پلی به گذشته : قتل عام مردم در قامت یک تروریست

[Trickster 5691]

خشونت در بازی های ویدیویی پدیده ای است که ما آنرا به وضوح در عناوین مختلف مشاهده کرده ایم . اما شاید یکی از خاص ترین و تکان دهنده ترین خشونت هایی که در یک اثر مشاهده کرده ایم ، مربوط به مرحله "No Russian" بازی مشهور Call Of Duty: Modern Warfare 2 باشد . شما در یکی از مشهورترین مراحل تاریخ این سری بازی ، در قامت یک تروریست به قتل و عام و رگبار بستن مردم عادی مشغول می شوید .

پیش از آغاز این مرحله ، بازی از شما سوال زیر را می پرسد :

شما می توانید با رد کردن این مرحله ، شاهد خشونت آن نباشید و فورا به مرحله بعد بروید اما اگر این پیام را قبول کنید ، آنگاه شاهد یکی از به یاد ماندنی ترین مراحل بازی هستید که البته این به یادماندنی بودن با چاشنی خشونتی بی سابقه در بازی های شوتر است . برای کسانی که بازی MW2 را تجربه نکرده اند باید بگویم که شما در این مرحله نقش یک مامور مخفی CIA را بر عهده دارید که به یک گروه تروریستی مشهور با رهبری "ولادیمیر ماکاروف" نفوذ می کند . گروه تروریستی ماکاروف تصمیم می گیرد که حمله ای را به یک فرودگاه در روسیه انجام دهد و مردم را قتل و عام کند و هدف آنها این است که این حمله را طوری نشان دهند که همگان فکر کنند کار امریکا بوده است . هدف اصلی ماکاروف از این کار ، برهم زدن رابطه امریکا و روسیه و زمینه سازی برای حمله روسیه به آمریکا است .

این مرحله از داخل آسانسور فرودگاه آغاز می شود . با کارگردانی هوشمندانه ای ، در ابتدا تمامی تصویر مشکی رنگ است و شما تنها صدای آماده شدن اسلحه ها را می شنوید . سپس تصویر نمایان می شود و ماکاروف به شما با گفتن این جمله تاکید می کند که هیچ شخصی نباید زنده بماند :

"Remember : No Russian"

مرحله آغاز می شود . این مرحله تنها مرحله بازی است که شما تا اواخر آن نمی توانید با سرعت حرکت کنید و باید به آرامی به پیش بروید . با یک اسلحه مرگبار ، افراد گروه ماکاروف شروع به کشتار مردم می کنند . حال در وجود هر گیمری حس دو گانه ای ایجاد می شود . برخی ها کاملا تحت تاثیر این قتل و عام قرار می گیرند و تصمیم می گیرند تا پایان شخصی را نکشند و برخی دیگر نیز تصمیم می گیرند لذت کشتن را تجربه کنند و پا به پای تروریست ها به پیش بروند . هر چقدر به پیش می روید ده ها نفر از مردم در جلوی چشمان شما قتل و عام می شوند .

آقای "محمد علوی" طراح ارشد استودیو Infinity Ward در آن زمان اعلام کرد که مرحله "No Russian" به شما اجازه می دهد برای لحظاتی هم که شده به نتیجه اعمال خود در داخل بازی فکر کنید . شما در این مرحله می توانید احساسات خود را بسنجید و نهایتا اگر می خواهید در نقش یک شیطان ظاهر شوید ، این امکان نیز به شما داده شده است .

این مرحله باعث سروصداهای فراوانی در کشورهای مختلف شد . در کشورهایی نظیر ژاپن و آلمان سانسورهای جالبی برای این مرحله در نظر گرفته شد به طوری که اگر گیمر به مردم حتی یک گلوله شلیک کند بازنده می شوند و به Checkpoint پیشین باز می گردد . در کشور روسیه که این اتفاق تروریستی در آن رخ می دهد شدیدترین واکنش نشان داده شد و مجوز انتشار بازی تنها در صورت حذف کامل این مرحله داده شد .

 

واکنش ها به همینجا خلاصه نشد و مجامع حقوق بشر مختلف به این اقدام سازندگان واکنش نشان دادند . در مقاله ای که در سال 2009 از طرف شبکه و وبسایت MCV منتشر شد در آن از طرف یک اسقف مذهبی بازنشسته گفته شده بود :

" اگر شما در بازی نقش یک تروریست را داشته باشید و در آن اقدام به قتل و عام و رگبار بستن مردم بکنید و ریخته شدن خون و مرگ مردم با کیفیت بسیار بالایی به شما نمایش داده شود ، اگر شما از این رویدادها هیجان زده شوید بدون شک یک بیمار هستید ! من فکر نمی کنم که چنین چیزی باید در یک بازی گنجانده شود . زمانی که جوان بودم خیلی نگران برخی از کمیک های ترسناک بودم که ممکن بود اثر منفی از لحاظ خشونت بر روی مخاطب داشته باشد . اما قضیه در یک بازی متفاوت است . شما در یک بازی خود نقش یک تروریست را دارید و می توانید مردم را قتل عام کنید ، دقیقا مشابه کار یک تروریست در واقعیت اما اینبار در فضای مجازی "

پایان بندی این مقاله را با جمله ای از محمد علوی طراح بازی MW2 قرار می دهیم . این دفاعیه ایشان از قرار دادن این مرحله خشن در بازی است : " من در مورد مرحله "No Russian" چندین نقد و تحلیل را خواندم . در برخی از آنها گفته شده بود که حمله تروریستی تنها باید در یک فیلم نشان داده شود . برخی دیگر نیز گفته بودند که در این مرحله در بدترین حالت گیمر باید در مقام یکی از مسافرین فرودگاه قرار می گرفت و پا به فرار می گذاشت نه اینکه خود عامل تروریستی باشد . من به تمامی این نقد ها احترام می گذارم . اما ما اگر نقش یک مسافر را به گیمر می دادیم او تنها باید برای زنده ماندن فرار می کرد . این موضوع کاملا با حسی که ما می خواستیم در مرحله No Russion به گیمر القا شود تفاوت داشت "

منبع: پردیس گیم

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

درود بر تمام دوستان لیون. @};-

همونطور که مطالعه کردید مقاله بالا درباره یک مرحله مشخص از سری بازی های پرطرفدار CoD هست. مرحله ای که بازیکن میتونه دست به خشونتی بی سابقه در این سبک بازی بزنه. در این سال ها با اوج گرفتن صنعت بازی سازی، قدرت نفوذ این صنعت بر کسی، مخصوصا گیمرها پوشیده نیست. نفوذی که میتونه ذهن و حتی دید بازیکن رو نسبت به اطرافش تغییر بده، اما مسئله ای که ذهن منو درگیر کرده، نقدیه که در بالا به این مرحله شده و از همه جالبتر نظر اون اسقف مذهبی هست که میگه:"اگر شما از این رویدادها هیجان زده شوید بدون شک یک بیمار هستید !". قطعا هیچ کس از کشتن و سلاخی کردن انسان های بی گناه خوشش نمیاد اما اگر در یک مرحله از بازی همچین محتوایی قرار داده بشه و بازیکن از بازی لذت ببره "یک بیمار" هست؟ مخصوصا برای گیمرهایی که فقط برای سرگرمی بازی میکنند؟ (نمونش خودم)

در نهایت دیدگاه شما در مورد این مرحله مهم و ماندگار در سری بازی MW چیست ؟ شما در زمان تجربه این مرحله چه احساسی داشتید ؟

ویرایش شده سپتامبر 1, 2016 توسط Trickster

[Trevor 1131]

فکر میکنم خیلیا انتقام ندادن سامانه دفاع هوایی به ایران رو تو این مرحله از روسها گرفتن =))

[سعید بهمنیان 6475]

عواطفی که در بازی و کلا دنیای مجازی تجربه می کنیم رابطه ای دوسویه با دنیای واقعی دارند و این ادعا که من فقط اینها رو در بازی تجربه می کنم ساده انگارانه است.

صنعت بازیهای ویدئویی گذشته از نقش ویرانگرش در چارچوب روابط سرمایه داری و چاپیدن پس انداز خانواده ها ، کارکردی ایدئولوژیک داره به شکل درونی کردن خشونت، سلطه پذیر کردن منش اشخاص و بازتولید کلیشه های جنسیتی و ملی.

ظاهرا همه هم از این وضع خرسند اند، دولتها از این که نوجوانان و جوانان به جای موی دماغ شدن و عصیان کردن، پای رایانه یا کنسول احساس استقلال کنند و به شکل بی زیانی عصیانگری رو تجربه کنند، والدین از این که فرزندانشون سرگرم بشن، و بازیکنان از این که به خیال خودشون سبکی متفاوت می زیند از آنچه بزرگترها دیکته می کنند.

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط سعید بهمنیان

[amin110 349]

قطعا بی تاثیر نیست دوست عزیز.

درسته برای سرگرمی بازی میکنیم اما تاثیرگذاره!

البته تاثیرش اونجوری نیست که خیلی ها فکر میکنن که مثلا حالا گیمر از کشتن لذت ببره یا به یه قاتل تبدیل بشه و همه میگن رو ما تاثیری نداره ولی بنظرم تاثیرش خیلی نرم و کمرنگه و مثلا طرف رو کم عاطفه،کم ترحم و بیخیالتر نسبت به همنوعانش میکنه اونم یجوری که خودش نمیفهمه و نمیدونه که بیشتر به خشونت میل داره و مهربونی و انسانیت رو خیلی جاها لوسبازی یا دور از تصور میدونه و این چیزیه که نسل به نسل نمایانتر میشه...خشونت.سردی و کم داشتن ترحم.خودخواهی.کم حوصلگی...

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط amin110

[Trickster 5691]

فکر میکنم خیلیا انتقام ندادن سامانه دفاع هوایی به ایران رو تو این مرحله از روسها گرفتن =))

:D طراح مراحل هم "محمد علوی" یک ایرانی هست.

 

عواطفی که در بازی و کلا دنیای مجازی تجربه می کنیم رابطه ای دوسویه با دنیای واقعی دارند و این ادعا که من فقط اینها رو در بازی تجربه می کنم ساده انگارانه است.

صنعت بازیهای ویدئویی گذشته از نقش ویرانگرش در چارچوب روابط سرمایه داری و چاپیدن پس انداز خانواده ها ، کارکردی ایدئولوژیک داره به شکل درونی کردن خشونت، سلطه پذیر کردن منش اشخاص و بازتولید کلیشه های جنسیتی و ملی.

ظاهرا همه هم از این وضع خرسند اند، دولتها از این که نوجوانان و جوانان به جای موی دماغ شدن و عصیان کردن، پای رایانه یا کنسول احساس استقلال کنند و به شکل بی زیانی عصیانگری رو تجربه کنند، والدین از این که فرزندانشون سرگرم بشن، و بازیکنان از این که به خیال خودشون سبکی متفاوت می زیند از آنچه بزرگترها دیکته می کنند.

شاید تا حدودی حق با شما باشه ولی من کلا منظورم این بود که بیمار خواندن کسی که از یه بازیه ساده لذت میبره زیاده رویه یا کسانی که میگن تروریست ها باید فقط در فیلم ها باشن توجیهشون چیه؟ واقعا تا حالا کی دیده کسی تروریست بشه فقط به خاطر اینکه تو بازی تجربه کرده و خوشش اومده؟

قطعا بی تاثیر نیست دوست عزیز.

درسته برای سرگرمی بازی میکنیم اما تاثیرگذاره!

البته تاثیرش اونجوری نیست که خیلی ها فکر میکنن که مثلا حالا گیمر از کشتن لذت ببره یا به یه قاتل تبدیل بشه و همه میگن رو ما تاثیری نداره ولی بنظرم تاثیرش خیلی نرم و کمرنگه و مثلا طرف رو کم عاطفه،کم ترحم و بیخیالتر نسبت به همنوعانش میکنه اونم یجوری که خودش نمیفهمه و نمیدونه که بیشتر به خشونت میل داره و مهربونی و انسانیت رو خیلی جاها لوسبازی یا دور از تصور میدونه و این چیزیه که نسل به نسل نمایانتر میشه...خشونت.سردی و کم داشتن ترحم.خودخواهی.کم حوصلگی...

من فکر میکنم این یه چیزی تو ذات آدماست. شاید برعکسش رو هم بشه گفت:"کسایی بیشتر از این بازیها تاثیر میگیرن که پتانسیلشو دارن"

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط Trickster

[سعید بهمنیان 6475]

:D

شاید تا حدودی حق با شما باشه ولی من کلا منظورم این بود که بیمار خواندن کسی که از یه بازیه ساده لذت میبره زیاده رویه یا کسانی که میگن تروریست ها باید فقط در فیلم ها باشن توجیهشون چیه؟ واقعا تا حالا کی دیده کسی تروریست بشه فقط به خاطر اینکه تو بازی تجربه کرده و خوشش اومده؟

بستگی داره بیمار رو چطور تعریف کنیم، اریک فروم معتقده که در اکثریت بودن نشانه ی سلامت نیست و با معیارهایی که اون برای سلامت روانی ذکر می کنه، مانند خودانگیختگی، میل به آزادی، دگرگونه خواستن و فراروی از وضع موجود، احتمالا بسیاری از ما کم و بیش بیمار ایم. اونهایی که از این بازی ها لذت می برند که تکلیف شان روشن ه.

اگر دوستان حوصله ی مطالعه داشته باشند، خواندن دو کتاب زیر رو پیشنهاد می کنم، از اریک فروم:

هنر عشق ورزیدن

آیا انسان پیروز خواهد شد؟

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط سعید بهمنیان

[Trickster 5691]

بستگی داره بیمار رو چطور تعریف کنیم، اریک فروم معتقده که در اکثریت بودن نشانه ی سلامت نیست و با معیارهایی که اون برای سلامت روانی ذکر می کنه، مانند خودانگیختگی، میل به آزادی، دگرگونه خواستن و فراروی از وضع موجود، احتمالا بسیاری از ما کم و بیش بیمار ایم. اونهایی که از این بازی ها لذت می برند که تکلیف شان روشن ه.

در این مورد، به نظر من بیمار یه فرد عصبیه که توانایی کنترل رفتارشو نداره. اما علیرقم نظرات مثبت و منفی، هنوز اثرات رفتاری این بازی ها بر افراد تایید نشده (هر چند که رد هم نشده) و دوباره، به نظر من افرادی بیشتر تاثیر میگیرن که پتانسیلشو داشته باشن، اون افراد "تکلیفشون معلومه".

به هرحال همونطور که بالا نوشتم هیچ کس از کشتن مردم بیگناه خوشحال نمیشه اما چند نکته: اول اینکه همونطور که خودتون هم میدونید این بازی ها رده سنی داره و فکر میکنم در سن 17 سالگی شخصیت هر کسی کم و بیش شکل گرفته. دوم اینکه بعد از ورود به بازی در مورد این مرحله هشدار میده.

سوم اینکه جدای از این مرحله بقیه بازیها اکثرا بعد از چنین نمونه هایی بازیکن رو در برابر تصمیم انجام شدش میذاره تا نتیجه عملشو ببینه و چهارم اینکه همونطور که در عکس پایین نوشته در این مرحله از کسی خواسته نشده تا حتما شلیک کنه اما با این وجود بعضی ها این کارو میکنن

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط Trickster

[mahdise7en 238]

درود

بازی های الان پر خشونته

حتی فوتبال :D

به دور از شوخی

همین بازی gta خشونتش خیلی زیاده و حتما رو بازی کننده تاثیر منفی میذاره

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط mahdise7en

[WINNER 2032]

من از این مرحلش خیلی بدم امد

برای اولین بار هم زدم تروریستا رو کشتم

[GForce 124]

این مرحله رو یادمه. بعد از کشتن آدم ها و مامورین فرودگاه وقتی میخوای فرارکنی دوستانت خیانت میکنن و با یه گلوله تو رو میکشن. که این میتونه نشون دهنده ی سزای کار و انسان های گناهکار باشه. ولی در کل بهتر بود این مرحله رو از بازی حذف میکردند.

[Nima2007 3142]

درود

بنظر منم بازی یک دنیای مجازی هست که ادم وقتی جذب میشه و اونو بازی می کنه خودشو جای اون شخصیت قرار میده و بگونه ای هست که محو در بازی میشی انگار خودتی ...!

اینکه بگیم فلان بازی باعث میشه شما بیمار بشی یا نه اصلا درست نیست... بازی نشون میده شخصیت حقیقی انسان هارو... و اینکه اگه دستشونو باز بزاری چه انتخاب هایی می کنند، دفعه اول رد کردم مرحله رو بره گفتم احتمالا مرحله چرت مدقماتی و اموزشیه همیشگی این سری هست و الکی وقت تلف کنست بعد که دیدم سر این مرحله دعواست رفتم سراغش ببینم چیه، من انتخاب کردم به دستور گوش کنم و همه رو کشتم، البته جهت کنکاوی سعی کردم تروریست هارو یکی دوبار بکشم و یا ببینم اگه اصلا ادمارو نکشم چی میشه، در کل کار جدیدی بود که بهت انتخاب داده بود اونم محدود که ادمارو بکشی یا نکشی و یا کلا بازی نکنی این مرحله رو اما انتخاب دیگه ای که مهمترینش بود این بود که بتونی رفیقاتو سرشونو زیر اب کنی که بنظر من هم سازنده بازی اگه واقعا منصف و بی منظور بازی رو ساخته بود باید این اپشن رو هم در نظر می گرفت که نشون میده از بالا دستور داشتن یا خودش ادم قرض ورزی بوده و می خواسته اشوب بپا کنه تو دنیا ...!  ^_^

[سعید بهمنیان 6475]

درود

بنظر منم بازی یک دنیای مجازی هست که ادم وقتی جذب میشه و اونو بازی می کنه خودشو جای اون شخصیت قرار میده و بگونه ای هست که محو در بازی میشی انگار خودتی ...!

اینکه بگیم فلان بازی باعث میشه شما بیمار بشی یا نه اصلا درست نیست... بازی نشون میده شخصیت حقیقی انسان هارو... و اینکه اگه دستشونو باز بزاری چه انتخاب هایی می کنند، دفعه اول رد کردم مرحله رو بره گفتم احتمالا مرحله چرت مدقماتی و اموزشیه همیشگی این سری هست و الکی وقت تلف کنست بعد که دیدم سر این مرحله دعواست رفتم سراغش ببینم چیه، من انتخاب کردم به دستور گوش کنم و همه رو کشتم، البته جهت کنکاوی سعی کردم تروریست هارو یکی دوبار بکشم و یا ببینم اگه اصلا ادمارو نکشم چی میشه، در کل کار جدیدی بود که بهت انتخاب داده بود اونم محدود که ادمارو بکشی یا نکشی و یا کلا بازی نکنی این مرحله رو اما انتخاب دیگه ای که مهمترینش بود این بود که بتونی رفیقاتو سرشونو زیر اب کنی که بنظر من هم سازنده بازی اگه واقعا منصف و بی منظور بازی رو ساخته بود باید این اپشن رو هم در نظر می گرفت که نشون میده از بالا دستور داشتن یا خودش ادم قرض ورزی بوده و می خواسته اشوب بپا کنه تو دنیا ...!  ^_^

 در روانشناسی چیزی به نام شخصیت حقیقی و  ذات انسان نداریم. منش انسان برساخته‌ی تجربه و ایده‌هاش هست و اینها هم پدیده‌های مستقلی نیستند. 

[Nima2007 3142]

 در روانشناسی چیزی به نام شخصیت حقیقی و  ذات انسان نداریم. منش انسان برساخته‌ی تجربه و ایده‌هاش هست و اینها هم پدیده‌های مستقلی نیستند. 

لنظرت شخص 17-18 ساله به بالایی که میاد این بازی رو انجام میده شخصیتش کامل نشده؟؟؟ تجربه های زندگیش نساختتش ؟؟؟ 

[Eisenberg 376]

عواطفی که در بازی و کلا دنیای مجازی تجربه می کنیم رابطه ای دوسویه با دنیای واقعی دارند و این ادعا که من فقط اینها رو در بازی تجربه می کنم ساده انگارانه است.

صنعت بازیهای ویدئویی گذشته از نقش ویرانگرش در چارچوب روابط سرمایه داری و چاپیدن پس انداز خانواده ها ، کارکردی ایدئولوژیک داره به شکل درونی کردن خشونت، سلطه پذیر کردن منش اشخاص و بازتولید کلیشه های جنسیتی و ملی.

ظاهرا همه هم از این وضع خرسند اند، دولتها از این که نوجوانان و جوانان به جای موی دماغ شدن و عصیان کردن، پای رایانه یا کنسول احساس استقلال کنند و به شکل بی زیانی عصیانگری رو تجربه کنند، والدین از این که فرزندانشون سرگرم بشن، و بازیکنان از این که به خیال خودشون سبکی متفاوت می زیند از آنچه بزرگترها دیکته می کنند.

امیدوارم ناراحت نشین ولی این حرف شما مصداق واقعی توهم توتئه است 

[سعید بهمنیان 6475]

لنظرت شخص 17-18 ساله به بالایی که میاد این بازی رو انجام میده شخصیتش کامل نشده؟؟؟ تجربه های زندگیش نساختتش ؟؟؟ 

شخصی که این بازی رو می‌کنه با کسی که این بازی رو نکرده فرق می‌کنه. کسی که روزی چند ساعت پای این بازیها می‌نشینه با کسی که اهل بازیهای ویدئویی نیست بعد از مدتی تفاوتها آشکار منشی و رفتاری خواهد داشت.

[Trickster 5691]

لنظرت شخص 17-18 ساله به بالایی که میاد این بازی رو انجام میده شخصیتش کامل نشده؟؟؟ تجربه های زندگیش نساختتش ؟؟؟ 

دقیقا. منم در پست هشتم مورد دوم همین نظر رو ذکر کردم

 

امیدوارم ناراحت نشین ولی این حرف شما مصداق واقعی توهم توتئه است 

به نظر منم نباید به هر مسئله ای از دید یک دسیسه و توطئه نگاه کرد. به هرحال انواع مسائل در دنیا وجود داره و هر کسی تمایلش به یه چیزی هست و افرادی هم هستند از این کنار به سودی میرسن. در همه جا همین هست و نمیشه فقط به بازی سازی نصبتش داد.

 

شخصی که این بازی رو می‌کنه با کسی که این بازی رو نکرده فرق می‌کنه. کسی که روزی چند ساعت پای این بازیها می‌نشینه با کسی که اهل بازیهای ویدئویی نیست بعد از مدتی تفاوتها آشکار منشی و رفتاری خواهد داشت.

اگر منظورتون پرخاشگری هست بعید میدونم. به نظر من این به شخصیت طرف بستگی داره.

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط Trickster

[سعید بهمنیان 6475]

امیدوارم ناراحت نشین ولی این حرف شما مصداق واقعی توهم توتئه است 

ناراحتی واسه‌ی چی؟

اصطلاح توهم توطئه جای بحث داره. یعنی کسانی که فکر می‌کنند ساز و کار سیاست و مدیریت و انحصار قدرت و ثروت در دنیا شفاف نیست توهم دارند؟

جدا از این کاربردش رو در این مورد خاص متوجه نمی‌شم. صنعت بازیهای ویدئویی پول‌ساز هست و دارایی خیلی‌ها رو می‌بلعه بدون این که ارزش افزوده‌ای برای کاربرانش ایجاد کنه به شکل ثروت مستقیم یا سرمایه‌ی اجتماعی یا مهارت فنی. فکر نمی‌کنم شمار کسانی که آغاز کسب و کارشون با بازی کردن بوده نسبت به کل اشخاصی که مصرف کننده هستند زیاد باشه. تا اینجا که توهمی در کار نیست.

می‌مونه تاثیرات روانی و اجتماعی‌شون. منظور این نیست که اشخاصی در استودیوهای بازی‌سازی نشسته‌اند تا فکر ما رو مثلا برای مورد خاصی از نظر سیاسی کانالیزه کنند، که ممکن‌ه در مواردی چنین باشه. منظور این‌ه که سازندگان این بازی‌ها مثلا اشخاص فرهیخته‌ای نیستند و بسیاری از پیشداوری‌هاشون رو در ذهن مخاطب تثبیت می‌کنند. برای یک نمونه به شخصیت‌های مونث بازیها نگاه کن و ببین در دنیای واقعی کدام زن مبارزی این شکلی لباس می‌پوشه؟

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط سعید بهمنیان

[Eisenberg 376]

ناراحتی واسه‌ی چی؟

اصطلاح توهم توطئه جای بحث داره. یعنی کسانی که فکر می‌کنند ساز و کار سیاست و مدیریت و انحصار قدرت و ثروت در دنیا شفاف نیست توهم دارند؟

جدا از این کاربردش رو در این مورد خاص متوجه نمی‌شم. صنعت بازیهای ویدئویی پول‌ساز هست و دارایی خیلی‌ها رو می‌بلعه بدون این که ارزش افزوده‌ای برای کاربرانش ایجاد کنه به شکل ثروت مستقیم یا سرمایه‌ی اجتماعی یا مهارت فنی. فکر نمی‌کنم شمار کسانی که آغاز کسب و کارشون با بازی کردن بوده نسبت به کل اشخاصی که مصرف کننده هستند زیاد باشه. تا اینجا که توهمی در کار نیست.

می‌مونه تاثیرات روانی و اجتماعی‌شون. منظور این نیست که اشخاصی در استودیوهای بازی‌سازی نشسته‌اند تا فکر ما رو مثلا برای مورد خاصی از نظر سیاسی کانالیزه کنند، که ممکن‌ه در مواردی چنین باشه. منظور این‌ه که سازندگان این بازی‌ها مثلا اشخاص فرهیخته‌ای نیستند و بسیاری از پیشداوری‌هاشون رو در ذهن مخاطب تثبیت می‌کنند. برای یک نمونه به شخصیت‌هالی مونث بازیها نگاه کن و ببین در دنیای واقعی کدام زن مبارزی این شکلی لباس می‌پوشه؟

کاش  می تونستیم در مورد این بحث رو درو صحبت کنیم  چون من زیاد تایپیست خوبی نیستم 

توهم توتئه فقط به ساز کار سیاسی دنیا مربوط نمیشه تو خیلی از مسائل وجود داره که تو کشور ما به همه چی ربط داره وهمه چی رو به توطئه ودست های پشت پرده ربط میدن

بازی ساز انچنان هم بی سواد نیستن شاید در گذشته داستان, دیالوگ ها و یا خیلی از کارهای  مربوط به بازی توسط بخش فنی اون صورت می گرفت ولی الان بازی سازی  تخصصی تر شده و بخش داستان وغیر فنی بازی به ادم کاربلد خودش داده میشه واینو هم بگیم بله هر رمان وداستان نویس پیشداوری های خودش رو داره که اون ها هم از تجربیات خود رمان نویس و داستان نویسه وهر شخص عقاید خودش داره و دوست داره وارد اثر مورد نظرش کنه مثل اعتقاد نویسنده به خدا یا معتقد نبودنش به اون که الان تو خیلی اثر های موجود در دنیای سرگرمی وجود داره 

و در مورد بازی وخوشنت موجود در خیلی از بازی ها و کتاب ها و فیلم ها ,هنوز هیچ دلیل ومدرکی دال براینکه اشخاص بعد تجربه اثر خشونت امیزدست به اعمال خوشونت امیز بزنن وجود نداره

قبول دارم تاثیر میزاره اما هنوز مشخص  این تاثیر مثبت یا منفی چون هر کدوم از ماها برداشت منحصر به خودمون داریم 

[Mahyar Curious 2904]

:-?

[mx7 56]

دوستان سلام

 

در اینجا هم بررسی جالبی در مورد خشونت در بازیهای رایانه ای صورت گرفته

 

http://newmass.blogfa.com/post-256.aspx

[Alireza999 129]

والا کاملا بدیهی است که عبارت no russian اشاره ماکارف به بقیه اعضا برای صحبت نکردن به زبان روسی است، به عبارت دیگه معنی عبارت میشود: روسی صحبت نکنید! چون قصد داشتن این کشتار رو به آمریکاییا نسبت بدن، ضمنا خود ماکارف هم روس است، و دلیل ارتکاب این جنایت، نه داشتن پدرکشتگی با روس ها بلکه قربانی کردن یک عده روس برای بدست آوردن هدف بزرگتر که راه انداختن جنگ جهانی سوم است، میباشد! فقط اندکی آشنایی با زبان انگلیسی ، این نکته را نشان میدهد.

خب دیگه چه خبر؟!!

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط Alireza999

[سعید بهمنیان 6475]

والا کاملا بدیهی است که عبارت no russian اشاره ماکارف به بقیه اعضا برای صحبت نکردن به زبان روسی است، به عبارت دیگه معنی عبارت میشود: روسی صحبت نکنید! چون قصد داشتن این کشتار رو به آمریکاییا نسبت بدن، ضمنا خود ماکارف هم روسی است، و دلیل ارتکاب این جنایت، نه داشتن پدرکشتگی با روس ها بلکه قربانی کردن یک عده روس برای بدست آوردن هدف بزرگتر که راه انداختن جنگ جهانی سوم است، میباشد! فقطاندکی آشنایی با زبان انگلیسی ، این نکته را نشان میدهد. خب دیگه چه خبر؟!!

به قول معروف، لایک

نکته ای بود که به ش توجه نکرده بودم. به هر حال چون بازی رو ندیده ام تاثیری توی دیدگاهم نداشت.

دوستان سلام

 

در اینجا هم بررسی جالبی در مورد خشونت در بازیهای رایانه ای صورت گرفته

 

http://newmass.blogfa.com/post-256.aspx

کلی گویی در این نوشته زیاد هست. البته منظور من فقط خشونت زایی نیست و منطورم هم این نیست که عامل هر اختلالی رو در بازی های ویدئویی بجوییم.

چیزی که از مشاهدات و تجربه ی شخصی می تونم بگم این ه که ارتکاب مکرر به این بازی ها رابطه ی مستقیمی با احساس بطالت، کم شدن اعتماد به نفس و افت تحصیلی داره. حالا این که دکتر و مهندس ها که روز به روز در میهن مقدس و بقیه ی دنیا تعدادشون از نیاز جامعه بیشتر شده و باید براشون شغل ایجاد کرد چی بگن تا فردا دکتر و مهندس های دیگه خلاف ش رو بگن تغییری در واقعیتی که من و دوستان دیگه می تونن ارزیابی کنن نخواهد داشت.

[amir.coder 322]

والا کاملا بدیهی است که عبارت no russian اشاره ماکارف به بقیه اعضا برای صحبت نکردن به زبان روسی است، به عبارت دیگه معنی عبارت میشود: روسی صحبت نکنید! چون قصد داشتن این کشتار رو به آمریکاییا نسبت بدن، ضمنا خود ماکارف هم روس است، و دلیل ارتکاب این جنایت، نه داشتن پدرکشتگی با روس ها بلکه قربانی کردن یک عده روس برای بدست آوردن هدف بزرگتر که راه انداختن جنگ جهانی سوم است، میباشد! فقط اندکی آشنایی با زبان انگلیسی ، این نکته را نشان میدهد.

خب دیگه چه خبر؟!!

 

داشتم همین پست رو سند میکردم که گفتم بذار تاپیکو بخونم خوندمو دیدم شما گفتینش :D

 منظور صد درصد " روسی صحبت نکنید " هست :)

 

پ.ن: رِسیا دُلگُ ^_^

ویرایش شده ژانویه 1, 2016 توسط amir.coder

[amin110 349]

اینکه میگن تاثیر گرفتن از بازی به شخصیت طرف بستگی داره درسته...اما اصل اینه که کسی که این بازیها رو بی توجه به سیاست بازی ساز و بی توجه به رویه و نکات اخلاقی بازی میکنه و وقت میزاره و لذت میبره حتما تاثیر میگره ولی خب درصدش به شخصیت و روحیات گیمر بستگی داره.

ولی همونطور که دوستان گفتن و گفتم قطعا بی تاثیر نیست و تغیر شخصیت ادما معمولا خیلی نامحسوسه و اگه یه نفر رو بعد از 10سال ببینین تغیراتش رو حس میکنین نه کسی که تو 10 سال مدام باهاش معاشرت دارین.

[سعید بهمنیان 6475]

 

پ.ن: رِسیا دُلگُ ^_^

می دونم احتمالا شوخی ه، اما خیلی غریبه که توی ایران کسی همین طوری روسوفیل باشه. (-: