Mohamad Hajati

آب سنگین ب سنگین آبی است که نسبت ایزوتوپ دوتریوم در آن از حد آب معمولی بیشتر است. در آب سنگین (با فرمول D۲O) بر خلاف آب معمولی (با فرمول H۲O) به جای هیدروژن ایزوتوپ هیدروژن دوتریم (بافرمول اتمی ۲H )با اکسیژن ترکیب شده‌است.با کمک این نوع از آب می‌توان پلوتونیوم لازم برای سلاح‌های اتمی را بدون نیاز به غنی سازی بالی اورانیوم تهیه کرد. از کاربردهای دیگر این آب می‌توان به استفاده از آن در رآکتورهای هسته‌ای با سوخت اورانیوم، به عنوان مهارگر (Moderator) به جای گرافیت و نیز عامل انتقال گرمی رآکتور نام برد. آب سنگین واژه‌ای است که معمولاً به اکسید هیدروژن سنگین، D۲O یا ۲H۲O اطلاق می‌شود. هیدروژن سنگین یا دوتریوم (Deuterium)ایزوتوپی پایدار از هیدروژن است که به نسبت یک به ۶۴۰۰ از اتمهای هیدروژن در طبیعت وجود دارد. خواص فیزیکی و شیمیایی آن به نوعی مشابه با آب سبک H۲O است. والتر راسل در سال ۱۹۲۶ با استفاده از جدول تناوبی «مارپیچ» وجود دو تریم را پیش بینی کرد. هارولد یوری شیمیدان و از پیشتازان فعالیت روی ایزوتوپها که در سال ۱۹۳۴ جایزه نوبل در شیمی گرفت در سال ۱۹۳۱ ایزوتوپ هیدروژن سنگین را که بعدها به منظور افزایش غلظت آب مورد استفاده قرار گرفت، کشف کرد. همچنین در سال ۱۹۳۳، گیلبرت نیوتن لوئیس (Gilbert Newton Lewis شیمیدان و فیزیکدان مشهور آمریکایی) استاد هارولد یوری توانست برای اولین بار نمونه آب سنگین خالص را به‌وسیله عمل الکترولیز بوجود آورد. اولین کاربرد علمی از آب سنگین در سال در سال ۱۹۳۴ توسط دو بیولوژیست بنامهای هوسی (Hevesy) و هافر (Hoffer) صورت گرفت. آنها از آب سنگین برای آزمایش ردیابی بیولوژیکی، به منظور تخمین میزان بازدهی آب در بدن انسان، استفاده قرار دادند. در طبیعت از هر ۳۲۰۰ مولکول آب یکی آب نیمه سنگین HDO است. آب نیمه سنگین را می‌توان با استفاده از روش‌هایی مانند تقطیر یا الکترولیز یا دیگر فرآیندهای شیمیایی از آب معمولی تهیه کرد. هنگامی که مقدار HDO در آب زیاد شد، میزان آب سنگین نیز بیشتر می‌شود زیرا مولکول‌های آب هیدروژن‌های خود را با یکدیگر عوض می‌کنند و احتمال دارد که از دو مولکول HDO یک مولکول H۲O آب معمولی و یک مولکول D۲O آب سنگین به وجود آید. برای تولید آب سنگین خالص با استفاده از روش‌های تقطیر یا الکترولیز به دستگاه‌های پیچیده تقطیر و الکترولیز و همچنین مقدار زیادی انرژی نیاز است، به همین دلیل بیشتر از روش‌های شیمیایی برای تهیه آب سنگین استفاده می‌کنند. آب سنگین در بعضی از انواع رآکتورهای هسته‌ای نیز به عنوان کند کننده نوترون به کار می‌رود. نوترون‌های کند می‌توانند با اورانیوم واکنش بدهند.از آب سبک یا آب معمولی هم می‌توان به عنوان کند کننده استفاده کرد، اما از آنجایی که آب سبک نوترون‌های حرارتی را هم جذب می‌کنند، رآکتورهای آب سبک باید اورانیوم غنی شده اورانیوم با خلوص زیاد استفاده کنند، اما رآکتور آب سنگین می‌تواند از اورانیوم معمولی یا غنی نشده هم استفاده کند، به همین دلیل تولید آب سنگین به بحث‌های مربوط به جلوگیری از توسعه سلاح‌های هسته‌ای مربوط است. رآکتورهای تولید آب سنگین را می‌توان به گونه‌ای ساخت که بدون نیاز به تجهیزات غنی سازی، اورانیوم را به پلوتونیوم قابل استفاده در بمب اتمی تبدیل کند. البته برای استفاده از اورانیوم معمولی در بمب اتمی می‌توان از روش‌های دیگری هم استفاده کرد. کشورهای هند، اسرائیل، پاکستان، کره شمالی، روسیه و آمریکا از رآکتورهای تولید آب سنگین برای تولید بمب اتمی استفاده کردند.با توجه به امکان استفاده از آب سنگین در ساخت سلاح هسته‌ای، در بسیاری از کشورها دولت تولید یا خرید و فروش مقدار زیاد این ماده را کنترل می‌کند. اما در کشورهایی مثل آمریکا و کانادا می‌توان مقدار غیر صنعتی یعنی در حد گرم و کیلوگرم را بدون هیچ گونه مجوز خاصی از تولید کنندگان یا عرضه کنندگان مواد شیمیایی تهیه کرد. هم اکنون قیمت هر کیلوگرم آب سنگین با خلوص ۹۸۹۹درصد حدود ۶۰۰ تا ۷۰۰ دلار است. گفتنی است بدون استفاده از اورانیوم غنی شده و آب سنگین هم می‌توان رآکتور تولید پلوتونیوم ساخت. کافی است که از کربن فوق العاده خالص به عنوان کند کننده استفاده شود از آنجایی که نازی‌ها از کربن ناخالص استفاده می‌کردند، متوجه این نکته نشدند در حقیقت از اولین رآکتور اتمی آزمایشی آمریکا سال ۱۹۴۲ و پروژه منهتن که پلوتونیوم آزمایش ترینیتی و بمب مشهور «فت من» را ساخت، از اورانیوم غنی شده یا آب سنگین استفاده نمی‌شد. رصد خانه نوترینوی سادبری در انتاریوی کانادا از هزار تن آب سنگین استفاده می‌کند. آشکار ساز نوترینو در اعماق زمین و در دل یک معدن قدیمی کار گذاشته شده تا مئون‌های پرتوهای کیهانی به آن نرسد. هدف اصلی این رصدخانه یافتن پاسخ این پرسش است که آیا نوترینوهای الکترون که از همجوشی در خورشید تولید می‌شوند، در مسیر رسیدن به زمین به دیگر انواع نوترینوها تبدیل می‌شوند یا خیر. وجود آب سنگین در این آزمایش‌ها ضروری است، زیرا دوتریم مورد نیاز برای آشکارسازی انواع نوترینوها را فراهم می‌کند. چنانچه در اکسید هیدروژن تنها یکی از اتمهی هیدروژن به یزوتوپ دوتریوم تبدیل شود نتیجه حاصله (HDO) را آب نیمه سنگین می‌گویند. در مواردی که ترکیب مساوی از هیدروژن و دوتریوم در تشکیل مولکوهی آب حضور داشته باشند، آب نیمه سنگین تهیه می‌شود. دلیل ین امر تبدیل سریع اتم هی هیدروژن و دوتریوم بین مولکولهی آب است، مولکول آبی که از ۵۰ درصد هیدروژن معمولی (H) و ۵۰ درصد هیدروژن سنگین(D) تشکیل شده‌است، در موازنه شیمییی در حدود ۵۰ درصد HDO و ۲۵ درصد آب (H۲O) و ۲۵ درصد D۲O خواهد داشت. نکته قابل توجه آن است که آب سنگین را نبید با با آب سخت که اغلب شامل املاح زیاد است و یا یا آب تریتیوم (T۲O or ۳H۲O) که از یزوتوپ دیگر هیدروژن تشکیل شده‌است، اشتباه گرفت. تریتیوم یزوتوپ دیگری از هیدروژن است که خاصیت رادیواکتیو دارد و بیشتر بری ساخت موادی که از خود نور منتشر می‌کنند بکار برده می‌شود. آب با اکسیژن سنگین، در حالت معمول H۲۱۸O است که به صورت تجارتی در دسترس است ببیشتر برای ردیابی بکار برده می‌شود. بعنوان مثال با جایگزین کردن این آب (از طریق نوشیدن یا تزریق) در یکی از عضوهای بدن می‌توان در طول زمان میزان تغییر در مقدار آب این عضو را بررسی کرد. این نوع از آب به ندرت حاوی دوتریوم است و به همین علت خواص شیمیایی و بیولوژیکی خاصی ندارد برای همین به آن آب سنگین گفته نمی‌شود. ممکن است اکسیژن در آنها بصورت ایزوتوپهای O۱۷ نیز موجود باشد، در هر صورت تفاوت فیزیکی این آب با آب معمولی تنها چگالی بیشتر آن است. از مخلوط آب سنگین با ۱۸O H۲ آبی که اکسیژن آن ایزوتوپ ۱۸O است نه ۱۶O برای انجام آزمایش اندازه گیری سرعت سوخت و ساز بدن انسان و حیوانات استفاده می‌شود. این آزمون سوخت و ساز را معمولاً آزمون آب دوبار نشان دار شده می‌نامند.

لباس هوشمند ارتش آمریکا: در جنگهاي قرن بيستم از يونيفورم تنها براي گرم نگهداشتن سربازان استفاده مي‌شد، اما در جنگ‌هاي آينده اين لباسها احتمالا به سيستم‌هاي الكترونيكي پيچيده‌تري تبديل خواهند شد. به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اداره تحقيقات نيروي دريايي آمريكا در حال بررسي يونيفرمهايي هستند كه از قابليت تشخيص گلوله خوردن سربازان يا قرار گرفتن در معرض عوامل هسته‌اي و بيولوژيكي برخوردارند. در اين لباسها كه «يونيفرمهاي هوشمند» ناميده شده‌اند، حسگرهايي براي خون، تابش و سموم شيميايي بافته مي‌شود. اين لباسها همچنين مجهز به ادوات جي‌پي‌اس و راديو است تا ارزيابي آنها از سلامت سرباز به اطلاع پايگاه برسد. اين يكي از موارد فناوري پيشرفته مورد مطالعه پنتاگون و شركتهاي دفاعي براي يونيفرمهاي سربازان است. از موارد ديگر مي‌توان به عينكهايي با قابليت ارائه ديد برتر و لباسهايي با پارچه الكتريكي براي ارائه ارتباط راديويي بين سربازان اشاره كرد. حسگرهاي پزشكي درون اين يونيفرمها نيز به سربازان كمك خواهد كرد؛ چرا كه برخي مواقع تاخيرهاي شديدي در كمك‌رساني به مجروحان جنگي در ميدان جنگ صورت مي‌گيرد. البته اين ايده جايگزين كمكهاي پزشكي نبوده بلكه به پزشكان كمك مي‌كند با تشخيص اوليه به افزايش سرعت اين فرايند بپردازند. در مواردي كه سربازان در معرض شليك گلوله، تابش راديواكتيوي يا سموم شيميايي قرار گرفته، ارزيابي ميزان آسيب وارد شده به اندام حياتي بسيار مهم است. با اين پوشش هوشمند، محل گلوله توسط حسگرهاي درون پارچه لباس شناسايي شده و عمق زخم و اندام آسيب ديده اطراف آن برآورد مي‌شود. علاوه بر آن در صورت قرار گرفتن فرد در معرض مواد شيميايي يا هسته‌اي، اين پوشش مي‌تواند با نشانه‌هاي مشخص درون خون، ادرار، بزاق و عرق به شناسايي عوامل بپردازد. پنتاگون در حال حاضر با شركت اينووگا قرار داد ساخت لنزهايي را بسته كه اطلاعات جنگي سه‌بعدي پهپادها و ماهواره‌ها را مستقيما درون چشم افراد متمركز مي‌كنند. اين نمايشگرهاي ريز مستقيما در كره چشم كاربر قرار گرفته و با يك عينك سبك داراي يك نمايشگر شفاف داخلي كار مي‌كند. يك سيستم فناوري پيشرفته پیشگامانه ديگر به سربازان يك گروهان اجازه خواهد داد تا از ميان چشمان هم قطاران خود به مشاهده اطراف بپردازد. اين فناوري جديد كه شامل بافت آنتهاي ارتباطي درون پارچه لباسهاي سربازان بوده، مي‌تواند فيلم ضبط شده توسط دوربين روي كلاه‌خود، فرمانهاي صوتي و اطلاعات جي‌پي‌اس را بطور يكجا حتي در ميان جنگ و در زمان پنهان شدن سربازان ارسال كند. اين سيستم براي ارتقاي سطح آگاهي يك تيم نظامي به عنوان يك گروه طراحي شده كه به سربازان اجازه مي‌دهد به مشاهده موقعيتهايي از ميان چشمان همكاران خود بپردازند. شيوه عملكرد اين آنتها، نياز براي حمل آنتهاي راديويي بزرگ و جاگير را از بين مي‌برد.

میل-۲۴ میل ام آی-۲۴(به روسی: Миль Ми-۲۴) (نام‌گذاری ناتو Hind) یک بالگرد تهاجمی سنگین روسی است. میل ام آی-۲۴ همچنین ظرفیت حمل ۸ سرباز مسلح را داراست. در آغاز سال ۱۹۶۷ در اتحاد جماهیر شوروی پیشین طراحی بالگرد میل ام آی-۲۴ در دستور کار قرارداده شد، این بالگرد بر پایه بالگرد ترابری میل می ۱«هیپ» شکل گرفت هرچند هیچ گونه قطعه مشترک اصلی ندارند. در سال ۱۹۶۹ نخستین نمونه آن پرواز آزمایشی خود را با موفقیت به انجام رساند و نخستین سری آن در سال ۱۹۷۱ به تولید انبوه رسید. این باگرد در نمونه‌های مختلف و برای رسیدن به اهداف گوناگون به مدت ۲۰ سال در کارخانه‌های واقع در شهر «ارسنبوی» و «راستوف» روسیه به تعداد ۲۳۰۰ فروند ساخته شدند. در سال ۱۹۹۲ تولید و مونتاژ این بالگردها متوقف شد. این بالگردها به آهستگی از ارتش روسیه کنار گذاشته و بالگردهای کاموف ک‌ا-۵۰،میل-۲۸ و کاموف ک‌ا-۶۰ جایگزین آنها می‌شوند. یک فروند میل-۲۴ در خرداد ۱۳۶۱ در عملیات بیت المقدس توسط هوانیروز غنیمت گرفته شد وهم اکنون در باغ موزهٔ نظامی سعداباد نگهداری می‌شود. گنجایش: ۸ نفر سرباز با وسایل و یا ۴ تخت برای زخمیان یا حمل بار در داخل کابین به وزن ۱۵۰۰ تا ۲۴۰۰ کیلوگرم و یا نصب ۲۰۰ کیلوگرم مهمات در روی مقرهای خارجی؛ قطر ملخ اصلی: ۳/۱۷ متر؛ قطر ملخ دم: ۹۱/۳ متر؛ درازا: ۱۵/۱۷ متر؛ بلندا: ۵/۶ متر؛ وزن خالص: ۸۲۰۰ کیلوگرم؛ وزن بارگیری شده: ۱۱۲۰۰ کیلوگرم؛ بیشینه وزن برخاست: ۱۲۰۰۰ کیلوگرم؛ حجم باک سوخت داخلی: ۱۵۰۰ لیتر؛ پیشرانه: دو دستگاه توربو شفت مدل TBZ-117 ساخت کارخانه ساخت موتور هواپیمای کلیموف هر یک به قدرت ۲۲۲۰ اسب بخار؛ بیشینه سرعت پرواز: ۳۲۵ کیلومتر بر ساعت؛ بیشینه سرعت اوج گیری: ۴/۱۲ متر بر ثانیه؛ برد: ۱۰۰۰ کیلومتر؛ برد مفید: ۵۹۵ کیلومتر؛ سقف پرواز خدماتی: ۲۰۰۰ متر؛ بیشینه سقف پرواز: ۴۵۰۰ متر؛ خدمه: دونفر؛ یک نفر خلیان و یک نفر مسئول رزم. یک قبضه تیربار ۷/۱۲ میلی متر چهارلول هدایت از راه دور با مهمات ۷/۱۲ میلی متری و ۱۴۷۰ فشنگ؛ یک دستگاه توپ دو لول کالیبر ۳۰ میلی متر مدل گش L-23 هدایت از دور؛ موشک انداز هشت تایی مسلح به موشک ضدتانک با سرعت فراصوت و برد ۶ هزار متر مدل اشتورم-B؛ قابلیت نصب دو نارنجک انداز ۳۰ میلی متری؛ امکان نصب چهار فروند موشک ضد تانک مدل کژدم M-17PC؛ امکان نصب موشک‌ها برد کوتاه هوا به هوا مدل اور R-60 یا موشک‌های ۵۵*۲۰ میلی متری و یا ۲۴۰ میلی متری مدل هوا به هوا c-5 مدل نور و یا مجهز به بمب‌های ۱۵۰۰ کیلو گرمی کالیبر کوچک، ناپالم و دودزا؛ توانایی مین گذاری.

ارتش آمریکا برای نظارت بر فعالیت‌های مخالفان مسلح در افغانستان، از تجهیزات جدید جاسوسی که با اشکال مختلف از جمله سوسک طراحی شده‌اند، استفاده می‌کند. این تجهیزات کوچک می‌توانند هرگونه تحرک مخالفان مسلح را ضبط کنند و به مرکز فرماندهی گزارش دهند. تلویزیون “طلوع‌نیوز” افغانستان، به نقل از مقامات ارتش آمریکا گزارش داد: این قطعات، بسیار ریز هستند و در محلی که جاسازی شوند، قابل تشخیص نیستند. این ابزار جاسوسی همچنین به شکل سنگ نیز ساخته شده اند. پیش از این، مقامات ارتش آمریکا از استفاده پهپادهایی با وزن حدود 3 کیلو نیز در افغانستان خبر داده بودند.

Gepard،توپ ضد هوایی زرهی آلمانی تانک پدافند هوایی گپارد ساخته شده در کارخانه های کراوس–مافی وگمن KMW در مونیخ آلمان میباشد که در نیروهای مسلح کشورهای بلژیک،هلند و آلمان عملیاتی شده است.43 دستگاه توپ پدافند هوایی خودکششی گپارد مازاد بر نیاز ارتش آلمان،از سوی این کشور به نیروهای مسلح رومانی اهدا شد.اولین دستگاه از این هدیه گران قدر در نوامبر 2004 تحویل شد . این خودرو با سامانه مهار آتش،سنسورهای کشف و ردیابی هدف در هر شرایط آب و هوایی و توپهای خودکار پر قدرت،یکپارچه شده است. نقش این خودرو در میان نیروی های ناتو شامل حفاظت از تاسیسات کلیدی،واحدهای رزمی و نیروهای در حین حرکت و یا مستقر در میدان نبرد میباشد. گپارد بر پایه ی اتاقک تانکهای مشهور لئوپارد1،همراه با یک برجک دو نفره که به و سیله نیروی الکتریسیته عمل میکند و تازه طراحی شده ی کاملاً چرخان که بر روی آن سوار شده و یک جفت توپ خودکار 35mm اورلیکن KDA و دو آنتن رادار که بر روی آن نصب شده است.رادار کشف هدف در عقب برجک و رادار ردیاب بر روی پیشانی برجک و بین دو توپ نصب شده است.طول لوله های توپ 3.15 متر است و در صورت استفاده از مهمات FAPDS سرعت خروج گلوله از دهانه توپ به 1440 متر بر ثانیه میرسد و حداکثر برد موثر توپها نیز 5500 متر میباشد.توپهای خودکار KDA قادرند دو نوع متفاوت از مهمات را مورد استفاده قرار دهند،به طور معمول گلوله ها به صورت تلفیقی از 320 تیر ضد هوایی و 20 تیر ضد اهداف زمینی برای هر توپ هستند.در مجموع نرخ آتش توهای اورلیکن 1100 گلوله در دقیقه است . نیروی لازم برای به حرکت در آوردن برجک الکتریکی گپارد به وسیله ی یک جنراتور 40 کیلوواتی تامین میشود که خود جنراتور نیز از یک موتور 4 سیلندر 3.8 لیتری مرسدس بنز نیرو میگیرد. گپارد مجهز به 8 پرتاب کننده نارنجک دود زا که در دو طرف برجک نصب شده اند نیز میباشد.KMW در حال گسترش یک سیستم موشکی بر پایه موشکهای سطح به هوای استینگر برای گپارد است.یک جفت از این پرتاب کننده های استینگر در دو طرف هر یک از توپهای 35 میلیمتری نصب خواهد شد. گونه ها به طور کلی دو نمونه متفاوت از گپارد در حال خدمت هستند،گونه استاندارد که برپایه تنظیمات آلمانی هستند و گونه متفاوت هلندی. آلمانی • رادرا جستجو گر:باند S و 15 کیلومتر برد • رادار ردیاب:باند Ku و 15 کیلومتر برد • مسافت سنج لیزری هلندی • رادار جستجو گر:باند X و 15 کیلومتر برد • رادار ردیاب:باند X/Ka و 13 کیلومتر برد برنامه های به روز رسانی گپارد شامل یکپارچه کردن امکانات سیستم C3 که در آن برد رزمی گسترش و مسافت درگیری با اهداف به طور چشمگیری افزایش یافته،ضمن اینکه زمان واکنش کوتاه تر و احتمال بر اصابت گلوله و نابودی هدف نیز بهتر شده است.تاکید اصلی در برنامه های به روز رسانی گپارد مواردی همچون نصب سیستم های جدید کنترل آتش،فرماندهی و کنترل مدیریت،وسیله اندازه گیری سرعت گلوله هنگام خروج از دهانه توپ و نهایتاً به دست آوردن گواهی لازم برای استفاده از مهمات ویژه سوراخ کننده زره مجهز به خرج موشکی جدا شونده موسوم به FAPDS میباشد . شبکه فرماندهی،کنترل و ارتباطات در گپاردهای هلندی شامل سیستم کنترل جدید TICCS همراه با بی سیم FM9000 ساخت شرکت تیلز (سیگنال پیشین) هلند است.سیستم C3 برای گپارد های آلمانی HflaAFüSys است که شامل دستگاه بی سیم مدرن SEM93 ساخت کمپانی معروف SEL/Alcatel میباشد. گپارد از کامپیوتر کنترل آتش دیجیتال،محصول EADS بهره میبرد.این کامپیوتر دیجیتالی مینیاتوری از پردازنده 32 بیتی موتورولا 68020، کامپیوتر های تک صفحه مداری همراه با کمک پردازنده های محاسباتی و فرماندهی،کنترل و ارتباطات( C3) استفاده میکند . گپارد مجهز به رادار های جستجو گر و ردیاب مستقل از هم مجهز شده است،رادار جستجو گر(در باند S برای خودروهای آلمانی و باند X برای خودروی های هلندی)در قسمت عقب برجک و رو به جلو نصب شده و رادار ردیاب (در باند Ku برای خودروی های آلمانی و باند X/Ka برای همتایان هلندی) بر روی پیشانی برجک مستقر شده است.رادار ها توانایی اسکن 360 درجه محیط و همزمان ردیابی اهداف،خنثی سازی پارازیت را دارا میباشند.علاوه براین رادار های گپارد قابلیت جستجو گری خود را در حال حرکت نیز همچنان حفظ میکنند. منبع:دانشجو

دوستان عزیز همون طور که از اسم تایپیک مشخصه قصد معرفی اسلحه های برتر رو داریم....

بیا بالا فعلا تا ببینم چی میشه...

اینم بگم شاید باگ باشه و در آپدیت های بعدی رفع بشه اینم امتحان کن:یدونه از اسلات هارو بزار تست کن

شاید خاموش بودن این عاپشن مربوط بشه به این که رم شما xmp رو ثاپورت نکنه... مدل دقیق رمتونو با لینک بدید تا دربارش تحقیقات به عمل بیارم با تچکر محمد

جناب حسینی یک پیشنهاد دارم براتون البته این فقط یه پیشنهاده و بس شما میتونید هر 6 ماه یا ....یکی از دوستان رو به عنوان کاندیدای مدیران انتخاب کنید اینطوری هم بچه ها سعی میکنن قوانین رو هر چه بهتر از بقیه رعایت کنن و مدیر بشن همونطور که خوندید این یک پیشنهاده و بس و مختار شمایید... با تچکر محمد

شما رم هارو یکی بعد یکی گذاشتید یعنی 1-2 باید یکی درمیون بزارید تا بشه یعنی 2-4

ماشالله چه صحر خیزم صبح شما هم بخیر :p

عمرا تا حالا مورچه خوار دیده باشی...

عجب کیسی.....عــــــــــــــــــــــــــــووووووووووووووووووووووووووفـــــــــــــــــــــــــ

خوب این طبیعیه چون مادربورد به صورت دیفالت مموری رو روی 1333 میزاره و با فعال کردن xmp حل میشه

بپر بالا :angry:

مرسی بابت آپ واقعا با این قیمت گیرم نمیاد؟؟؟ دست دوم هم بود قبوله...فقط سالم باشه

دوست من هنوز موجوده؟؟؟

الهی به امیدی تو... :)

سلام دوستان عزیز همون طور که خوندید قصد خرید کالاهای مذکور رو دارم هر کسی داشت خواهش میکنم دریغ نکنه حداکثر موجودی برای بلاک 100 تومن سوکت 1155 ثاپورت کنه قیمت بالاتر هم بود بگید کنار میایم با هم ممنون @};-

شما داری بفروشی؟؟چند؟؟

گرافیک رو چند میفروشی؟؟؟خریدارم اگه لطف کنی یه مشخصاتم ازش بدی ممنونت میشم..

دم شما گرم آقا مجید باز خوبه شما پولدارا هستید اینارو میخرید ما هم فقط میتونیم از پشت مانیتور ببینیم ;)

آره عزیزم حاده در دراز مدت تاثیرشو میبینی... با یه پنس یا موچین میتونی صافشون کنی فقط بپا به بقیه آسیب نرسونی یا نکنیش...