران بد تر هست). از این 8 صبح تا 5 بعد از ظهر 8 تا 12 کارمندای دفتر کار می کردند و ساعت 12 تا 2 کف همون دفتر فرش پهن می کردن و 2 ساعت ناهار و استراحت و دوباره از 2 تا 5 بعد از ظهر کار می کردند (ناهار هم با خود کارمندان بود و کارفرما ناهار تهیه نمی کرد). و باز با توجه به این همچنان پنج شنبه ها هم از ساعت 8 تا 1 بعد از ظهر کارمند ها باید سر کار می اومدن. بگذریم از اینکه من با ایشون صحبت کرده بودم که تمام کار بنده تماس با نهاد هایی مثل اتاق بازرگانی و غیره هست که اصلا بیرون از ساعت اداری که تا 2 بیشتر نیست حضور ندارند و من عملا از ساعت 2 تا 5 کاری برای انجام ندارم. (چه بسا که همون ساعت 12-2 هم استراحت به اجبار بود و ساعت کاری در نظر گرفته نمی شد و باید بگم که شاپور جدید یه مکان حاشیه شهر حساب می شه و به جز گاراژ کنار گاراژ کامیون چیزی داخلش نیست پس جایی برای رفتن توی این 2 ساعت مثل کافه یا رستوران هم نبود). خلاصه صحبت اضافه نکنم. با توجه به همه این مسائل و اینکه بنده در طول اون 1 ماه فقط 2300-2400 پول اسنپ دادم ایشون برای اینکار 1 میلیون زیر حقوق پایه حتی در نظر گرفته بود. یعنی چیزی حدود 7 تومن. و ایشون انتظاری نجومی داشت از اینکه من باید براش از طراحی کاتالوگ محصولات تا درست کردن وبسایت تا شرکت در نمایشگاه، جوش دادن معامله و حتی سفر به کشور های دیگه برای انجام معامله رو همه روبنده 1 نفر باید برای ایشون با حقوق پایه 7 تومن انجام بدم. که در نهایت بنده همون 7 تومن 1 ماه رو گرفتم و پشت سرم رو حتی نگاه هم نکردم. نکته ی حرف من اینه دوستان متاسفانه با دانسته ای که من دارم فرهنگ داخل اصفهان برای کار اینکه فرد رو بیش از حد ازش کار بکشند و رستش رو در بیارند حتی پنج شنبه ای که هیچ کاری پیش نخواهد رفت شما باید محل کار حاظر بشی و زمانت رو تلف کنی. شما قبل از اینکه خمیازه کشیدن صبح تموم بشه نگاه می کنی می بینی ساعت 12 است باید کم کم جمع کنی برگردی خونه و فقط این وسط 1 ساعت صبح تو ترافیک بودی و 1 ساعت بعد از ظهر. همیشه حرف تمام کارفرما هایی که من باهاشون حرف زدم اینکه "من یکی رو می خوام که کولاک بکنه و فلان بکنه و بهمان بکنه و خلاصه کار 20 نفر رو یه نفره انجام بده..." در عین حال ارزش کارش رو پایین جلوه بدن و حقوق کمتر از حتی اداره کار پرداخت کنن با کارکردن بیشتر اونم طوری که به شما بفهمونن به راحتی قابل جایگزاری هستین (که در خیلی از مواقع بعدا آمار گرفتم و کارفرما با این رفتار کار خودش رو خراب کرده و ماه به ماه در حال گرفتن نیرو جدیده). دوستان و افراد دیگه ای هم که توی شرکت های دیگه کار می کنند یا در کار های آزاد با این مسائل در حال دستو پنجه نرم کردن هستن توی همه ی صنف ها و وضعیت اصفهان به این صورته. کسایی اینجا راضی هستن که خودشون کار فرمای خودشون هستن یا در شرکت های خاصی کار می کنن که اون شرکت ها اکثرا شعبه ای در تهران دارند که اونا با تهران هماهنگ کار می کنند. در نتیجه با دیدن اینکه اصفهان اوضاع کارش آش دهن سوزی نیست و بنده فعلا با کار فری لنسری و ترجمه و کلاس خصوصی در حال گذران هستم با پرسجو هایی که داشتم می دونم که کار هایی که الان در حال انجامشون هستم تهران در آمد های بهتری دارند. متوسط کلاس خصوصی زبان در اصفهان ساعتی 300-500 هست در حالی که در تهران 600-900 یا حتی بیشتر هم راحت مردم حاظر به پرداختش هستند. یا حتی بنده الان کار ادیت ویدئو در اصفهان حدودا دقه ای 150-200 هست ولی تهران کسایی که صحبتش رو کردم دقه ای 400-500 و بالاتر می گیرند برای ادیت های خیلی ساده بدون افکت های خاص یا چیزی و حتی برای ایجاد تغییرات کوچیک هم هزینه دریافت می کنند در حالی که توی تجربه من انجام 3-4 تغییر توی ویدئو رو هم انتظار دارند شما رایگان انجام بدید (به اسم جزئی بودن حتی با اینکه شما باید دوباره از اول ویدئو رو رندر کنی و ارسال کنی). نکته ی سوم: بله اصفهان به مراتب شهری هست که کمتر شلوغه (بازم بستگی داره کجای اصفهان باشه و چه ساعتی) شهری هست که "مثلا هوای تمیز تری داره" ( توی این چند هفته که ظاهرا اصفهان از تهران هم آلوده تر بوده) ولی بنده خانه ی پدریم اصفهان هست پس زیاد مسئله ای برای برگشتن به این شهر ندارم و تصمیم ماندگاری طولانی مدت در تهران رو هم ندارم و بیشتر برای کسب تجربه می خوام به تهران بیام. (مگر اینکه اتفاقات خاصی در طی تجربه من رخ بده که بخوام کلا تهران ماندگار بشم). بازم با این حال برای مثال میگم: نزدیک محله ی ما که اکثریت خانه ها کلنگی و ساخت های 40-50 ساله با زمین های قناصی وحشتناک دارند پیش 200 و اجاره 20 چیز معمولی هست! بله جاهای خوب هم پیدا می شن چه اصفهان چه تهران که اجاره به پیش و ساخت و نقشه ی خونه می خوره و صاحب خونه آدم خوب و با انصافیه ولی بازم من ترجیح می دم اگه قرار به استقلال و کسب تجربه هست، اینو در تهران تجربه کنم تا اصفهان. نکته ی چهارم: بنده سطح رفاهی و انتظارات خاصی ندارم. بنده الان 90% اوقات داخل اتاق خودم به سر میبرم. در طول هفته بیرون نمی رم به اون صورت. نهایت باشگاه ورزشی در فصل های گرم تر می رم و متاسفانه دور همی های دوستانه یا آخر هفتگی ندارم چون دوستان من همه یا متاهل شدند یا مهاجرت کردند و از من جلو تر هستن تو این زمینه و تفریح بنده بازی کامپیوتر، فیلم، کتاب، موسیقی و یاد گرفتن انجام پروژه های شخصی هست. خرج و مخارج من بین بسته های اینترنتی و گاه گداری خرید های شخصی هست. انتظار اینکه با در آمدم گوشی عوض کنم یا تلویزیون بخرم یا لباس فلان، ماشین خونه یا تشکیل زندگی اصلا ندارم. حتی توی سیستم شخصی خودم حاظر به پرداخت مبلغ اضافه تر برای خرید مادربرد B550 نشدم و مادربردم A520 برداشتم😁. برای همین یه خونه ای که حالا زیاد دورو اطرافش شلوغ نباشه، من بتونم راحت با گذاشتن هدفن صدای اطرافم رو نشنوم و بتونم جلسه های آنلاینم رو بدون مزاحمت بگذرونم کافی هست برام. تنها انتظاراتم امنیت، و یه فضای متوسط هست که نقشه ی مناسبی در ساخت داشته باشه. یه اتاق خواب یه حمام دوش دار یه آشپزخانه و یه اتاق سالن اصلی کافی هست برام. در همین حد که اگر شاگرد کلاس خصوصیم جلسات حضوری خواست به جای آنلاین بتونم در یه فضای مناسبی تدریسش رو انجام بدم بدون مزاحمتی برای خودم یا کسی. نکته ی پنج: بنده با توجه به اینکه فعلا اجاره ای پرداخت نمی کنم و مخارج آنچنانی ندارم کاری فریلنسری که انجام میدم مخارج حاظرم رو تامین می کنه. اما طبیعتا اگر خواستم مستقل بشم با کار بیرون از خانه و در دفتر با یه حقوق معقول ولی ترجیحن به ساعت دولتی که تمام روز بنده رو نگیره کاملا راضی هستم. که در صورتی که من بتونم به روال بی افتم در کنار این کار معمول روزانم، کار تدریس یا فری لنسری خودم رو هم ادامه بدم. ( ایده عال شرایط بنده اینکه 7 صبح تا 4 بعد از ظهر درگیر کار معمول خودم باشم و 6-7 عصر تا 11-12 به پروژه های خودم برسم که خب خوبی کار فریلنس و پروژه ای اینکه دست آدم برای تایم انجامشون باز تر هست 2 روز انجام نمی دی یه روز انجام میدی و ... پس می تونم به باشگاه یا کار های دیگه هم اگر خواستم برسم و در شرایط ایده عال تر اینکه پنج شنبه و جمعه ها رو کار نکنم.) با توجه به توضیحاتی که من دادم حالا ممنون می شم از راهنمایی های شما. پیشاپیش هم از ابراز همدردی ها و نگرانی های کاربر ها ممنون هستم.🙂