farhadii

وقتی پدر یا مادر،  همسر، رییس یا معلم ،   به ما می‌گویند باید چگونه باشیم، در واقع نسخه خودشان را از خود ایده‌آل‌مان، به ما می دهند، تصویری از ایده آلشان از ما !! تصویری که آنان  فکر می‌کنند ما باید به آن تبدیل شویم!!  وقتی که ما این خود بایدی آنها  را قبول می‌کنیم، این خودبایدی  که ترسیم شده توسط آنان است ، تبدیل به صندوقی می‌شود که ما در آن به دام می‌افتیم؛    آنچه ماکس وبر جامعه شناس، آن را «قفس آهنی» ما نامیده ...     و ما در آن مانند یک دلقک،  درون  آن خود  بایدی  !!!   به این سو و آن و سو می‌دویم و خود را به دیوارهای نامرئی می‌زنیم.

 دنیل گلمن

«اعتماد» انواع گوناگون دارد. نخستین نوع آن اعتماد ساده لوحانه است. این اعتمادی است که ما همه با آن به دنیا می‌آییم. بدون چنین اعتمادی به پدر و مادرمان و دیگران، هرگز نمی‌توانیم زنده بمانیم و این دقیقا همان اعتماد کودکانه است... نوع دیگر اعتماد احمقانه است که شخص علی‌رغم اینکه می‌داند چه خطری با این اعتماد، تهدیدش می‌کند باز این خطر را نادیده می‌گیرد و اعتماد می‌کند. مثال این نوع اعتماد احمقانه، اعتماد مطلقا بی چون و چرا اعضای یک فرقه به راهبرانشان است. در این میان اعتمادی که باید پرورانده شود، اعتماد با تامل است که همیشه به آگاهی از خطر پیوند خورده است، که همیشه ردی از بی اعتمادی در آن هست. اعتماد با تامل همیشه محدود و مشروط است. این اعتماد زمانی مقدور و ممکن است که شخصی که اعتماد می‌کند نیک نگرانه از ته دل بپذیرد که در این اعتماد خطری هم هست، و البته با این فرض که این خطر جامه عمل نخواهد پوشید

 لارس اسوندسن

در 1916، آلبرت انیشتین بزرگترین کار زندگی خود را به پایان رسانده بود،

نظریه‌ای تازه برای گرانش [جاذبه]، که وی آن را نظریه نسبیت عام نامید.

ولی، این تنها نظریه‌ای تازه برای گرانش نبود، بلکه نظریه‌ی تازه‌ای بود برای فضا و زمان؛ و   نخستین   نظریه‌ی علمی بود که نه تنها می‌توانست بگوید اجسام چگونه درون گیتی حرکت می‌کنند ،  . . بلکه چگونه خود گیتی می توانسته تکامل یابد.

آخرین درجه فساد، به کار بردن قوانین برای ظلم است.

فرانسوا ولتر

ای دلبر من، غزلهایی را که روزگاری در دشت و دمن برایت می سرودم، اکنون در دیوانی فشرده و زندانی کرده ام، زیرا زمانه ناسازگار است.

یوهان ولفگانگ گوته

عشق و عاشقی هرچند اثیری و پراحساس ابراز گردد، بازهم ریشه در  تمایل جنسی  دارد .

آرتور شوپنهاور

آدم اکراه دارد که بگوید نیت «شاد بودن انسان» در برنامه «آفرینش» جایی نداشته است.

زیگموند فروید

دوستی آن نیست که یک‌طرف از شنیدن حقیقت دوری جوید و طرفِ دیگر از دروغ‌گفتن فروگذار نباشد.

سیسرو

در آمریکا، رییس‌جمهور برای مدت چهارسال حکومت می‌کند،  اما ...  خبرنگاران برای همیشه.

اسکار وایلد

اگر آدمی آنقدر به غذا بی اعتنا باشد که زرد و ناتوان شود، ما نباید او را تحسین کنیم؛ اما مردی که از آگاهی به نیازهای خویش به مرحله ی همدردی با گرسنگان رسیده باشد سزاوار تحسین ما خواهد بود

برتراند راسل

خشونت و محبت دو چهره متضاد و  ( دو روی  سکه)    طبیعت هستند.

اما... تمام هنرمندی ای که  طبیعت  نزد وجود  زن  قرار داده ، که  به  واقع  کیمیاگری  است

زن  با  هنری  که  طبیعت  در وجودش قرار داده میتواند  ،   خشونت  را   به محبت   و حتی آرامش بدل سازد.

آیا لذت عواطف و احساسات از لذت حسی بیشتر نیست

آیا لذت ذهن عالی‌تر از لذات عواطف و احساسات نمی‌باشد؟

آیا لذت طبیعی و حقیقی آن نیست که آن را نهایتی نباشد؟... آیا تنها دانش نیست که همه اضطرابهای درونی را از میان می‌برد و ذهن را روشن می سازد؟

فرانسیس بیکن

 یک دوست می تواند اوضاع را عوض کند، وقتی همه به آدم پشت کرده باشند. حتی اگر پایه‌های این دوستی چندان مستحکم نباشد

دنیل گلمن