الان از یه بچه هم بپرسی میدونه که وضعیت اقتصادی داغونه. داری هنر می کنی به زمین و زمان گیر میدی؟
مشکل ما اینه که چون در دانشگاه ها بازه، همه باید بریم یه مدرک بگیریم. هیچ کس دنبال یاد گرفتن مهارت نیست. یه سر به سایت هایی مثل جابینجا بزن ببین چقدر نیروی کار لازمه اما کسی نیست که بگیرن. نه این اینکه نباشه اصلا ولی آدم ماهر نداریم. چون خیلی ها حس کار ندارن. میگن وضعیت بده پس طبیعیه که ما هم به جایی نرسیم.
خیلی ها دنبال بهونه میگردن بپیچن به بازی. بهت قول میدم بگردی دلایل بیش تری هم واسه نا امیدی پیدا. بستگی داره نگاهت به شرایط چی باشه. دنبال فرصتی یا بهونه آوردن؟
شاید تلاش کنی به جایی هم نرسی ولی لاقل سهم خودت رو دست انجام بده.
من کسی نیستم که بخوام کسی رو نصیحت کنم ولی خودم چند سال کارگری کردم. الانم اونقدر به جایی نرسیدم که بخوام تعریفش کنم. ولی واسه بدبخت بودن دنبال بهونه نمی گردم. من تلاشمو می کنم، حداقل پیش خودم شرمنده نیستم.