من دارم بهت میگم دیگه. علاقه او اینا کشکن. من اگه عوض مغزم با رو دلم میزاشتم نمیرفتم نرم افزار ولو الان موفق تر بودم. منم عشق کامپیوتر بودم نمره هامم از همه بچه ها تو درس های تخصصی بالاتر بود ولی چرا با دو ترم افتادن و کاردانی درسو گذاشتم زمین؟
علاقه مال اونوریاست؛ استیو جابز، بیل گیتس. اینجا هر چی هم که باشی بری دانشگاه با چهارتا همکلاسی و استاد بی سواد ولو پُر ادعا دهن به دهن بشی خیلی راحت مثل پر غو از فرش به عرش میای. کپی یه معتاد که هیشکی بهش محل نمیزاره. همه وقتی پا میزارن دانشگاه فکر میکنن متمایزن ولی نیستن و آینده خودشونو فدای همین تفکر غلط میکنن.
آدم کاریو که دوست نداره و انجام بده و شکست بخوره خیلی عواقب و آسیب هاش کمتر از حالتی که با عشق و علاقه تو یه چیزی پا بزاره بعد بخوره تو زوغش اونوقت دیگه رمق ادامه رو نداره.
اون مساله پارتی هم جداست. قرار نیست 70-80 ملیون نفر آدم تو این کشور همه پارتی داشته باشن که. بالاخره یکی هم این وسط نون دانششو میخوره، یکی هم هزینه کرده یه ارشد تو دستشه الان تو یه شرکت استخدامه و ...