Mahyar Curious

اگه فقط نفر اول امتیاز داشت بله میشد ولی دارید میگید نفرات بعدی هم امتیاز داره ارسالشون خوب نفرات بعدی دیگه فسفر سوزوندن لازم نیست همون جواب کپی پیست میشه ^_^

جناب حسینی امدادن ایشون :lol: مسابقه جذابی میشه . فقط جناب حسینی جواب ها قزازه چطوری ارسال بشه ؟ پیام خصوصی ؟

درود مجید جان . شما چطوری ؟ چند وقتی هست کم پیدا شدید :huh: شما خسته نباشید . باعث خوشحالی بنده هست که وقت گذاشتید و مطالعه کردید . :wub: دوستان اگر سوالی واسشون پیش آمد حتما مطرح کنند چون این تاپیک واسه همین ایجاد شده . حس کنج کاوی رو حبس نکنید بزارید کار خودشو بکنه بنده خدا :D

وقتی پردازنده را اورکلاک میکنیم دقیقا چه اتفاقی رخ میدهد ؟ پردازنده از ترانزیستورهایی تشکلیل شده که با فعال و غیر فعال شدن مقدار منطقی 0 و1 را تداعی میکنند . و سرعت انجام محاسبات نیز به سرعت فعال و غیر فعال شدن این ترانزیستور ها بستگی دارد که به آن کلاک خوردن نیز میگویند . میلیون ها ترانزیستوری که در پردازنده فعالیت میکنند نیاز به هماهنگی دارند تا تداخلی بین بخش ها به وجود نیاید این هماهنگی از یک کلاک مرجع گرفته میشود تا تمام ترانزیستور ها با یک کلاک , سیکل خود را تکمیل کنند . فرکانس کلاک مرجع را میتوان همان FSB دانست . و کلاک بخش ها مختلف پردازنده نیز از ضرب کردن آن بدست می آید که به آن multiplier یعنی ضرب کننده گفته میشود . با افزایش فرکانس کلاک مرجع (FSB) و همچنین افزایش ضرب کننده (multiplier) خواهیم توانست سرعت فعال و غیر فعال شدن ترانزیستور ها را افزایش دهیم و همراه با آن سرعت پردازش اطلاعات و ارتباط با بخش حافظه افزایش خواهد یافت : کنراد تسوزه در سال 1938 با کامپیوتر مکانیکی خود نیز میتوانست اورکلاک کند ! با افزایش سرعت گردش موتور سرعت حرکت کارت های سوراخ دار و دسته بندی آنها (واحد ALU ) افزایش یافته همچنین سرعت پانچ کردن کارت ها نیز افزایش می یافت (بخش memory) . چرا اورکلاک پردازنده افزایش دما را به همراه دارد ؟ ترانزیستور برای فعال شدن به جریان کمی احتیاج دارد تا به بیس اعمال شود و همین جریان در تانزیستور مصرف شده و به انرژی گرمایی تبدیل میشود . پس با هر بار فعال سازی ترانزیستور مقداری انرژی از دست رفته وبه گرما تبدیل میشود . با افزایش فرکانس سرعت فعال شدن و غیر فعال شدن (بایاسینگ) ترانزیستور های پردازنده نیز افزایش می یابد پس تعداد دفعاتی که انرژی الکتریکی درون ترانزیستور به صورت گرما هدر میرود نیز بیشتر میشود . (به همین علت سیستم در حالت Idle با دمای پایین تری کار میکند ) هرچه لایه های نیمه هادی ترانزیستور بزرگتر باشه اتلاف انرژی نیز بیشتر خواهد بود. به همین دلیل است که همیشه شرکت ها سعی بر تولید ترانزیستور هایی با معماری کوچکتر هستند . علت ناپایداری پردازنده در اورکلاک چیست ؟ یک ترانزیستور ایده عال به صورت مربعی سوئیچ کرده و دراین شرایط بدون هیچ اتلاف در زمان ترانزیستور میتونه ولتاژ رو به استانه منطقی دوم برساند . اما در دنیای واقعی اوضاع فرق میکنه در ترانزیستور ها بین لایه های نیمه هادی خاصیت خازنی مزاحمی ایجاد میشه که ظرفیت آن نیز بستگی به کیفیت و تکنلوژی ساخت ترانزیستور بستگی دارد . همونطور که میدونید خازن ها زمانی را برای شارژ و دشارژ شدن به خود اختصاص میدهند { } که همین باعث میشود تا دیگر از پالسهای مربعی خبری نباشه و پالسها تقریبا بدین شکل تغییر خواهند کرد : که در آن لبه خمیده ولتاژ روبه بالا زمانی است که خازن ترانزیستور صرف شارژ کردن خودش میکنه و لبه خمیده ولتاژ روبه پایین زمانی هست که متهم مذکور صرف دشارژ خودش میکنه . زمانی که دست به اور کلاک میزنیم در اصل فرکانس کاری و سوئیچینگ ترانزیستور ها بالا برده ایم و تعداد سوئیچ کردن در هر ثانیه را افزایش میدهیم در نتیجه فرجه زمانی که به ترانزیستور برای سویتچ کردن داده ایم کوتاه تر میشود . زمان بین هر سوئیچ کردن به اندازه ای که خازن مزاحم ترانزیستور خود را شارژ کند نخواهد بود در نتیجه ولتاژ به استانه منطقی خود نمیرسد و در نتیجه اطلاعاتی پردازش نشده یا غلط پردازش میشوند ؛ بخش مربوطه با اختلال رو به رو میشود : اگه میزان اور کلاک زیاد از اندازه بالا نباشه همان ابتدا ممکن است پردازنده به خوبی عمل کند اما با افزایش فشار و روی پردازنده و بالارفتن دما تعداد پالس هایی که به استانه 1 نمیرسند افزایش پیدا میکند که در CPU به علت پردازش غلط باعث فریز شدن خواهد شد و در GPU میتونه باعث ارتیفکت در تصاویر بشه . کیفیت و تکنلوژی ساخت ترانزیستور ها میتواند ظرفیت خازنی مزاحم را کاهش بدهد تا بتوان به فرکانس های بیشتری رسید . اولین ترانزیستور های ساخته شده حتی به درد ایستگاه های رادیویی هم نمیخوردن یعنی قدرت سوئیچ فرکانس هایی در محدوده 20 Mhz (محدوده AM ) را هم نداشتند . چرا افزایش ولتاژ هسته افزایش پایداری را به همراه دارد ؟ علت ناپایداری پردازنده را نرسیدن ولتاژ به استانه منطقی دوم به دلیل شارژ نشدن خازنی که در بین پیوند های نمیه هادی ترانزیستور بود عنوان کردیم . حال اگر ولتاژ کاری پردازنده را افزایش دهیم و ولتاژ آستانه را ثابت بزاریم در حقیقت زمان لازم برای رسیدن ولتاژ به آستانه منطقی را کاهش داده ایم : در نتیجه با شارژ شدن خازن در زمان کمتر {} سطح ولتاژ بالاتر آمده و آستانه منطقی دوم را نیز پرچم میزند : چرا افزایش ولتاژ هسته افزایش دما رو به همراه دارد ؟ همونطور که قبلا اشاره شد برای فعال سازی ترانزیستور مقداری از انرژی الکتریکی بین بیس و امیتر به انرژی گرمایی تبدیل میشود . که مقدار آن به بهره ترانزیستور وابسته بوده (Beta) . اما با افزایش ولتاژ اعمالی به بیس در واقع جریان افزایش یافته ودرنتیجه توان اتلافی نیز افزایش میابد : چرا فزایش دما ناپایداری پردازنده را به همراه دارد ؟ با افزایش دما در نیمه هادی ها الکترون های لایه ظرفیت انرژی کافی برای شکستن پیوند کوالانسی خود را کسب نموده و بدین ترتیب تعداد الکترون های انتقال جریان را افزایش داده و باعث هدایت ناخاسته جریان التریکی میشوند در واقع ویژگی اصلی نمیه هادی ها که در ساخت ترانزیستور ها بکار میروند یعنی (تمایل فقط دادن الکترون در نیمه هادی های نوع N و تمایل فقط گرفتن اکترون در نوع P ) با افزایش دما کمرنگ می شود . "در نمیه هادی بر خلاف فلزات با افزایش دما رسانایی بیشتر میشود " اساس کار ترانزیستور ها نیز اعتماد به نیمه هادی ها برای انتقال یکترفه جریان میباشد . و هنگامی که دما افزایش یابد ترانزیستور در حالت قطع نیز مقداری جریان از خود عبود میدهد و همین باعث میشود ولتاژ در حالت صفر بالاتر از حد انتظار باشه و ترانزیستور توانایی پرچم زدن آستانه 0 را نداشته باشد : چرا کاهش دما پایداری پردازنده را به همراه دارد ؟ دلیلش اینه که افزایش دما ناپایداری را به همراه دارد . (اینم از نمک) چرا پردازنده در دماهای خیلی پایین کارنمیکنه (در اصطلاح کولد باگ میکنه) ؟ با کاهش دما انرژی الکترون ها برای جدا شدن از بند هسته کمتر شده و در نتیجه برای جدا شدن و جریان یافتن احتیاج به انرژی بیشتری هست . مقاومت نیمه هادی ها در دمای خیلی پایین به شدت افزایش می یابد , به گونه ای که الکترون ها در نمیه هادی هایی نظیر ژرمانیوم و سیلسیم در دمای نزدیک به صفر مطلق کاملا به قید هسته در آمده و عملا مانند یک عایق عمل میکنند . در نتیجه کاهش بیش از حد دما باعث میشود تا ولتاژ برای فعال سازی ترانزیستور به مراتب بالاتر رود , همچنین افت ولتاژ نیز در ترانزستور افزایش میابد . در پردازنده نیز چون بایاس ترانزیستور به ولتاژ بالایی احتیاح دارد توانایی رسیدن به استانه ولتاژ بالاتر را نداشته و نمیتواند آستانه 1 را پرچم بزند : اکثر مطالب ذکر شده در قطعات دیگر الکتریکی که ساختمان ترانزیستوری دارند مانند پاور نیز صدق میکنه . امید دارم مطالب ذکر شده برای شما مفید واقع شود و نکته ای تازه برای شما داشته باشه . کپی برداری از مطالب بالا (همچنین تصاویری که در آن عبارت"http://lioncomputer.ir/forum" درج شده فقط با ذکر نام منبع "www.lioncomputer.ir/forum" امکان پذیر میباشد . موفق باشید دوستان . :wub:

ترانزستور چگونه عمل میکند ؟ نیمه رسانای غیر ذاتی به موادی گفیته میشود که تعداد اربیتال های خالی با تعداد الکترون های آزاد لایه آخر متفاوتی داشته باند . به دوسته تقسیم میشوند : نوع N (اول کلمه Negative ) : تعداد الکترون آزاد از تعداد اربیتال های خالی بیشتر بوده و تمایل به دادن الکترون دارد . نوع P (اول کلمه Positive ) : تعداد اربیتال های خالی از تعداد الکترون آزاد بیشتر بوده و تمایل به گرفیتن الکترون دارد . اگر دو نیمه رسانای نوع N و P را در کنار هم قرار دهیم و یک پیوند بسازیم . جریان فقط با جهت موافق قادر به عبور خواهد بود و جریان با جهت مخالف قادر به عبور نخواهد بود . (عملکرد دیود) دلیل آن هم همونطور که میدونید در یک مدار الکتریکی علت شارش بار الکتریکی اخلاف پتانسیل هستش و الکترون ها تمایل دارند از پتانسیل کمتر به سمت پتانسیل بیشتر حرکت کنند . حال که نمیه هادی نوع N (دارای الکترون آزاد بیشتری هست و تمایل به دادن الکترون داره) در پتانسیل کمتر قرار دارد الکترون ها ی خود را سوار بر اربیتال های خالی نمیه هادی نوع P (دارای اربیتال خالی هست و تمایل به گرفیتن الکترون دارد) میکند و الکترون ها به سمت پتانسیل بیشتر منبع تغزیه حرکت میکنند . اگر جهت جریان را تغییر دهیم و نیمه هادی نوع P در پتانسیل کمتر قرار گیرد باید الکترون از دست بدهد تا جریان برقرار شود اما همانطور که در قبل اشاره کردیم نیمه هادی نوع P تمایل به گرفتن الکترون دارد . همچنین در طرف دیگر نیمه هادی نوع N نیز باید الکترون دریافیت کند تا جریان برقرار شود و این نیمه هادی تمایل دارد تا الکترون از دست بدهد در نتیجه الکترونی قادر به جابه جایی نبوده پس جریانی برقرار نخواهد شد . ترانزیستور ها نیز از نیمه رسانا نوع N و P ساخته میشوند . با اعمال اختلاف پتانسیل بین پایه بیس و امیتر الکترون ها از امیتر که داران پتانسیل پایین است جدا میشوند تا به بیس بروند در این زمان لایه میانی ما که از نیمه هادی نوع P بود دارای الکترون میشه و کلکتور این وسط از فرصت استفاده میکنه و الکترون ها رو به سرقت میبره و به پتانسیل بیشتر میفرسه . در این میان مقدار اندکی نیز به بیس میره و تلف میشه . همونطور که دیدید با استفاده از ترانزیستور توانستیم با عمال جریان کمی به بیس جریان به مراتب بیشتر امیتر و کلکتور را کنترل کنیم . علارقم اینکه ترانزیستور های پیوندی دوقطبی به دلیل مصرف پایین و سرعت سوئیچ بالاتر سریعا توانستند جای لامپ های خلاء را بگیرند . اما مجتمع کردن تعداد زیادی از آنها در یک پردازنده کار مشکلی بود . به این ترتیب همه نگاه ها به سمت FET ها (field-effect transistor ) - (ترانزیستور اثر میدانی) که نخستین بار در سال 1925 معرفی شده بودند متوجه شد . ویژگی اصلی این ترانزیستورها ی اثر میدانی (FET) اینه که پایه کنترلی تقریبا هیچ جریانی نمیکشد و فقط با اعمال ولتاژ به این پایه ترانزیستور فعال میشود . همچنین این ترانزیستور ها را میتوان بسیار ریزتر و ساده تر از ترانزیستور های دوقطبی پیوندی ساخت برای بایاس شدن (فعال شدن) نیز به کنترل کننده جریان مثل مقاومت احتیاجی ندارند به همین دلیل مجتمع کردن انها نیز آسان تر و به صرفه تر میباشد . FET چگونه عمل میکنند ؟ فیت ها نیز مانند ترانزیستور ها از دو نوع نیمه هادی نوع N و P ساخته میشود با این تفاوت که پایه کنترلی با یک لایه که اکسید - سیلسیوم باشه عایق بندی میشه و به نیمه هادی میانی متصل نمیشه به این ترتیب دیگر جریانی عبور نمیکنه و و با ولتاژی که اعمال میشه مانند یک خازن عمل میکنه و در یک سمت الکترون ها را به خود جذب میکند و در سمت دیگر الکترون ها را از خود دور میکند . انیمیشن زیر کاملا گویای نحوه کار فیت ها میباشد : با وصل شدن پایه گیت به مثبت تغذیه اکترون های های این لایه به سمت پتانسیل بیشتر حرکت میکنند در نتیجه الکترون ها پشت صفحه اکسید - سیلیسیم تجمع میکنند که همین باعث برقراری جریان بین سورس و درین میشود . لایه اکسید سیلیسیم که بین گیت و نمیه هادی قرار گرفیته مانند لایه بین صفحات خازن عمل کرده و باعث ایجاد ظرفیت خازنی کوچکی میشود . [ لینک عملکرد یک فیت ] ادامه در پست بعدی ...

درود دوستان لیونی : از اونجایی که یکی از اهدف این مسابقه : باهم با زبانی ساده و تصاویری گویا به چرا ها و چگونه های موشکافانه عملیات اورکلاک پی خواهیم برد . نکات : "بعضی از مطالب زیر منابع پارسی و حتی زبان های دیگر هم نداشته و از اطلاعات دیگر بدست آمده و نتیجه گیری شده اند . قاعدتا میتواند اشکالاتی نیز داشته باشد لطفا اگر مطلب اشتباهی دیدید گزارش بدید تا به بحث گذاسته بشه و تصحیح بشه" "لطفا دقت و وقت لازم را برای خواندن گذاشته بشه چون برای گرد آوری اون وقت و زحمت زیادی صرف شده " اولین دستگاه محاسباتی بشر که حدود 500 سال قبل از میلاد به دست ما ایرونی ها ساخته شد چرتکه بود که مبانی ده دهی داشت که سرعت و دقت در محاسبات را فزایش میداد و خواندن آسانی نیز داشت . در سال 1801 جوزف ماری جکوارد فرانسوی دستگاه بافنده ای اختراع کرد که نخ را از کارت های چوبی که با الگوریتم خاصی سوراخ شده بودن عبور میداد و طرح نهایی را بر روی پارچه شکل میداد . این اختراع اولین جرقه استفاده از این کارتها برای خواندن و ذخیره سازی عداد در دستگاه های محاسباتی را در ذهن شیفتگان علم محاسبات آن زمان ایجاد کرد . سال 1938 کنراد تسوزه توانست اولین کامپیوتر مکانیکی قابل برنامه ریزی و دارای حافظه را با نام Z1 تکمیل کند : نمونه از طرح کارتهای سوراخ دار استفاده شده در Z1 : سیستم های محاسباتی مکانیکی دارای مشکلاتی از جمله کند بودن در اجرای دستورات و استهلاک قطعات مکانیکی داشتند . در همان سالها بود که نیرویی که اختلاف پتانسیل الکتریکی ایجاد میکرد یعنی الکترونیک در تمام کارها دخالت داده شده بود و حتی انرژی راه اندازی قطعات Z1 نیز از موتور الکتریکی ان تامین میشد ! با فراگیر شدن لامپ های خلاء دیگر دلیلی به استفاده از اجزای مکانیکی برای پردازش و ذخیره سازی اطلاعات نبود زیرا قطعه ای در اختیار داشتند که سرعت بالایی در سویچ کردن داشت همچنین امکان دخیره اطلاعات نیز با استفاده از این لامپ ها فراهم شده بود . سرانجام در سال 1946 جان ماکلی و جی پرسیر اکرت توانستن ساخت اولین کامپیوتر الکتریکی را با نام انیاک به اتمام برسانند که قادر به انجام 300 عمل ضرب در هر ثانیه بود . مشکلی که این میان وجود داشت استفاده از مبنای دسیمال (ده دهی خودمون) در محاسبات و ذخیره سازی بود به گونه ای که برای ذخیره یک عدد در مبنای 10 نیاز بود تا ده لامپ مورد استفاده قرار بگیره( یکی از لامپ ها روشن بماند بقیه بدون استفاده خاموش بمانند) تا سیستم بتواند آن عدد را تشخیص بدهد . پس از آن تلاش هایی برای ذخیره مبنای ده دهی در یک لامپ با استفاده از میزان باری که در آن ذخیره میشد صورت گرفت که میزان بار ذخیره شده در یک لامپ را محاسبه میکرد و مقدار عددی ذخیره شده در آن لامپ بدست می آمد . اما به دلیل اینکه میزان بار طی زمان تغییر میکرد و قابل اعتماد نبود در همان ابتدا رد شد . سال 1945 جان فون نویمان شیوه ی هوشمندانه ذخیره سازی با استفاده از سیستم اعداد دو دویی (باینری) را ارئه داد در آن تمام اعداد به مبنای دو تغییر داده میشدن و سپس در حافظه قرار میگرفیتن . (با این شیوه با همان 10 لامپ خلاء میشد 1024 حالت مختلف ایجاد کرد) همچنین او طرح ساخت کامپیوتری همه منظوره ای را بر مبنای دو دویی ارائه نمود و نام آن را ادواک گذاشت . طراح های منطقی نویمان امروزه نیز در پیچیده ترین پردازنده ها نیز استفاده میشود به همین دلیل وی را پدر کامپیوتر می خوانند . طرحی از جان فون نویمان در سال ۱۹۴۷ و سرانجام کشف جان باردین در سال 1948 پس از 10 سال به مرحله تولید رسید , ترانزیستور . ترانزیستوری که در گذر زمان با ابزار هایی که خود می ساخت خود را کوچکتر و کم مصرف تر کرد تا به اندازه نانومتری با تعداد میلیاردی در پردازنده کامپیوتر شما قرار گرفت . ادامه در پست بعد ...

امیدوازم از امتیاز منفی که دادم ناراحت نشید . منفی بابت : یک جورایی توهین کردید . بدون اطلاعات پست زدید و تو پستتون کلی هم اشتباه داشتید . این 8 خط نظر فنیتون کلش توی یک جمله ی قبلی بنده و آقای Saeed# خلاصه شد و یه چیزی هم کم آمد . موفق باشید .

اون 800 مدله 800 تا تفاوت محصوص داره باهم ؟ این سیاست ها همش واسه خالی کردن جیب من و شما هست . اوایل که usb3 آمده بود اگه یادتون باشه هر شرکت یه طوری مین میزد که یه تعدادی از مادربورد هاش USB3 داشته باشند و یه تعدادشون USB2 با اینکه چیپ یکشانی داشتند و واسه کارخانه فرقی نمیکرد .

درود : اتفاقا خیلی روش عاقلانه ای هستش . هم از نظر اقتصادی و هم کارایی .

دمت گرم عطا جان خیلی حال دادی ^_^ آدم بچگی فکر نمیکرد یه زمانی اینقدر حسرتش رو بخوره :( چه روزای خوبی بود :p

رم یک گیگتون رو میخوام . چند میدینش ؟

:D :p

درود : دوستانی که قصد خرید پاور تو این رنج توان دارند بدون لحظه ای شک واسه خرید این پاور اقدام کنند . بنده با مدل M520 کار کردم کیفیت ساخت خیلی خوبی داره (چیزی که توی اکثر محصولات کولرمستر دیده میشه) . ماژولار بودن کابلها هم که کلی کیس رو خلوت میکنه . واقعا هم سوپر سایلنت هستش , عملا از فاصله 30 سانتی متری هیچ صدایی ازش به گوش نمیرسه و این در حالیه که دوسال هست داره کار میکنه . (چش نزنید یوقت ها :D ) اینها تعریف تمجید نبود تجربه استفاده از این سری پاورهای کولر مستر بود . در کل پیشنهاد میدم از دستش ندید . صاحب تاپیک رو هم همین الان اسکرول رو بردم بالا و دیدم دوستمون با نام کاربری mm65 هست . :lol:

احتمالا از مشهد نخریدی :D ؟

درود آرمین جان . فرکانس اکسس پوینت 2.4 گیگاهرتز هستش و قدرت خیلی پایینی داره . انرژی که به اشیاء اطراف وارد میشه فوقولعاده پایین هستش . تلفن همراه شما که امواجی در محدوده ماکروویو با فرکانس 250 گیگاهرتز تولید میکنه که چندین برابر قوی تر از این اکسس پوینت هستش حتی با فاصله بیشتر . البته اون هم هیچ مشکلی ایجاد نمیکنه . در ضمن گاز درون لوله هستش که نه اکسیژنی همراهش و جود داره نه محفظه ای برای احتراق . این فک و فامیل خواستن جو بدن :lol: :D

پاک بشه این پست

اگه نمیاد مشکل از شبکه خودتون هست . از یه پرoksi استفاده کنید .

آپکد (opcode) چیست ؟ عملیات پردازش در یک پردازنده را میتون به سه بخش کلی خواندن داده ها ,انجام دستورات منطقی بر روی داده ها و باز نویسی داده ها تقسیم کرد . انجام دستورات منطقی بر روی داده ها در پردازنده تنها زمانی ممکن است که ما واحد عملیاتی آن را در پردازنده طراحی کرده باشیم و سپس نوع عملیاتی را که قرار است بر روی داده اعمال شود را به واحد پردازش معرفی کنیم . از آنجا که تمام اطلاعات در سیستم دیجیتال توسط بیت ها قابل انتقال هستند این دستور عمل ها که در اصطلاح به آن opcode مخفف (operation code) گفته میشود نیز به صورت باینری در حافظه قرار میگیرند , که پس از خوانده شدن توسط پردازنده در واحد ALU (محاسبه و منطق) اعملیات مورد نظر بر روی داده ها انجام خواهد گرفت . نمونه از opcode های و عملکرد آنها در میکرو پرسسور های avr : منبع : http://lioncomputer.ir/forum موفق باشید .

درود : نرم افزار کم حجم نرم افزار کامل با حجم یک گیگابایت فایل PDF

درود : بدون شک هیجانی ترین و معتاد کننده ترین بازی شاتر آنلاین blackshot هستش که پینگ شما توی برخورد ها تاثیر گذار نیستش فقط مشکلی که هست ایرانی ها کم شدن الان. ولی بازم خیلی عالیه . http://blackshot.garena.com/

درود دوست عزیز : شما روی امنیت برنامه های نوشته شده تحت .net هم کار کردید ؟

هنوز مونده بفهمیم کسی که کتاب شعر میخونه شاعر نیست .

نمیتونه تازه سازی کنه و تصویر نمیده . یه پیغام میده مانیتور که فرکانس قابل تشخیص نیست یا بالاتر از توان هستش .

خواهش میکنم وظیفه است . همونطور که توی پست قبلی گفتم فشاری به پیکسلها نمیاد خیالتون راحت . اون 60 هرتز واسه اینه که ویندوز حد مجاز رفریش ریت مانیتور شما رو در اون حد شناسایی کرده . خیر اورکلاک کردن نیستش . البته مقدار اطلاعاتی که باید توسط مانیتور دیکد بشه بیشتر میشه اما خوب چون دارید در حد تواناییش کار میکشید پس میتونه تحمل کنه .

درود : خیر دوست عزیز مشکلی پیش نمیاد . چون اون 75 هرتز مربوط میشه به توانایی چیپ های مانیتور جهت رفریش کردن پیکسل های صفحه ؛ با سرعت 75 بار در ثانیه . و اگر میبینید یه مانیتور فول اچ دی دیگه بیشتر 60 هرتز نمیره , مربوط میشه به توان تازه سازی توسط چیپ های مانیتور و الا کریستال مایع به کار رفته میتونه با فرکانس خیلی بالاتر از اینها صورت بگیره . فقط ممکنه وقتی میگزارید روی 75 هرتز پردازنده مانیتور یک مقدار بیشتر داغ کنه . چون تفاوت 60 و 75 واسه یک صفحه FULL HD خیلی راحت میگیم 15 بار تفاوت داره . اما در عمل برای پردازنده مانیتور 2073600 پیکسل وجود داره که باید در هر ثانیه 15 بار بیشتر تازه سازی بشه :D البته سنگین ترین بخشش یعنی ساخت و کد گزاریش توسط کارت گرافیک انجام میشه ولی خوب نمایشش اون هم در این تعداد نیاز به پردازش سنگینی داره .