تشكر از دوست خوبم آقا قيصر
بيچاره ياهو و Gmail. كلا" نبايد اطلاعات محرمانه كارت بانكى رو كتبا" در جايى ثبت كرد، حالا هر ايميلى.
متاسفانه ما (اغلب مردم ما) هيچوقت حد فاصله لازمه رو با نفر جلويى رعايت نميكنن، تو رانندگى هم رعايت نميكنيم چه برسه به صف بانك. كلا" عادت داريم صف كه وايميسيم تا حد ممكنه بچسبيم به نفر جلويى كه مبادا يكى از عقب بپره جامون رو بگيره! گاهى اوقات هم از روى محبته، تو مهمونى ميخوايم با يكى از اقوام كه دوسش داريم صحبت كنيم فيس تو فيس دماغ ها ماكسيموم 10 سانت با هم بيشتر فاصله نداره. تو صف ATM بانك گاهى از روى فضولى وقتى نفر جلوييمون طولش ميده و ما نميدونيم چيكار داره ميكنه ميريم سپر به سپر ميچسبيم به يارو تا از روى شونه يارو ببنيم تو مانيتور چه خبره. صف نون وايى آرزومون اينه كه صف به هم بخوره 2 تا يكى بريم جلو. تو صف پمپ بنزين تو اون يك وجب جا زيگزاگى اين صف و اون صف ميكنيم بلكه 5 دقيقه زودتر بنزين بزنيم. يادمه تو دبستان روز اول مدرسه قدمون رو كوتاه جلوه ميداديم بلكه 4 تا نيمكت جلوتر بيفتيم، و تازه سر ميز بشينيم و سر اون هم دعوا بود. خلاصه نه تو بچه گى و نه تو بزرگسالى، اين توصيه تو ايران كارايى نداره. -_-